Mercedes-Benz GLE Coupé - Eerste rijtest

Als het gaat om zogenaamde SUV-coupés, dus SUV’s met een aflopende daklijn, dan was BMW ontegenzeggelijk trendsetter. De komst van de door velen verguisde, maar evengoed populaire X6 zag men bij Mercedes-Benz kennelijk niet aankomen, want aartsrivaal GLE Coupé verscheen pas eind 2014 op het toneel. In dat jaar werd de M-klasse omgedoopt tot GLE en werd het gamma aangevuld met de optisch meer gestroomlijnde variant. Die auto kent een vrij korte carrière, want met de komst van een nieuwe GLE is het tijd voor een dito GLE Coupé. Hoewel de basisvorm intact blijft en nog steeds niet door iedereen mooi wordt gevonden, is de kersverse ‘sport-GLE’ duidelijk te onderscheiden van het origineel. De kont krijgt een opvallend ‘kneepje’ en wulps vormgegeven, brede achterlichten. De wielbasis is langer dan voorheen, maar voor het eerst korter dan bij de reguliere GLE. Het verschil is met zes centimeter aanzienlijk, zeker omdat de gehele koets opvallend genoeg juist iets langer is. Het resultaat is een vrij forse overhang aan de achterzijde.

Tegelijkertijd bevindt het vloeiend gelijnde dak zich dik vier centimeter dichter bij de straat dan bij een niet-Coupé. Dat het totaalplaatje invloed heeft op de binnenruimte, is onvermijdelijk. Uiteraard beschikt de Coupé niet over de derde zitrij die andere GLE’s voor het eerst wél hebben, maar met 655 in plaats van 750 liter is de bagageruimte ook minder groot. Groot is die ruimte gelukkig nog steeds, zeker als de bank wordt platgegooid en er ineens 1.790 liter in deze ‘coupé’ kan verdwijnen. De ruimte onder de laadvloer verdient een aparte vermelding, want die is ronduit imposant. Zelfs een niet al te grote rolkoffer verdwijnt met gemak in de ‘kelder’. Ook de inzittenden hebben weinig reden tot klagen, of het moet het ontbreken van handgrepen aan het vrij lage plafond zijn.

Het dashboard is identiek aan dat van andere GLE’s, wat betekent dat er ook hier is voorzien in een schitterend afgewerkte en onderscheidend vormgegeven werkplek. De overdaad aan functionele en nietfunctionele luchtroosters valt op, net als de forse handgrepen aan weerszijden van de middentunnel. Die dwingen de middenarmsteun net wat te ver naar achteren, wat de enige smet is op de verder geweldige zit positie. Dat het hier om een GLE Coupé gaat, wordt wel duidelijk als het zicht naar achteren door de bijzonder kleine achterruit erg beperkt blijkt. Overigens blijft die ruit onder het rijden wel droog en schoon, in tegenstelling tot het rechtopstaande exemplaar van reguliere SUV’s.

De AMG 53-koper wordt getrakteerd op een deels met alcantara bekleed sportstuur. Met z’n extra knoppen voor de rijmodi, rechtuit-indicator en AMG-logo’s ziet dat ‘wiel’ er duidelijk sportiever uit dan het exemplaar in meer nederige GLE’s, wat samen met de ‘sportmodi’ op beide MBUX-schermen daadwerkelijk voor een AMG-waardige sfeer zorgt.

INDRUKWEKKEND

Dat doet het motorgeluid trouwens ook. Net als alle andere AMG 53’s wordt de voorlopige top-GLE aangedreven door een 3,0-liter zescilinder-in-lijn benzinemotor die 435 pk en 520 Nm brengt. De motor klinkt duidelijk beschaafder dan de V8 in AMG 63-modellen, maar het geluid mag er evengoed zijn. Mede dankzij EQ Boost, waardoor de auto middels een elektro motor tijdelijk over 22 pk en 250 Nm extra beschikt, maakt de GLE 53 de hoge verwachtingen tijdens het accelereren eenvoudig waar. Razendsnel is hij altijd, maar het verschil in karakter tussen de verschillende rijmodi is opvallend groot. In comfort is de auto vooral heerlijk soepel, al blijft de donkere brom present.

Het luchtgeveerde AMG Ride Control+-onderstel is standaard en blijkt ook in de Comfort-stand vrij stevig afgesteld. In Sport en Sport+ gaat daar nog een flinke schep bovenop. In alle rijmodi blijft de loodzware SUV dankzij het intelligente onderstel nagenoeg vlak liggen in de bocht, maar in de sportiefste stand weet de 2.235 kg zware SUV z’n overgewicht wel heel vaardig naar de achtergrond te drukken. Overigens helt de auto niet ín de bocht, wat een motorfiets doet, zoals reguliere GLE’s dat met het optionele E-Active Body Control-onderstel nadrukkelijk wel doen. Deze Curve-functie wordt door Mercedes eerder als een comfortverhogende zaak gezien. Zelfs op winterbanden en bij temperaturen rond het vriespunt kunnen haarspeldbochten in de GLE 53 worden afgeraffeld met belachelijke snelheid, waarbij de achteras de auto duidelijk de bocht uit duwt als de grenzen van de grip worden bereikt. De besturing is lekker direct, maar niet zo communicatief als we zouden willen. Wellicht bewaart Mercedes dat voor de AMG 63, de tot 612 pk (63S) versie die ongetwijfeld ook in het vat zit.

Ook verschijnt de GLE Coupé als 350d, 400d én 350de, een rond een viercilinder dieselmotor opgebouwde plug-in hybride met een theoretisch elektrisch bereik van circa 100 km.