Kia Magentis 2.0 SE (2003)

De naam Kia Magentis loopt al weer zo'n drie jaar mee. Het is in ons land een uiterst exclusieve auto, want er zijn van het vorige model maar zeventig op kenteken gezet. Een nieuwe neus en andere achterlichten moesten daar maar eens verandering in brengen. De Magentis trekt nu zeker meer aandacht met zijn fors bemeten, chromen grille en de dubbele koplampen. Overigens deelt de Magentis erg veel techniek met de Hyundai Sonata en hun dashboards zijn bijna identiek. Da's niet vreemd, want Kia behoort tot het Hyundai-concern.
De 2,0-litermotor beschikt over vier kleppen per cilinder en levert 136 pk. Door de lange vijfde versnelling weet hij daar bij de tussenacceleraties niet van te profiteren. Hij klinkt overigens wel lekker. Boven de 4.000 tpm bromt hij er lustig op los. Maar je moet schakelen als je vlot vooruit wilt. In vijf is de fut er uit, bij 120 km/h in die versnelling draait de Kia-motor 3.150 tpm, maar hij zit dan nog lang niet aan het maximumkoppel. De Magentis levert 177 Nm bij 4.500 tpm.
Als je met de Kia-transmissie van verzet wisselt, maakt de pook klikkende geluiden. Je voelt totaal niet wat de versnellingsbak doet, zo eng licht gaat het schakelen. Ook bij de communicatie tussen het onderstel en de bestuurder is er sprake van een forse ruis. Je voelt te weinig van wat er allemaal gebeurt. Dat begint al bij de lichte besturing. En ga je een bocht in, dan helt de Magentis sterk over. Door de zachte vering en demping geeft de Kia wel een heel comfortabel gevoel, maar dat breekt hem op in bochten. Het weggedrag voelt namelijk behoorlijk wollig aan. De Magentis is in snelle bochten zwaar onderstuurd en hij voelt dan log aan. Verder is het jammer dat het stuur te ver weg staat. In een auto van deze afmetingen mag je toch minstens een axiaal verstelbaar stuur verwachten.

Klimaat
Bij het ontwerp van een interieur smijten Koreaanse fabrikanten graag met nephout, waarschijnlijk omdat ze het binnenste daarmee naar een hoger plan willen tillen. Het dashboard van de Magentis is van keihard kunststof. De ontwerpers hebben alles zo doeltreffend mogelijk ontworpen en qua bedieningsgemak is het ook dik voor elkaar, alleen oogt het zo saai. In de Magentis heerst een heftig veranderlijk klimaat. Wie gevoelig is voor temperatuurschommelingen zal een grote hekel krijgen aan de airco. Die werkt volgens het alles-of-niets-principe. Zo wordt het eerst loeiheet als je de temperatuur op de maximumwaarde instelt, maar dat is iets te veel van het goede. Dus zet je hem lager, maar dan wordt het weer te koud. En vervolgens wordt het nauwelijks nog behaaglijk. Zelfs niet als het display toch een aanzienlijke 26 ºC aangeeft.
Overigens is het verder goed toeven in de Magentis. Zoals gebruikelijk zit zo'n grote Koreaan altijd goed in zijn uitrusting. Je hebt bijvoorbeeld niet te maken met een kale basisuitvoering waarbij je zelfs elektrisch bediende portierruiten achter in de optielijst moet aankruisen. De Magentis 2.0, die louter als SE te bestellen valt, is voorzien van cruise control, maar een standaard audio-installatie heeft hij weer niet. De lichtmetalen wielen waarmee de Magentis standaard wordt afgeleverd, zijn met 15 inch wat aan de kleine kant.De Magentis kan niet tippen aan de rijkwaliteiten van de gevestigde orde. Dat mag je ook niet verwachten van een auto met een relatief zó gunstig prijskaartje.