Gebruikerservaringen Volkswagen T-Roc: staat de echte Golf op?

De Volkswagen T-Cross maakte zijn opwachting in 2017, waarmee de Duitsers relatief laat instapten. In 2022 werd de auto visueel strakgetrokken, waardoor hij weer een paar jaar mee kan. Onder de motorkap vinden we bekende motoren: de 1.0 TSI en 1.5 TSI worden het vaakst gekozen, maar ook de 190 pk sterke 2.0 TSI is een optie. In de T-Roc R, die na de facelift niet in de Nederlandse prijslijst terugkeerde, levert die motor zelfs 300 pk. 

Vind je een cross-over zelfs met zo’n sterke motor maar een saaie bedoening? Misschien kan de Volkswagen T-Cross Cabrio je dan bekoren. Van deze auto maakte het merk serieus werk. Niet alleen zaagde men het dak eraf en werd het – uiteraard –een tweedeurs, zelfs de wielbasis groeide met vier centimeter. Toch zal ’t je niet verbazen dat gebruikers vooral ervaringen delen met de gangbare T-Roc, voorzien van 1.0 of 1.5 TSI.

Ruimte en zitcomfort

Dat de T-Roc binnen het eigen gamma concurreert met de Golf is, vanwege zijn afmetingen en prijsstelling, overduidelijk. Ook de volgende eigenaar stapte over, van een Golf VII Variant naar een T-Roc 1.5 TSI. Hij schrijft: “Het interieur heeft ruim voldoende binnenruimte en is wat dat betreft vergelijkbaar met mijn vorige auto. Alleen de ruimte in de kofferbak is 160 liter minder. Missen we dat? Nee, want de laadruimte met de achterbank omhoog is wel diep, inclusief de verstelbare vloer. Het skiluik is groot genoeg voor 4 paar ski’s en zodoende kan ik ermee naar zomerse en winterse bestemmingen.”

Harde kunststoffen

Opvallend weinig rijders reppen over ruimte-aanbod en zitcomfort. Zouden we er daardoor voorzichtig van uit kunnen gaan dat deze zaken simpelweg in orde zijn? Daar neigen we wel naar, omdat juist een ander kritiekpunt bijzonder vaak wordt genoemd. Volkswagen gebruikte in de T-Roc namelijk harde dashboardmaterialen. Bovenstaande rijder heeft daar geen goed woord voor over: “Plastic, het is niet het mooiste materiaal en eigenlijk VW onwaardig! Ongehoord zonde dat VW dit doorvoert op een model wat op een hoger niveau hoort te staan dan bijvoorbeeld een Polo.” 

Een andere T-Roc 1.5 TSI-rijder deelt deze mening, maar is iets genuanceerder. “Bouwkwaliteit is gewoon goed gebleken. Geen piepje, geen kraakje, niets. Niettemin moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat het vele harde plastic mij toch meer stoorde dan ik aanvankelijk dacht. Ik ben heus geen dashboardknuffelaar, maar het gaf mij toch een minder premium gevoel als wat je van zo’n auto in deze prijsklasse mag verwachten.” Voor anderen blijkt het minder erg: “Na onze Highline Golf 7 was het interieur van de T-Roc wel een puntje met z’n vele (wel netjes verwerkte) plastics, maar dit weet je vooraf en eigenlijk stoort het ons niet. Met de facelift 2022 heeft Volkswagen overigens zachtere materialen toegepast, die dit punt oplossen voor nieuw-kopers.” En inderdaad: wie wel graag een T-Roc wil, maar liever een luxueuzer dashboard ziet zal moeten shoppen voor exemplaren van 2022 en later.

Infotainment en bediening

Ook het infotainment van de VW T-Roc blijkt geen reden om in de pen te klimmen. Anders dan bijvoorbeeld de Golf 8 heeft de T-Roc nog een vrij traditioneel systeem. Wel is optioneel een digitaal instrumentarium nodig. “Het Active Info Display is naar persoonlijke smaak en voorkeuren in te stellen en geeft een mooi overzicht van wat je tijdens elke rit graag voor je wilt zien. Van alle info tot minimale info. Mooi dat het kan”, schijft de eerder aangehaalde 1.5 TSI-rijder. “Verder biedt het scherm ernaast standaard zaken zoals Apple CarPlay, Carnet en alle andere zaken die handig zijn. Navigatiesysteem heeft een flinke update gekregen, maar werkt nog altijd niet zo slim als Google Maps welke ik standaard gebruik waar nodig.”

Een andere rijder is minder te spreken over de connectiviteit. “Ik moet eerlijk toegeven dat dit soort systemen mij niet veel interesseren, dus wellicht zegt het meer over mij dan over het systeem, maar de koppeling met bluetooth of Apple CarPlay moet ik regelmatig opnieuw instellen. In mijn beleving functioneert dit niet goed.” Een opvallende constatering komt van de volgende 1.0 TSI-rijder: “De spraakbesturing voor navigatie en telefoon werken niet, dit is een extra optie van ca. 260 euro. Het knopje op het stuur zit er wel, maar werkt dus niet. Jammer, je kunt het wel achteraf laten activeren, maar tegen meerprijs.”

Hoe rijdt de T-Roc?

Waar men wél veel over schrijft is de rijbeleving, en die is over het algemeen behoorlijk positief. “Wat is deze auto stil! Als je er rustig mee rijdt, hoor je tot 150 km/u praktisch niks. Je hebt dus niet in de gaten dat je al snel te hard rijdt. Ik ben dus blij met Flitsmeister. De geluidsisolatie is echt waanzinnig”, schrijft de eigenaar van een T-Roc 1.5 TSI Sport Business R uit 2019. “Het sportonderstel is heel erg fijn. Wel stevig, maar niet te hard.”

Afgaand op de reviews vond de Sport-uitvoering, met dito onderstel, gretig aftrek. “Ondanks dat de auto hoger is, is hij niet zijwindgevoelig en zeer koersvast zonder overhellen in de bochten. De auto geeft een vertrouwde en solide indruk”, laat een andere 1.5 TSI Sport-rijder weten. En hoewel het bijna saai wordt halen we de bestuurder van nóg zo’n auto aan: “Scherp sturend en strak op de weg. Ook bij een stevige wind. Op het asfalt comfortabel, op ruwere wegen heb je als bestuurder goed contact met de weg.”

Toch blijkt het sportonderstel niet voor iedereen zaligmakend. “Het 18 inch lichtmetaal met sportonderstel maakt hem veel te stug en stoterig op klinkerwegen en drempels. Op asfalt is dit geen probleem, maar ik woon landelijk dus rij vaak op binnenwegen. Op dit vlak was een Style-uitvoering met 17-inch vermoedelijk een betere keuze geweest”, aldus de eigenaar van – jawel - een T-Roc 1.5 TSI Sport. “Door de opmerking in een van de andere T-Roc-reviews over afleveren op 16-inch wielen, ben ik gisteren in de gelegenheid geweest om mijn auto op deze wielmaat te testen. De auto is inderdaad veel comfortabeler, maar de superdirecte besturing was verdwenen. Waar de 18-inch soms hinderlijk direct is bij het insturen van de bocht voelt de 16-inch wat wollig en traag.”

Volkswagen T-Roc: de motoren

Hierboven las je al dat veel ervaringen gaan over de T-Roc 1.5 TSI met 150 pk. Eén van deze ervaringen: “De 150 PK TSI is bij koude start wat ‘bokkig’ bij het wegrijden, maar dat is na een minuut of 2 wel weg. Motor is ook zeer snel op de juiste temperatuur. In combinatie met de 6v handbak is motor een waar genot t.o.v. de 122 PK TSI. Heel schakellui te rijden en altijd voldoende koppel beschikbaar.”

De 1.5 TSI heeft een tweecilindermodus die het verbruik moet drukken. “De auto schakelt bij weinig vermogensvraag over op 2 cilinders. De duur van het overschakelen is overigens vaak kort, omdat bij de minste of geringste aanraking van het gas alle 4 de cilinders weer inschakelen. Ik vraag me dan ook af of dit daadwerkelijk iets oplevert in het verbruik. Ik vind het namelijk jammer dat de motor er wat rumoerig van gaat lopen, dit is ook voelbaar in de auto”, ervaart een gebruiker. Ook een ander heeft door dat de motor tussen twee modi wisselt. “Niet storend, maar ik merk het wel degelijk als de motor omschakelt naar de 2-cilinder Eco-stand.”

Over de driecilinder 1.0 TSI schrijft een gebruiker: “Wij hebben gekozen voor de 1.0 motor, helaas was deze niet met DSG automaat beschikbaar, maar schakelen is zeker geen straf met deze auto. De motor doet geruisloos zijn werk, een sprintwonder is het niet, maar dat mag je ook niet van deze motor verwachten. Wel kun je meer dan goed met het dagelijkse verkeer meekomen.”

Dan is er nog een T-Roc 2.0 TSI 4Motion-rijder, die de overstap maakte vanuit een 1.5 TSI. “Hoe rijdt dat? Nou, dat rijdt helemaal niet verkeerd. Power genoeg en de DSG-bak is ook anders afgesteld, heb ik het idee. Doortrekken in hogere toeren heeft niet echt zin. Daarvoor is de motor teveel teruggetuned. Tussen de 2.000 en 5.500 toeren trekt de motor er goed aan, daarboven vlakt het helemaal af.” Over die transmissie gesproken, daarover zegt een 1.5 TSI DSG-rijder het volgende: “Bij het wegrijden is het aangrijpmoment van de DSG-bak lastig te voorspellen en doseren. De voorwielen slippen geregeld door als je net niet voorzichtig genoeg bent.”

Onderhoud, storingen en irritaties

Als we de gebruikerservaringen mogen geloven kent de T-Roc geen grote problemen. Wel kreeg één rijder een niet mis te verstane melding voorgeschoteld: “Zo'n 2 weken geleden schrok ik wel even omdat er ineens een waarschuwingssignaal klonk en een rode driehoek op het dashboard kwam met de melding dat de oliedruk niet oké was. Na controle bleek dat er gewoon olie bij moest om dat hij net onder het minimum gekomen was.” Dat lezen we overigens vaker bij reviews van de T-Cross: in het begin lijkt de 1.5 TSI wat olie te verbruiken, wat na verloop van tijd stabiliseert.

Ander relatief klein leed is er voor de eigenaar die al na 30.000 kilometer een ruitenwissermotor moest laten vervangen. Bij de rijder die melding maakte van het gestabiliseerde olieverbruik moest na vierenhalf jaar de ruitensproeierpomp worden vervangen.

Bij het doorspitten van de gebruikersreviews valt een aantal dingen op. Het meest interessante: de T-Roc is qua uitvoering misschien wel zo middle-of-the-road dat de basiskwaliteiten niet meer opvallen. Kortom, hij is praktisch genoeg en ruim zat en het infotainmentsysteem zit vrijwel niemand in de weg. Wel kan het materiaalgebruik vanbinnen beter, want de harde kunststoffen worden niet gewaardeerd. Iets wat Volkswagen met de facelift in 2022 overigens heeft rechtgezet. Rijden doet de T-Roc over het algemeen naar wens, al kan het sportonderstel met grotere wielen als te stug worden ervaren. Inderdaad, het zijn allemaal kwaliteiten die eerder golden voor… de Golf.