Volkswagen T-Roc - Rij-impressie

Het SUV-beleid van de Volkswagen Groep is niet altijd even doorgrondelijk. Nu Seat met de Arona een SUV op Ibiza-basis heeft, zou je verwachten dat Volkswagen met een hoogpotige versie van de nieuwe Polo komt. Zo'n auto komt er inderdaad, maar verwacht die T-Cross niet voor de tweede helft van 2018. In plaats daarvan geeft Volkswagen voorrang aan de T-Roc, een SUV in het segment van de Golf. Dat is een wat verwarrende positionering, want ook de Tiguan leunt op Golf-techniek. De T-Roc staat een trede lager in het gamma en is in feite een kruising tussen een reguliere hatchback en een echte SUV. Een cross-over dus, al gebruikt Volkswagen beide termen door elkaar.

Net als bij concurrent Toyota C-HR gaat er bij de T-Roc veel aandacht uit naar het design. De auto lijkt sterk op de T-Roc Concept uit 2014. De sterk geaccentueerde wielkasten, het stoere front, de apart gevormde C-stijl en de opvallende chroomstrip langs de gehele daklijn geven de T-Roc iets herkenbaars, al zijn er inmiddels genoeg auto's die over soortgelijke designvondsten beschikken. Wel hangt veel af van de gekozen uitvoering. Volkswagen biedt, geheel naar de laatste trend, veel mogelijkheden om de T-Roc aan te kleden. Zo zijn er elf exterieurkleuren en drie contrastkleuren voor het dak beschikbaar, wat het totaal op 24 verschillende combinaties brengt. Ook op het gebied van wielen is er veel te kiezen, waarbij zelfs oranje exemplaren tot de mogelijkheden behoren. In standaard-trim, met 16-inch wielen, een carrosserie in één kleur en halogeenkoplampen, oogt de auto logischerwijs wat minder expressief. Wat voor de buitenkant geldt, gaat ook voor het interieur op. Met opvallende panelen in de (felle) kleur van de carrosserie oogt een creatief samengesteld exemplaar vanbinnen lekker fris, maar als de sierelementen in grijs of zwart worden uitgevoerd, blijft er een typisch Volkswagen-dashboard over. Het geheel oogt strak en laat zich op een prettige manier bedienen, maar de sjeu is er dan wel af. Opmerkelijk is dat het dashboard bij alle uitvoeringen uit harde materialen is opgetrokken. De zachte kunststof die in veel andere modellen wordt toegepast, gaat aan de neus van de T-Roc voorbij.

Wegzakken

De T-Roc is iets breder en hoger, maar ook iets korter dan een Golf. Toch heeft de auto een grotere kofferbak, met 445 liter versus 380 liter. De wielbasis is dan weer iets kleiner dan bij de Golf, al zijn de verschillen klein. De ruimte op de achterbank, die sterk van die wielbasis afhankelijk is, houdt niet over. 'Achter jezelf zitten' gaat voor een volwassene van gemiddelde lengte wel, maar zowel knieën als hoofd benutten al snel bijna alle beschikbare ruimte. Voorin is de zitpositie dik in orde. Stoel en stuurwiel zijn uitgebreid verstelbaar, al is de hoogteverstelling van de bestuurdersstoel niet altijd standaard. Natuurlijk is de zitpositie hoger dan in een Golf, maar toch kun je indien gewenst diep wegzakken achter het dashboard, wat een geborgen gevoel geeft.

Achter dat fijn verstelbare stuurwiel bevindt zich bij duurdere versies een digitaal instrumentarium. In samenspel met het meest uitgebreide infotainmentsysteem zorgt dat voor een dashboard dat van A tot Z naar wens is in te delen. De kaart van de navigatie kan bijvoorbeeld niet alleen op het centrale scherm, maar ook op het instrumentarium worden weergegeven, naar keuze met of zonder traditionele meters aan weerszijden. De grote hoeveelheid mogelijkheden brengt uitgebreide menu's en submenu's met zich mee, maar na een korte gewenningsperiode blijkt de digitale wereld van het T-Roc-dashboard logisch gestructureerd.

Symmetrisch

Qua uiterlijk onderscheidt de T-Roc zich duidelijk van andere Volkswagens, maar als het om rijden gaat, zijn de verschillen een stuk kleiner. Ook met deze auto kiest Volkswagen voor een veilige middenweg die een grote groep mensen zal aanspreken, maar duidelijk dynamisch noch uitgesproken comfortabel is. De besturing is licht en ietwat gevoelloos, maar zonder vaag te zijn en het onderstel is stevig genoeg om vertrouwen te wekken, hoewel het tegelijkertijd geen hobby van snel bochtenwerk maakt. De verschillen met de Golf, Tiguan en andere merkgenoten zijn dan ook bijzonder klein.

De motorenlijst van de T-Roc is lekker symmetrisch en bestaat uit drie benzine- en drie dieselopties. Bij beide brandstofsoorten is er keuze uit 115, 150 en 190 pk. De 1.0 TSI en 1.6 TDI van de instapvarianten sturen hun vermogen altijd via een handgeschakelde zesbak naar de voorwielen. Bij de middelste versies, de viercilinder 1.5 TSI en de 2.0 TDI met 150 pk, kan er worden gekozen voor een DSG-automaat. Ook 4Motion-vierwielaandrijving behoort hier tot de mogelijkheden. De krachtigste varianten, de 190 pk sterke 2.0 TSI en de even krachtige 2.0 TDI, zijn altijd voorzien van de automaat en vierwielaandrijving. Ook als het gaat om uitrustingsniveau's zijn er drie 'smaken'. De basis-T-Roc heet simpelweg 'T-Roc'. Daarboven staat de Style, een versie die veel personalisatiemogelijkheden biedt. Die versie wordt vooralsnog standaard gekoppeld aan de krachtigste motoren en krijgt onder meer ledkoplampen en het digitale instrumentarium standaard mee. Wij rijden de T-Roc in Sport-trim, gekoppeld aan de 190 pk sterke benzinemotor. Die prettige krachtbron maakt van de cross-over een buitengewoon vlotte auto, maar is voor Nederland niet bepaald de meest relevante optie. De importeur verwacht dat de 1.0 TSI met 115 pk, gekoppeld aan het Style-uitrustingsniveau, in ons land de populairste variant zal zijn. In vergelijking met een Golf in soortgelijke uitvoering is de basis-T-Roc zo'n € 2.000 duurder. De nieuwkomer is nu al te bestellen en staat later dit jaar bij de Nederlandse dealers.