Audi S6 TDI quattro - Eerste rijtest

Terwijl Mercedes-Benz en BMW pas relatief recent zijn begonnen met het aanbieden van sportieve subtoppers onder de ‘echte’ AMG’s en M’s doet Audi dat al jaren met zijn S-modellen. De S6 bestaat bijvoorbeeld al 25 jaar. De eerste kwam vlak nadat de 100 werd omgedoopt tot A6. Het recept is al jaren hetzelfde: een dikke benzinemotor met minder vermogen dan de RS6 de eerste verscheen in 2002 en altijd vierwielaandrijving. Voor het eerst in de geschiedenis ligt er nu een potente diesel voorin, een 3,0-liter V6 TDI.

Die motor is in principe dezelfde als de 50 TDI, maar dan voorzien van een 48 voltboordnet met een elektrische compressor. Die doet hetzelfde als een turbo, namelijk meer lucht de motor in persen, maar deze variant heeft geen uitlaatgassen nodig om op te spoelen. Het gevolg is dat de V6 al bijna vanaf stationair toerental een directe gasrespons moet kunnen leveren en dat de twinscroll-uitlaatgasturbo vervolgens het werk kan overnemen. De cijfers mogen er zijn: 349 pk en 700 Nm. In de praktijk blijkt de reactie op het gaspedaal inderdaad keurig, maar zeker niet vlijmscherp. Onder de 2.000 toeren geeft de TDI sowieso niet thuis en ook daarboven blijft er altijd een moment van vertraging, al stoort het niet.

De V6 blijkt in de praktijk potent genoeg. In exact vijf seconden wijst de teller al 100 kilometer per uur aan en de begrensde top van 250 km/h haalt de sedan zonder moeite. De achttraps automaat doet vloeiend zijn werk en lijkt beter bij de les dan in de reguliere V6-diesels. Schakeltijden en reactie op de flippers zijn oké, maar niet supersnel.

TRUKENDOOS

Dat past mooi bij het onderstel, waarvoor de inmiddels bekende trukendoos van het merk helemaal is opengetrokken. Vierwielaandrijving is er altijd, maar optioneel krijgt de S6 ook een elektronisch aangestuurd sperdifferentieel tussen de achterwielen. Adaptieve luchtvering, vierwielbesturing en zelfs keramische remmen staan op de optielijst. Ons testexemplaar had het, op de keramische remmen na, allemaal aan boord en daarmee gaat de grote sedan als op rails door de bocht. Zelfs in kletsnatte omstandigheden op de snelweg kun je zonder angst doortrappen.

Omdat het Quattro-systeem, in tegenstelling tot bijvoorbeeld xDrive van BMW, altijd een groot deel van de kracht naar de vooras stuurt, wordt de Audi zelfs in het grensbereik niet eng of gemeen. Bovendien gaat de neus door de ver voorin geplaatste motor vrijwel altijd als eerste glijden; de achterkant krijg je alleen om als je er bewust voor gaat. Het gaat allemaal op de kenmerkende Audi-manier. Je merkt dat je input eerst door een aantal processoren wordt gestuurd en dat de auto vervolgens bepaalt hoe je commando’s het efficiëntst kunnen worden vertaald in beweging.

Dat het geheel daardoor wat afstandelijk aanvoelt en ook niet echt spannend rijdt, is in de S6 geen grote tekortkoming. Binnen dit segment zijn alle concurrenten ook groot en relatief log. Waar een S4 het moet opnemen tegen 3-series, Giulia’s en XE’s, schitteren dergelijke sportieve belevingskanonnen in de klasse van de S6 door afwezigheid. En wat je ook vraagt, de S6 doet het. Daar hoort ook in alle rust en op hoge snelheid veel kilometers maken bij. Zeker met adaptieve luchtvering rijdt de voorlopige top-A6 voorbeeldig comfortabel.

SPORTSTUUR

Audi biedt dezelfde adaptieve veiligheidssystemen en overige luxe aan als op andere A6’en. Sterker nog: vanaf de bestuurdersstoel zou je rustig rijdend kunnen denken dat je in een A6 50 TDI zit met een S-Linepakket. Dat is zowel een zegen als een vloek, want veel van wat de S6 kan, kan de A6 45 of 50 TDI eigenlijk ook. Nu is die laatste nu even van de Nederlandse prijslijst verdwenen, maar hij bestaat wel. En op de keramische remmen na kun je alle dynamische systemen daar in principe ook op bestellen. Dus dan blijven een iets snellere sprinttijd, een fractioneel strakker onderstel, een enthousiastere gasrespons en wat vlottere schakelacties over. Allemaal relatief kleine verbeteringen en in principe is de krachtbron ook nog eens hetzelfde. Daardoor voelt het voorlopige topmodel net even te veel aan als een ‘50 TDI Plus’ in plaats van een auto die zijn badge verdient met wezenlijk andere techniek. Daar komt nog bij dat de nieuwe S6 zowel in prestaties als in geluid ver achterblijft bij zijn directe voorganger én dik 50 pk moet toegeven op de enige logische concurrent, de M550d xDrive van BMW.

Dat alles maakt van de nieuwe S6 geen slechte auto, want daarvoor heeft de sedan te veel goede eigenschappen, maar zich echt onderscheiden van zijn wat mindere broeders, zoals de V8 en V10-modellen van voorheen dat deden, dat kan de dieselende S6 niet. Iets wat hij gezien zijn naam en reputatie eigenlijk wel zou moeten.