Gereden: Volkswagen Polo

Van bescheidenheid kun je de marketeers bij Volkswagen niet betichten. Het merk rept trots van 'de nieuwe Polo', terwijl we hier slechts te maken hebben met een facelift van het uit 2009 stammende model. En zelfs daarvan zie je op het eerste gezicht niet veel terug, want afgezien van wat anders vormgegeven bumpers en opgefriste achterlichten is er niets veranderd.

Onderhuids is er wel degelijk het nodige nieuws te melden. Zo is de nieuwe 1.4 TDI Bluemotion met een gemiddeld verbruik van 3,1 liter op 100 km en een CO2-uitstoot van 82 gram per km zuinig genoeg om weer in aanmerking te komen voor 14 procent bijtelling. En dat is genoeg om dit model weer op de radar van de zakelijke rijder te zetten.

Tijdens de eerste meters met de 75 pk sterke 1.4 TDI wordt al snel duidelijk dat deze nieuwe motor het belangrijkste pijnpunt van de in Nederland zo populaire spaaruitvoering – het gebrek aan pit – voor een groot deel heeft verholpen. Zo is er voortaan een maximumkoppel van 210 Nm bij 1.500 tpm beschikbaar (dit was 180 Nm bij 2.000 tpm), waarmee het model beduidend meer vlees op de botten heeft gekregen. Waar de oude motor onderin niet thuis was, pakt de nieuweling soepeler op.

Donker brommetje

Echt veel gebeurt er onder de 1.500 tpm nog altijd niet, maar je hebt in elk geval niet meer continu het gevoel met een ondergemotoriseerde auto te rijden. Sterker nog, boven de 2.000 tpm begint hij er lekker enthousiast aan te sleuren, waarbij hij een bijna sportief klinkend, donker brommetje produceert. Het motorgeluid is bij het accelereren overigens redelijk prominent aanwezig, hoewel het op constante snelheid erg meevalt. Dat geldt niet voor de stationaire loop. Dan brengt de driepitter een bijna tractorachtig geluid voort, dat hadden we niet verwacht bij zo'n nieuwe motor.

Wanneer we even later overstappen in de nieuwe 1.0 MPI met 75 pk, valt op dat deze motor in tegenstelling tot in de Up niet echt een pittige indruk weet te maken. Niet zo vreemd, want de Polo weegt een slordige 200 kilo meer dan zijn kleine broertje. We raden de 60 pk-uitvoering van deze motor dan ook met klem af, 75 pk is echt het minimum voor deze auto.

De driepitter beschikt over een mooi gelijkmatige vermogensafgifte, maar dat betekent helaas ook dat hij over het hele toerenbereik wat tam aandoet. Je moet redelijk veel schakelen om de boel lekker op stoom te houden, waarbij de vijfbak overigens wel een prettige metgezel is. De gedempte driecilindersound is daarbij niet storend, hij blijft redelijk op de achtergrond.

De volledige rij-impressie van de Volkswagen Polo lees je in AutoWeek 19, die vanaf 7 mei in de winkel ligt.