Volvo 360 GLS (1983)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	360 GLS
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1983
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	66.313 km
KM-stand laatst	87.500 km

Na 10 jaar weer in gebruik genomen

72.000 km
19 maart 2014

Op internet staan vele foto's van vergeten auto's, wegroestend op een veldje of achter een schuur. Idyllische plaatjes van vaak bijzondere auto's. Zo kwam ik in het voorjaar langs een dorpsgarage, waar op het achterterrein vele slopers stonden. 240's en 740's in overvloed, en een enkele 340 en Amazon waren ook te vinden. Maar in het hoekje stond iets wat echt bijzonder is. Een origineel Nederlandse, beige (goud) metallic 360 GLS sedan. Een van de eersten, van oktober 1983. Het ding had net 66.000 km gelopen. Een praatje met de eigenaar leerde dat al deze auto's voor onderdelen waren. De enige reden dat deze 360 er al 10 jaar (!!) stond was het feit dat er een schitterend interieur in zat. Beige pluche, werkelijk in nieuwstaat. De auto was 10 jaar geleden ingeruild, is achter neergezet en nooit meer aangeraakt. Die moest ik hebben!

Waarom hier een review over schrijven? Welnu, na het nodige werk rij ik er al sinds augustus 2013 vrijwel probleemloos mee rond. Het stikt van de geïmporteerde 240's en 740's, die op LPG worden gezet en "op"gereden worden. 360's staan er niet tussen, terwijl die financieel gezien veel aantrekkelijker zijn. En ze rijden ook nog eens beter (en ik kan het weten, want hiervoor reed ik een 740 Estate).

Nou, het begin van het verhaal. Voor de sloopprijs kon ik de 360 meenemen. De auto was vreselijk groen en het mos groeide overal, maar de bodem en het plaatwerk zag er nog best redelijk uit. Alleen de achterstukken van de dorpels (bij de kriksteunen bij de achterwielen) waren verroest, net als de hoeken bij de veerpoten in de motorruimte. Het scheelt dat hij al die jaren op verharde ondergrond heeft gestaan, als het een grasveld was geweest, had de auto er heel anders bij gestaan. Omdat ik mijn 740 nauwelijks gebruikte en toch graag weer een 360 wilde (ik heb er meerdere gehad), heb ik de gok genomen. De 360 stond vast op zijn plek en moest letterlijk uitgegraven worden. Pallets, tuingereedschap, portieren, enkele lagen dakbedekking (!), het lag er allemaal op of tegenaan. De garagehouder bood aan om het kenteken vast voor me af te melden, dat scheelde een hoop tijd en geregel voor mij en hem. Toen ik hem zei dat het mijn bedoeling was de auto weer op de weg te krijgen, verklaarde hij me voor gek. Hij bleek niet de enige te zijn.

Ik kan hier een heel verhaal gaan opsommen, maar dat is niet de bedoeling. Daarom een lijst van wat ik vervangen heb om de auto weer rijklaar en vooral ook veilig te krijgen:
- Bougies, rotor, verdelerkap, kabels
- Olie + filter
- Nieuwe uitlaat voorpijp. De midden- en einddemper (origineel Volvo) zagen er prima uit en doen tot op heden ook prima dienst
- Diverse pakkingen
- Nieuwe radiateur en radiateurslangen
- Alle vloeistoffen ververst
- Thermostaat
- Distributieriem en spanrol. De waterpomp (nog de originele uit 1983!) was prima, hij loopt geruisloos. Wel moesten de pakkingen vernieuwd worden
- Klepspeling afgesteld
- Carburateur volledig gereviseerd
- Nieuwe remslangen
- Nieuwe wielremcilinders achter, voorzijde de remklauwen gereviseerd
- Luchtfilter
- Uiteraard nieuwe banden
- Dynamo
- Olie van versnellingsbak en differentieel ververst
- Diverse kleine dingetjes, zoals ruitenwissers, deurrubbers, knipperlicht linksvoor, beide koplampen
- Een heleboel poetswerk. Het was werkelijk een hels karwei om de auto weer toonbaar te maken.

Wat kwam er toen onder de groene aanslag vandaan? Een vrijwel onbeschadigde auto, er zit alleen een klein deukje in de motorkap.
En toen kwam het moment waarop de auto tot leven gewekt kon worden. Ik heb een groot vertrouwen in de Volvo 'Redblocks' en dus ook deze B19A. Daarom durfde ik het aan om eerst van alles te vervangen. Eerst een nachtje ATF op de zuigers, vervolgens starten zonder ontsteking (oliedruk opbouwen), en vervolgens het echte werk. De motor sloeg direct aan, blies een enorme stofwolk uit de uitlaat, moest even denken maar liep redelijk netjes. Het ontluchten van de remmen had wel wat voeten in de aarde, ik had veel vernieuwd en de remmen waren 10 jaar niet gebruikt dus het moest allemaal even op gang komen.

Vervolgens ben ik twee maanden bezig geweest met laswerk. Ik had dit nog nooit gedaan. Ik heb een Cebora MIG/MAG gekocht, een vierkante meter zincor-plaat en ben gewoon begonnen. Met als enige plaatwerkgereedschap een hamer en een bankschroef heb ik alle te vervangen delen zelf in vorm geklopt en op maat gemaakt. Wat een karwei, maar wat geweldig mooi om te doen.

Begin augustus 2013 was het dan zo ver: de auto was klaar voor de apk. De laatste was in 2004 verlopen dus ik kon er niet zomaar mee naar de garage rijden. De verzekering stribbelde tegen; als de apk 2 jaar verlopen zou zijn was het geen probleem, maar 10 jaar... Uiteindelijk is de auto via transport naar de garage gegaan. Een Volvo klassieker specialist, want de motor moest nog goed afgesteld worden. De apk lukte in één keer en na een half uurtje afstellen liep de motor weer prachtig.

De volgende dag heb ik de auto gelijk uitgeprobeerd. Voor diegenen die wel eens naar 'Roadkill' (Amerikaanse serie) kijkt; dit was dus net zoiets. Alles aan de auto rammelde en kraakte als een gek. De homokineet rechtsachter bonkte er lustig op los en bij elke stuuruitslag was een gekraak te horen dat door merg en been ging. Ik woon nogal landelijk en een van de voordelen daarvan; vrij toegankelijke bospaden. Ik ben met 60 km/h over een hobbelig zandpad van 2 km gescheurd en aan het einde van de weg was ik gebroken, maar de auto helemaal stil. Alle kraakjes en rammeltjes waren verdwenen. Zo doe je dat dus!

Die eerste rit bedroeg trouwens zo'n 400 kilometer, inclusief een flinke file en temperaturen van 25 graden. De auto gaf geen krimp en haalde zelfs 1:14. De kenners weten dat dat bijzonder zuinig is voor een B19A. Het kan nog gekker trouwens; met mijn 345 GLS haalde ik met enige regelmaat 1:15, met als uitschieter 1:16,5.

Na enkele maanden probleemloos rijden besloot ik om eens wat te investeren in de voorwielophanging. Alle rubbers en kogels waren nog prima, maar de schokbrekers waren fietspompen. Ik heb het grondig aangepakt; nieuwe stofhoezen, rubbers, kogels, wiellagers, remschijven, spiraalveren, lagers en schokdempers. En de veerpoten en veren heb ik laten stralen en poedercoaten. Dat gaat nooit meer roesten. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Ik zal eerlijk zijn; dit is mijn dagelijkse auto en ik spaar hem niet. Bospaden, zware vrachten, aanhangers, af en toe een driftje...
Echter, een auto heb ik niet vaak nodig, meestal staat 'ie dagen achtereen ongebruikt stil. Normaal gesproken gebruik ik hem alleen gedurende de weekends. Sinds augustus heb ik dan ook pas een kleine 6.000 km gereden. In die tijd ben ik één keer stil komen te staan; ik heb de benzinetank nooit gereinigd terwijl daar logischerwijs een hoop rommel in zit. Ik heb wel een extra benzinefiltertje voor de benzinepomp (die ik overigens ook vernieuwd heb) geplaatst. U raadt het al... na 4.000 km zat dit filtertje verstopt waardoor de motor geen benzine meer kreeg. Regeren is vooruitzien, dus ik had al een reserve in het dashboardkastje gelegd. 10 minuutjes om het zaakje te verwisselen en ik kon weer verder rijden.

Om even de balans op te maken:
- In het voorjaar/zomer van 2013 heb ik behoorlijk veel uren en euro's in de auto gestoken, daarna niet veel meer omdat het simpelweg niet nodig was
- Tot nu toe heeft de auto geen druppel koelvloeistof en/of olie verbruikt, gelekt of gezweet
- Ik ben er zuinig op, maar gebruik hem waarvoor 'ie bedoeld is. Dat maakt deze review m.i. objectiever dan sommige andere liefhebbersreviews

Rijgedrag:
De auto is zeer betrouwbaar gebleken en rijdt voortreffelijk. De 2-liter motor heeft niet veel pk's (slechts 95) en koppel (150Nm), maar is desondanks beresterk. De motor trekt vanaf 1500 tpm en trekt met onverminderd koppel door tot 4000 tpm. Het is geen toerenmotor dus verder doortrekken heeft geen enkele zin. Wat ik wil zeggen is dat het een rauwe, lompe, vreselijk inefficiënte motor is die tegelijkertijd alles van zijn plek krijgt en een behoorlijk breed bruikbaar toerengebied heeft. Ik rijd ook wel eens in een moderne auto die veel meer pk's heeft, maar waarin je veel meer moet schakelen om er iets van te merken. Deze 360 is heerlijk schakellui te rijden. Op de snelweg hoef je echt niet terug naar z'n 4 om in te halen.
De stoelen zitten voortreffelijk. Een hoge zit, stoelverwarming, lendensteunverstelling maakt dat ook lange mensen als ik (1,95m) heerlijk zitten. Na een rit van 500 km stap je lekker fris uit. Ook de bovenbenen en schouders worden voldoende ondersteund. Het stuur is niet in hoogte verstelbaar maar staat eigenlijk altijd goed. Achterin is voldoende beenruimte, maar de hoofdruimte is iets minder. Ik zit zelf met het hoofd tegen het dak als ik achterin zit. De achterbank ligt ook vrij hoog omdat de versnellingsbak er onder hangt. Dat maakt trouwens wel de gewichtsverdeling 50/50, en omdat de motor, aandrijfas en versnellingsbak/differentieel een starre verbinding vormen rijdt de auto echt zalig. Van onderstuur heb je geen last, eerder overstuur. Door wat gas bij te geven kun je dus heel beheerst met overstuur de bocht door. Hoe meer gas, hoe dwarser je gaat. Niet te vaak doen want het is verslavend!

Het zicht rondom is perfect vanwege het grote glasoppervlak. Je hebt wel een grote dode hoek omdat de spiegels niet verkleinen. Er verdwijnt een complete vrachtwagencombinatie in. Dit heb ik opgelost door van die kleine dodehoekspiegeltjes van Halfords op de spiegel te plakken.

Dan de hamvraag: was het nou allemaal de moeite waard? Ja, absoluut.
Maar ga hier NIET aan beginnen als je alles moet uitbesteden. Ik heb het allemaal zelf gedaan en dan heb je alleen de materiaalkosten. En dat is echt een lachertje als je de redblocks kent. 60 euro voor een distributieriem en spanrol bij de dealer, om maar wat te noemen. Het duurste onderdeel was de radiateur. Die was niet meer te krijgen bij zowel de dealer als de automaterialenzaak. Tweedehands onderdelen zijn voor mij geen optie, dus ik ben via via uitgekomen bij een radiateurenspecialist die er eentje kon bestellen in Italië. Ja, van echt koper/messing en dus geen Chinees vlechtwerk. Kosten: 200 euro. Waar praat je dan over?

Al met al gok ik dat ik zo'n 2.000 euro heb uitgegeven in totaal. Welke gek geeft dat nou uit aan een 360? Nou, ik dus. En kijk dan alsjeblieft even verder: er staat hier nu een 360 op de oprit die technisch weer in topstaat is en echt weer jaren mee kan zonder grote kosten. Daarbij rijdt 'ie ook nog eens geweldig. Het verbruik schommelt tussen 1:11 en 1:13, bij gemengd gebruik. In woon aan de Duitse grens dus ik kan goedkoop superbenzine (dus E98) tanken.

Ohja, ik krijg regelmatig de vraag 'hoe hard dat ding nou loopt'. Ik heb het nooit geprobeerd, en heb sowieso de eerste 2.000 km zeer rustig gereden omdat de motor weer moest inlopen. Maar de laatste tijd geef ik de auto nog wel eens de sporen (ik rijd eigenlijk alleen lange ritten ermee, dus dat gaat wel goed) en hier over de grens rijd ik, op weg naar huis, met enige regelmaat 150-160 km/h. Ik heb dan nog ruim gas over.

Tot slot nog even een korte oproep. De laatste tijd is er veel discussie over de wegenbelasting van oldtimers. Ik heb deze auto niet gekocht om gesubsidieerd te rijden en het interesseert me vrij weinig of ik nou wel of geen belasting moet betalen. Gelieve dit onderwerp dus niet aan te halen in uw eventuele reactie.
Ik rijd deze auto omdat die zo bijzonder en zeldzaam is en ik het de moeite waard vond/vind om hem een tweede leven te geven.

De nadelen

72.000 km
19 maart 2014

In het verslag hierboven ben ik vergeten de nadelen te benoemen. Voor de volledigheid som ik die nu dus alsnog op.

Allereerst de gebruiksvriendelijkheid. Het is een auto van ruim 30 jaar oud, dus niet iedereen kan er zo mee weg rijden. Zo zit er een handchoke in en daar moet je wel mee op kunnen gaan. Vanwege de constant-vacuüm carburateur is "verzuipen" zo goed als onmogelijk, maar je moet wel even weten hoe een choke werkt. Voor mij geen probleem, maar voor mensen die onbekend zijn met oudere auto's wél.
Verder zit er geen stuurbekrachtiging op de auto. Als je stilstaat gaat sturen dus loodzwaar. Ik ben gelukkig een gezonde jongeman dus voor mij is het geen probleem, maar het vrouwelijke geslacht denkt er anders over. Overigens merk je tijdens het rijden niets meer van de ontbrekende stuurbekrachtiging, het is puur bij inparkeren en lage snelheid. Gelukkig woon ik niet in de stad maar op het platteland, dus 'inparkeren' en 'stadsverkeer' is niet echt van toepassing.

Het volgende betreft de eerste en tweede versnelling. Deze zijn vrij kort, i.c.m. de lange slag van de versnellingspook ben je echt druk met schakelen. Ik moet hier bij zeggen dat het motorblok zo lomp en sterk is dat filerijden niet zo'n probleem is; in de eerste en tweede versnelling hoef je geen gas te geven om te rijden. Gewoon de koppeling laten opkomen (hoeft niet eens rustig) en de auto rolt weg, net een diesel.

De hoge tildrempel is ook behoorlijk irritant. Het plaatwerk achter de nummerplaat en achterlichten blijft op z'n plek als de kofferklep open gaat. Tel daarbij op dat er een flinke trekhaak onder zit die een eind uitsteekt, en gevloek bij het vervoer van zware spullen is gegarandeerd. Enerzijds vanwege de hoge tildrempel, anderzijds omdat je keer op keer je scheenbeen aan de trekhaak stoot.

Verder kan ik eigenlijk weinig bedenken. Een deel van de zaken hierboven hoort natuurlijk gewoon bij auto's uit die periode, dat geef ik toe. Maar het zware sturen, de carburatiemotor en de zware remmen (je kunt de voorruit eruit koppen, maar je moet wel even iets harder trappen dan in een nieuwe auto) leidt ertoe dat ik de auto vrijwel nooit uitleen. Je moet er echt even mee leren rijden.

Maar de 2-liter motor, vijfbak, achterwielaandrijving en lage gewicht (1030 kg) maken dit echt tot een fijne rijdersauto waar ook nog eens een flinke aanhanger achter kan!

2 jaar APK

76.677 km
8 juli 2014

Tja, en toen werd het weer tijd voor de apk. Een paar maanden geleden heb ik de olie ververst, die zat er toen 5.000 km in. Omdat de motor ingereden moest worden heb ik daarom de verversingsgrens bij 5.000 km gelegd. Afijn, nieuwe olie en oliefilter dus, de enige kosten sinds januari. Inmiddels zijn we weer 5.000 km verder en tot mijn verrassing (en eigenlijk ook weer niet) is er geen druppeltje olie verdwenen. Ik verwachtte voor de apk geen problemen dus weggebracht... en een paar uur later werd ik al gebeld. Daar schrok ik even van want ik had afgesproken dat ik de auto eind van de dag weer zou ophalen en dat het geen probleem zou zijn als de garage eventuele kleine mankementen direct zou herstellen. Bleek dat er helemaal niets aan de hand was. Alles was perfect in orde. En zeg nou zelf, hoe vaak gebeurt het nou dat een auto met trommelremmen zo soepeltjes remt dat de trommel er zowat af valt als je het wiel loshaalt? Dat loopt 100% vrij.

Afijn, omdat de auto inmiddels 30 jaar oud is (al bijna 31...), is de Apk-keuring twee jaar geldig. Nu mag deze 360 dus weer volledig legaal rondrijden tot ergens in augustus 2016. Voor drie tientjes een apk die ook nog eens twee jaar geldig is... ik vind het prachtig.

Nog drie weken en dan ga ik met de auto op vakantie naar Zuid-Frankrijk! Gewoon in één dag 1200 km rijden, en het plan is om dat ook gewoon met 130-140 km/h te doen.

Tot slot nog even wat verbruiks- en afstellingscijfers. De afgelopen maanden heb ik de auto voor mijn werk veel gebruikt. Steeds ritten van 25 km of langer, waarbij de motor goed op temperatuur komt. Snelwegen hebben we hier niet, althans niet in de richting die ik op moet. Dus veel kronkelende landweggetjes en provinciale wegen. Het verbruik ligt heel stabiel tussen 1:12,5 en 1:13 en dan rijd ik gewoon met het verkeer mee.

Bij de APK kwamen de volgende cijfers naar voren bij de viergasmeting (zuurstofpercentage weet ik even niet meer):
CO 2,2%
Lambda 1
HC 90 (!!!)

De kenners weten dat een dergelijke HC-waarde voor een auto met carburateur en 0,0 emissiebestrijding/milieuflauwekul zéér laag is. Dat geeft maar weer eens aan hoe geweldig goed deze motor loopt.

Vakantie Zuid-Frankrijk

80.000 km
29 augustus 2014

Eind juli/begin augustus ben ik met de auto naar Zuid-Frankrijk op vakantie geweest.
Van tevoren even gewassen en het oliepeil gecontroleerd, natuurlijk niets aan de hand. Daarna de auto volgepakt en de volgende ochtend om 4.00 uur weggereden. Drie uur later was ik in Luxemburg, tank volgegooid, en na nog twee stops was ik om 15.30 uur 1.100 km verderop in het warme Zuiden. Dat is incl. 3 kwartier pauze (te weinig, ik weet het) en een half uur file. Ik heb, waar dat mocht, gewoon 130 km/h op de GPS gereden. De motor draaide toen 3.300 tpm, vijfde versnelling. Bergop en bergaf gewoon 130, geen centje pijn. Het verbruik was heel constant 1:12,5. Op stukken waar je maar 100 mag (en dat zijn er veel, helaas) was het verbruik 1:13,5/1:14.

Ik kan een heel verhaal opschrijven, maar het komt er op neer dat ik een kleine 3.000 km heb gereden zonder pech, mankementen of andere narigheid. Hij deed het gewoon, stromende regen of 35 graden, niets aan de hand. Er is geen druppel olie of koelvloeistof verbruikt. Het was een fantastische vakantie en deze Volvo 360 was (en is) een trouwe reisgenoot. Op de terugweg ben ik de 80.000 km gepasseerd. Nu op naar de 100.000!

Geen bijzonderheden

86.000 km
27 april 2015

De titel zegt het al: we zijn weer een tijdje verder maar er is niets bijzonders aan de hand. In januari heb ik de olie ververst, filter vervangen (standaard 1x per jaar of elke 10.000 km) en de bougies, rotor en verdelerkap mochten ook wel weer. Na 20.000 km wordt dat toch minder. De auto reed er niet minder om, maar dit beurtje kostte me 60 euro aan onderdelen. Incl. de olie - die koop ik gewoon bij de Gamma want die dure high-tech olie is nergens voor nodig. Dit motorblok stamt immers uit de tijd dat er nog zand in de olie zat.

Verder is het dus gewoon rijden. In de kerstvakantie ben ik er mee naar Winterberg op wintersport geweest. Winterbandjes er onder en gewoon gaan. Ging prima. Leuk, die achterwielaandrijving in de sneeuw. En heerlijk, die uitstekende kachel en de stoelverwarming. Eenmaal thuis wel goed alle pekel eraf spoelen... hij moet immers nog even mee! Sinds 1 januari heb ik wel een "moderne" auto voor dagelijks gebruik, maar die bevalt niet helemaal. Misschien eind dit jaar toch maar een Volvo 360 erbij kopen voor dagelijks gebruik. Al ben ik sinds de AutoRai ook een groot fan geworden van de Suzuki Jimny. Dus wie weet...

Nog steeds niets bijzonders

86.800 km
20 december 2015

Begin dit jaar heb ik een 'moderne' auto gekocht, omdat ik veel meer kilometers maak. De 360 heeft dit jaar dus nog geen 1.000 km gereden.
Hij staat altijd in de garage, de accu hoeft niet eens afgekoppeld te worden. Na een week of 6 stilstaan is het gewoon een kwestie van de choke uittrekken, 5 seconden starten (even benzine oppompen) en hop, hij loopt weer.

Zo eens in de zoveel tijd rijd ik er even mee. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om hem te verkopen, het blijft een bijzonder goedkope, degelijke en betrouwbare auto!
Ik heb dit voorjaar een oude Kip caravan erbij gekocht, uit 1984. Om 'in stijl' op vakantie te kunnen gaan. Het is namelijk geen witte, maar een beetje beige-achtig met bruine strepen. Staat geweldig achter de goudkleurige Volvo 360!

9 juli 2016 - km 87.500

87.500 km
9 juli 2016

Inmiddels ruim anderhalf jaar verder. Begin augustus liep de APK af. Ik heb 'm eens goed gewassen, een keer goed warm gereden en naar de APK gebracht. Uiteraard was er niets aan de hand. Nu weer twee jaar sturen (de auto is bijna 33 jaar oud, dus de keuring is twee jaar geldig). Op de terugweg een stukje snelweg gepakt, binnen de kortste keren zit je op illegale snelheden.

Ik rijd er nog steeds nauwelijks mee, maar omdat het zo'n degelijke en betrouwbare auto is waar nooit iets aan mankeert, houd ik 'm nog gewoon. De vaste lasten bedragen zo'n 15 euro per maand en die paar tientjes aan regulier onderhoud per 2 jaar doen 't hem ook niet.

8,5