Menu
| Uitvoering | 240 |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1984 |
| Jaar van aanschaf | 2015 |
| KM-stand bij aanschaf | 298.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Na ongeveer 9 maanden rijervaring te hebben opgedaan in een Peugeot 106 kwam ik een grote liefde van mij tegen.
Bezoekers die de review van mijn eerste auto hebben gelezen kunnen begrijpen waarom ik de Volvo heb aangeschaft, ik kom uit een familie met een grote voorliefde voor oldtimers ( voornamelijk Peugeot en Volvo )
Het Peugeootje was prima, was betrouwbaar en deed altijd braaf wat die moest doen. Maar toch, er bleef een gevoel dat er iets miste. Ik wilde een auto met emotie, oftewel karakter :-)
Vanwege de belachelijke hoge verzekeringspremies als beginnend bestuurder ontdekte ik plotseling de heerlijke lage premie's die gelden voor een youngtimer ( ouder dan 25 jaar ) .
Ik kwam in de buurt deze volvo 240 op internet tegen, ongeveer 2 jaar geleden uit Zweden geïmporteerd, en helemaal gaaf zonder roest.
Het betrof een Volvo 240 uit 1984. Een lichtblauwe met blauwe stoffen bekleding. Een 4-bak met perfect werkende overdrive en een B200K motor met 102 pk. De volvo staat op zeer goede Michelin banden die zorgen voor een heerlijk comfort.
Tijdens de proefrit was ik gelijk verkocht. Een heerlijke roffel met starten, om vervolgens de imposante neus de weg op te sturen.
Je zoeft over de weg, je hoort de motor en je voelt je als een soort kapitein op een schip.
Een gevoel van onverwoestbaarheid, degelijkheid en kracht doet mij elke dag weer met veel plezier in deze auto stappen.
Dan nu even over het financiële deel, wat veel mensen niet verwachten is dat ik met deze Volvo veel goedkoper rij dan met de Peugeot. Wegenbelasting is maar 120 euro per jaar ( kwarttarief ) en de verzekering is nog geen 10! euro per maand. Kijk, zo is autorijden nog eens leuk!
PROBLEMEN
Helemaal geen! Heerlijk, zo'n oerbetrouwbare Zweed!
VERDERE VERLOOP
Ik zal deze review regelmatig blijven updaten, voor nu ga ik weer heerlijk genieten van mijn tank :-)
Na enkele maanden gereden te hebben in deze auto geniet ik nog net zo als in het begin. De auto is oerbetrouwbaar, start altijd en heeft mij nog niet in de steek gelaten.
Wel zijn er enkele zaken naar voren gekomen.
- Het druklager van de koppeling is inmiddels behoorlijk versleten, ouderdomskwaaltje zullen we maar zeggen :-)
Dit euvel ontstaat door het continu ingedrukt houden van de koppeling, bv bij stoplichten, i.p.v de auto in z'n vrij te zetten.
Daarnaast moet de auto bij koud weer echt met de choke gestart worden, om vervolgens rustig weg te rijden.
Bij koude motor ( +- 2 a 3 minuten na echt koude start ) schakelt de auto enigszins zwaar. Rustig gas los en schakelen is de manier, omdat de auto anders een klein beetje de neiging heeft om voorover te duiken.
De auto gaat volgende week de winterstalling in, om er begin maart weer uit te komen. Ik kijk er nu al naar uit!
Tot volgend jaar!
Het is zover!
Sinds 2 weken is mijn 240 weer buiten.
Een moment waar ik een tijd naar heb uitgekeken, en enorm van kon genieten toen ik weer in de auto kon rijden.
Helaas was een verwachte reparatie onvermijdelijk, en was ik de auto na een paar dagen dus al weer kwijt :-(
De volledige koppeling moest worden vervangen.
Hiervoor heb ik de auto een paar dagen moeten missen. Maar wat was het genieten toe hij terug kwam!
Een compleet andere auto! De Volvo schakelde weer als nieuw, en het koppelingspedaal ging heerlijk licht. Er kan nu veel soepeler/sneller mee worden gereden.
Een ontzettende verbetering, wat is het toch een heerlijke bak!
Enkele klussen voor de komende tijd zijn:
- Kleppen stellen
- Distributie vervangen, uit voorzorg.
Update volgt, voor nu verder genieten!
Vandaag ( 13/04 ) zijn bij de Volvo de kleppen gesteld.
Het lichte schudden met stationair is weg, en de Volvo beschikt nu weer over een gezonde dosis trekkracht.
A.s vrijdag de eerste echte trip met de tank. Hij mag volgepakt ( met 4 fietsen + bagage ) in colonne naar de Ardennen voor een weekend mountainbiken.
Ben heel benieuwd hoe deze heerlijke comfortabele auto het gaat doen. Ik heb er alle vertrouwen in!
Vrijdag 15 april was het zover. Er stond een weekend mountainbiken in de Ardennen gepland. We zouden met 3 auto's in colonne er naartoe rijden.
Er moesten alleen wel even 6 fietsen mee, en er waren maar 2 auto's met trekhaak.
Gevolg was dat ik met een volledig volgeladen 240, samen met 4 fietsen ( op het dak en op de trekhaak ) klaar stond om te vertrekken. Nu inmiddels al weer even terug kan ik melden, de Volvo heeft het fantastisch gedaan!
Verloop trip:
Ongeveer 5 minuten na vertrek vanuit Nederland reden we al de snelweg op, hierbij merkte ik dat de auto nu toch wel erg veel gewicht moest meeslepen. De acceleratie was niet snel, maar voldoende. Hij trok door en ik kon gewoon de normale snelheid aanhouden.
Het was uiteraard niet mogelijk om de auto nu in z'n overdrive te zetten, omdat die dat gewoon niet/heel moeilijk zou trekken.
Eenmaal aangekomen bij het heuvellandschap ging de versnellingspook terug naar 3. De motor was toen goed hoorbaar, maar hij trok onverschrokken door. Nadat we waren aangekomen op plaats van bestemming, heb ik de volgende ochtend toch even de olie gecontroleerd. RESULTAAT: geen druppel verbruikt!
Terugweg ging ook probleemloos. De auto kwam weer veilig thuis, en sindsdien is de motor van de Volvo 240 helemaal " wakker " . Hij trekt heerlijk, wat een fijn ding!
Tot de volgende update!
Na weer probleemloos een maand te hebben gereden vandaag de auto weer eens goed onderhanden genomen.
Auto dus goed gewassen, gestofzuigd en kleine lakbeschadigingen bijgewerkt.
Wat is ie nog steeds mooi!, elke keer als hij weer is gewassen loop ik met een grote glimlach rond. Elke keer denk ik weer, deze Volvo is echt van MIJ :-)
Ook vandaag maar weer eens nieuwe foto's gemaakt en geüpdatet.
Komende week proberen wat hele kleine beginnende roestplekjes proberen bij te werken. Hierna volgt de volgende update
Laatste update: 03/08/2016
Na ontzettend genoten te hebben van deze Volvo heb ik een beslissing genomen, waarvan ik niet had gedacht dat ik die de komende jaren had moeten nemen.
De Volvo heeft mijn hart gestolen, maar soms gaat ratio toch boven emotie.
Vanwege mijn toenemende kilometrage ( 15.000 km per jaar ) werd de Volvo een behoorlijk kostbare hobby, met een gemiddeld verbruik van 1 op 8,5 ( vlotte rijstijl )
Hierdoor ben ik uit gaan kijken naar een stationcar ( vanwege de ruimte ) op LPG ( vanwege de kosten ).
Uiteindelijk heeft de Volvo plaats moeten maken voor een Citroen Xantia 1.8 16V break op LPG-G3. Een bijzondere auto, maar dan op een heel andere manier :-)
De Volvo als hobby-auto ernaast houden was voor mij als student helaas niet mogelijk!
Ik hoop in de toekomst er toch weer een aan te kunnen schaffen, als auto erbij.
Ik wens de volgende eigenaren heel veel plezier met deze tank.
Vaarwel Volvo!, Ik ga je missen!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
