Menu
| Uitvoering | Avensis Wagon 1.6 Linea Sol |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1998 |
| Jaar van aanschaf | 2006 |
| KM-stand bij aanschaf | 171.000 km |
| KM-stand laatst | 222.500 km |
Er kwam een derde kind en dat paste pertinent niet in mijn vorige auto (Fiat Brava), dus er moest een ander vehikel komen. Na vele avondjes huiswerk maken kwam de geheel rationele keuze op een Avensis Wagon. Geloof me, daar was ik eigenlijk mentaal nog niet aan toe, want Toyota heeft toch een ietwat saai-burgerlijk imago, en dan zeker de Avensis (beetje ’ik ben er niet’ automobiel, vaak in schutkleuren gestoken als donker-groen, zilvergrijs, donker-blauw, etc... en met een bijbehorend geest-dodend grijs interieur). Maar goed, toch maar doen. De specificaties en kosten zagen er goed uit en de meeste reviews waren immers lovend. Deze review sluit aan in dat rijtje.
Mijn Avensis Wagon 1.6 Linea Sol heeft zich gelukkig bewezen als de juiste keuze. Het is een uitermate ruime auto waarin we met enige logistieke planning bij het instappen drie kinderen in evenzovele kinderstoeltjes kunnen vervoeren. Alle kinderbenodigdheden kunnen we ook met gemak kwijt onder het afdekzeil, incl. buggy. Een Avensis-rijdende collega noemde het zelfs een ’mobiele echoput waarin je schapen kan houden’.
Voorin is het zeer aangenaam. De grijze aanblik van het dashboard wordt onderbroken door ècht wortelnotenplastic, de standaard speakers kunnen het motor-, wind- en banden-geruis (gefluister?) met gemak aan en we kunnen onze benen lekker de ruimte geven zonder gemor op de achterbank. De stoelen zijn zelfs na dik 170dkm nog ruim OK en zijn gelukkig afgestemd op Europese mannen (ik ben 1.90m/100kg). Airco doet zijn werk, alles is elektriek, alleen dat gaspedaal zit aan de verkeerde motor vast. Goeie motor die 1600, maar eigenlijk te licht, om niet te zeggen af en toe beschamend ondermaats. Je komt weg en je komt aan, maar de blits maak je er niet mee. De 1600 is voor een relatief grote wagen als de Avensis duidelijk de ’economy’ versie.
Waar mijn persoonlijke Avensis wel de blits mee maakt is de kleur: ik heb gelukkig een blauwer dan blauw exemplaar met ’privacy’ ramen weten te vinden, waardoor deze ’aardappelen-vlees-en-groente’ auto zich toch sportief presenteert. Mede daardoor begint het hart zich zelfs na 3 maanden en slechts 4000km al aan te sluiten bij het verstand.
Bij aflevering en in de eerste kilometers komen er wat dingetjes aan het licht, problemen mag je het eigenlijk niet noemen:
- Piepende remmen, al remt-ie gewoon goed.
- Piepende motor bij optrekken met koude motor in koud weer. Lijkt ook verholpen nadat de distributie-riem opnieuw is strakgetrokken. Wachten op de winter om te zien of het echt weg is, (heb er een hard hoofd in...)
- Nokje van het bagage-afdekzeil was afgebroken. Is ’provisorisch gefixt’. Geen schoonheidsprijs, maar wel functioneel.
- Zonnebrillenbakje (notoir issue voor deze generatie Avensis). Is meteen verholpen door de dealer (die heeft ze op voorraad liggen zelfs)
Verder niets, terwijl er toch al dik 4 keer de wereld mee rond is gereden (met een 1600cc!). Ik verwacht daar nog wel een rondje of 2-3 aan toe te voegen.
Volgens de specs doettie 1:9 in de stad en 1:12,5 gemiddeld. Wij rijden rond de 500km. op een tank (tot het lampje aan gaat), waarvan bijna 400km. binnen de stad en mijn vrouw is geen ’nieuwe rijdster’ (ik wel), maar toch halen we gemiddeld 1:11. Ik ben daar behoorlijk tevreden over.
Update bij 183.000km.:
- Piepen doettie nog steeds, maar alleen bij optrekken en alleen rond de 2000 toeren. Garagist heeft ernaar gekeken bij APK & kleine beurt, maar kan niets vinden. Hij vermoed dat het één of andere resonantie is als gevolg van in- of uitstromende gassen, in ieder geval niets mechanisch. Ben er toch nog steeds niet gerust op...
(inmiddels in een andere MyReview gelezen dat dit een ’normaal’ verschijnsel is van de injectoren, niks om me ongerust over te maken dus)
- Gordel-blokkering op de achterbank is nogal fanatiek. Heeft al heel wat ge-#&@$ opgeleverd bij het insnoeren van de MaxiCosi. (Ik vermoed dat de vorige eigenaar ze gewoon nooit gebruikt heeft, inmiddels is er van dat blokkeergedrag niks meer te merken)
- De bussen waarin de stabilisatorstang van de achterwielophanging is gevat zijn aan het verslijten wat een knokkelend geluid oplevert op klinkerwegen. Niet schadelijk, wel irritant.
Update bij 189.000km.:
- Opeens voelde ik schokjes in het stuur alsof er een lager in één van de voorwielen overleden was. Meteen naar de garage, (Autoservice Zeelst, toptent), om het na te laten kijken. Monteur rijdt er een stukje mee en kijkt me met een pijnlijke gezichtsuitdrukking aan. Oei, denk ik...
Auto op de brug gezet, linksvoor alles OK, rechtsvoor ook geen speling, beetje draaien aan het wiel en toen werd alles duidelijk: er zat een enorme torx-schroef in mijn voorband waarvan de kop een stuk uitstak; dat veroorzaakte de schokjes. Schroef eruit gehaald, plug in de band, zuchtje wind erin, en ik mocht zonder rekening mijn weg vervolgen. De garagist zei nog nooit een lager op een Avensis te hebben vervangen. Ik had ook beter moeten weten: een Toyota gaat niet stuk!
Overigens is de Avensis geen Japanse Toyota, maar een Europese. Gelukkig is de kwaliteit van het apparaat wel degelijk Japans.
Update bij 193.500km:
Grote beurt & APK, tegelijk de rubbers van de stabilisatorstang laten vervangen (60,= voor de rubbers, uurtje arbeidsloon erbij). Alles bij elkaar €495,= inclusief vloeistoffen, filters en een lampje of 2. Pijn doet het altijd, maar volgens mij kun je duurder uit zijn met een auto van inmiddels bijna 10 jaar oud. Moet wel bij 200.000km de distributie-riem gaan laten vervangen, dat zal ook wel pijn gaan doen. Maar ja: niet doen is veel pijnlijker...
Update bij 197.000km:
Toch maar alvast de distributieriem laten vervangen, dan is dat gebeurd voor we op vakantie gaan. Riem + spanrol, waterpomp, een 3-tal V-snaren, verse koelvloeistof, 2 dashboardlampjes en 4 uur werk om dit allemaal onder mijn motorkap te schroeven hebben me €473,37 gekost (niet duur, maar het blijft veel geld).
Eerder meldde dat ik de motor piepte bij optrekken rond de 2000tpm en dat dit waarschijnlijk aan de injectoren lag. Het piepen is echter verdwenen, dus het zal toch één van de vervangen onderdelen zijn geweest, (ik gok op de lampjes...).
Update bij 207.000km:
Grote beurt & APK: de remtrommels achter zijn schoongemaakt, het piepen van de remmen is daarmee verleden tijd. Ook heb ik 2 nieuwe voorbandjes erop laten leggen. Na dik 35.000km en 3 jaar geen overbodige luxe gezien het percentage stadsverkeer (veel optrekken, afremmen en korte bochtjes draaien), maar ik had niet echt het idee dat ze al zo ver heen waren. Het waren echter geen merk-banden, nu heb ik Uniroyals.
Het lijkt er echter wel op dat de strenge winter zijn tol heeft geëist van de stabilisatorstangrubbers (3x woordwaarde), want op de hobbelige straatjes in mijn buurt hoor ik toch weer een knokkelend geluid uit de achtersteven.
Ook wil het linkerknipperlicht wel eens dienst weigeren wanneer ik de stengel te enthousiast naar beneden tik. Effe terug, met beleid opnieuw richting aangeven en niks meer aan de hand, schakelaartje in de stuurkolom heeft waarschijnlijk ergens een duw gekregen. Op de lijst voor de volgende beurt...
Update bij 222.500km:
Linkerknipperlichtschakelaar (galgje anyone?) is een tijdje terug vervangen. Betekent helaas wel dat de gehele kolomschakelaar vervangen moest worden, die hele stengel gaat er als één module uit en weer erin: €250,= voor een nieuwe unit incl. montage. Een tweedehands wordt afgeraden.
Het teruggekeerde knokkelende geluid aan de achterzijde blijkt veroorzaakt te worden door versleten schokbrekers. Die zijn tijdens een grote beurt & APK vervangen. Hele plaatje (natjes, droogjes, man-uren en dus twee schokbrekers) kostte me op een haar na €1000,=...
Ik begin te merken dat het beestje inmiddels 12 jaar oud is en twee-en-een-kwart ton heeft gelopen, de laatste tijd staat er bij iedere beurt wel iets op de vervanglijst. Volgens mijn garagist moet ik in het komende jaar wellicht een deel van de uitlaat vervangen, maar staat er verder niets op springen.
En de boer? Hij ploegde voort... Maar ik denk dat we ons tegen de winter op een opvolgend paard gaan oriënteren.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
