Subaru Impreza 2.0 GT Turbo AWD (2000)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Impreza 2.0 GT Turbo AWD
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2000
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	97.000 km
KM-stand laatst	127.000 km

115.000 km
4 mei 2010

Na 10 maanden vond ik het wel een tijd worden voor een Myreview. Hieronder geef ik mijn bevindingen met deze auto weer.

Uiterlijk
Kwestie van smaak natuurlijk, maar ik vind de GTT nog steeds een fijne auto om naar te kijken. De kleur (British racing green) was niet mijn eerste keuze, maar bevalt eigenlijk prima. Deze Impreza is nog volledig standaard, afgezien van de 17” WRX-velgen (met 215/40 rubber) die er bij aankoop al op zaten. Achter het stuur zie voor je neus de bobbel van de luchthapper in de motorkap. Het beeld in de achteruitkijkspiegel wordt in tweeën gedeeld door de middelhoge spoiler. Handig tegen de koplampen van bumperklevers!

Prestaties
Imponeren nog steeds. Voor dit geld heb ik nog geen auto gevonden die harder van 0 naar 100 knalt en eerlijk gezegd kwam ik ook daarom bij dit type uit. Jammer genoeg lijden de acceleratietijden enigszins onder de niet-zo-soepele versnellingbak (zie hieronder). Deze sprints gaan dan ook tamelijk onbehouwen, maar dat mag de pret niet drukken. Vanaf 2000rpm pakt de viercilinderboxer soepel op, vanaf 2500tpm hoor én voel je de turbo meeblazen, waarna de toerenteller vanaf 3000rpm naar het rode gebied knalt. Daarbij gaat de boxerroffel razendsnel over in een gierende strijdkreet. Op deze manier zet je zonder veel moeite 200 op de teller.

Transmissie
Het koppelingspedaal gaat vrij zwaar, maar dat went. Wat niet went, is de hakerig schakelende vijfversnellingsbak. Schakelen moet je echt met beleid doen. Probeer je bij een snelheid hoger dan stapvoets de eerste versnelling in te legen, dan krijgt je onderarm met een beetje pech een opdoffer van de botsende tandwielen. Een en ander is deels te ondervangen door het geven van tussengas bij het terugschakelen.

Wegligging
Sterk punt aan deze auto is dat het weggedrag verregaand fool proof is. Tuurlijk, duik je met hoge snelheid een haakse bocht in kan krijg je – zeker op nat – wel wat onderstuur, maar voor de rest wekt zijn neutrale weggedrag veel vertrouwen op. De auto is ook in rechte lijn erg stabiel, hoewel de lage banden merkbaar gevoelig zijn voor spoorvorming. Overhellen is er zo goed als niet bij.

Stuurgedrag
De stuurinrichting laat je goed voelen waar je mee bezig bent. Daardoor kun je de auto, mede dankzij de niet overdreven sterke bekrachtiging, nauwkeurig het door jou uitgezette spoor laten volgen.

Remmen
Hoewel een vaak bekritiseerd punt, heb ik hierover geen klachten. Het pedaal is niet zo plankhard als dat van bijvoorbeeld een Golf, maar trap hem wat verder in en de Impreza vertraagt overtuigend. Helaas zit er geen ABS op, wat op glad wegdek goed te merken is.

Interieur
Toch wel hét zwakke punt van de GTT. Het plastic van het interieur doet wel erg goedkoop aan, zelfs in vergelijking met de Saxo 16V die ik hiervoor bezat. Ook een misser van Subaru is dat vanaf 2000 op de ‘kale’ versie (die voorheen als 555 door het leven ging) een standaard plastic stuur werd gemonteerd. Dit wordt deels goedgemaakt door de fantastisch zittende Recaro kuipstoelen die er gelukkig wel standaard op zitten.

Comfort
De Impreza GT Turbo bleek, mede dankzij het goede zitcomfort van de stoelen, een stuk comfortabeler dan ik verwacht had. De vering en demping zijn stevig, maar voldoende soepel om niet na een lange rit gebroken uit te stappen. Wel zorgen de lage banden ervoor dat je dwarsrichels in de snelweg goed voelt en hoort. De boxer loopt bij 120km/h ongeveer 3000rpm en blijft keurig op de achtergrond. Dat kan ik helaas niet zeggen van het windgeruis, zeker linksvoor. Ik vermoed dat dit te maken heeft met de sponningloze portierruiten.

Gebruiksgemak
Ik gebruik de Impreza als dagelijkse auto, hoewel er nu een Subaru Vivio naast is gekomen (bij koude stadsritten bleek de GTT wel erg dorstig). Het formaat is prettig. Voldoende ruim om vier man goed plaats te bieden, maar compact genoeg om in een niet al te groot parkeervak weg te zetten. Voordeel is dat de carrosserie goed te overzien is. De draaicirkel is redelijk. Jammer genoeg ontbreekt een ruitenwisser achter. Ook is de kofferbak, hoewel goed van formaat, van buiten alleen met de sleutel te openen. Prettige bijkomstigheid van AWD is de goede grip op (vastgereden) sneeuw. Dit maakte wegrijden de afgelopen winter een stuk simpeler. De redelijke bodemspeling tezamen met de stevige vering betekent dat de gemiddelde Nederlandse drempel zonder zweetdruppels genomen kan worden.

Degelijkheid
Hoewel het materiaalgebruik en afwerking te wensen overlaten, maakt de auto een solide indruk. Ook op slecht wegdek rammelt de auto nagenoeg niet. Dat was bij mijn Saxo toch wel anders… Een bijkomende redenen om deze Impreza te kopen was dat Japanse auto’s bekend staan om hun betrouwbaarheid. Gelukkig heeft de Impreza dit vertrouwen nog niet beschaamd. Afgezien van wat slecht contact makende leeslampjes en portierraamknopje heb ik er – afkloppen – nog niets mee gehad.

Conclusie
Ik ben erg tevreden over de Impreza GTT. Hij heeft de goede eigenschappen van een sportwagen, zonder aan de bruikbaarheid als gezinsauto afbreuk te doen. Tot nu toe heeft de betrouwbaarheid van Subaru mij nog niet in de steek gelaten. Als het aan mij en mijn vriendin ligt, gaat deze auto voorlopig niet weg!

Update

127.000 km
1 maart 2011

Intussen zijn we weer 9 maanden en 12.000km verder, dus werd het zo langzamerhand wel tijd voor een update. Ik was prettig verrast door de aardige reacties hieronder, dus ik trek ik graag een half uurtje uit om jullie weer op de hoogte houden van de wederwaardigheden met deze Soeb.

Iedere keer als ik met de auto rijd, is het nog steeds genieten. Ik stap in, nestel mijn schouders tegen de wangen van mijn sportstoel en draai de sleutel om. Zacht wiegend en brommend komt de boxer tot leven. Na een koud start houdt het motormanagement het toerental eventjes kunstmatig hoog op 1200 toeren. Ik trap de zware koppeling in, zet de bak in 1 en laat de koppeling rustig opkomen. Beetje gas erbij en vier aangedreven wielen brengen de 1230kg in een soepele beweging van hun plek.

Afgelopen jaar heb ik twee keer de Nordschleife bezocht voor in totaal vier rondjes. Absoluut een aanrader! Het begint al met de 200+ km Autobahn. Met speels gemak versnelt de auto van 140, 160 en harder. Even stevig remmen op het moment dat iemand vrij abrupt naar links schuift, even wachten, gas erop en gaan! Met speels plezier verslind ik vervolgens bocht na bocht op de kronkelige landweggetjes van de Eifel. Eenmaal op de Ring voelt ook de GTT zich prima thuis. Dankzij de AWD blijft de auto ook bij het inremmen van die typische, snel dalende bochten zoals Kallenhard beheersbaar en in balans. En ook bij iets te hard remmen met het ABS-loze remsysteem, merkte ik…Met een paar slijtplekjes tot over de schouders van de Yokohame S.Drives rij ik voldaan weer naar huis.

Merkwaardig genoeg sta ik na zo’n dag niet gek veel sneller bij de pomp dan na het leegrijden van een tank onder ‘normale’ omstandigheden. Het blijft 1 liter euro 95 op 9 a 10 kilometer, met een enkele uitschieter naar 1 op 8,5. Aan chiptuning heb ik daarom niet zoveel behoefte. 218pk is wat mij betreft voldoende, als zullen sommige van die paarden na 10 jaar de gang naar de slager wel gemaakt hebben.

De ouderdom komt met gebreken, zegt een oud spreekwoord, maar dat vooralsnog erg mee te vallen. Afgezien van de kosten van onderhoud volgens het boekje (met volsynthetische olie) heb ik geen grote uitgaven gehad. Vervelend is wel dat ook dit exemplaar niet vrij blijkt van een bekend Impreza-kwaaltje: roestblaasjes rond de voorruit. Voorlopig laat ik het maar zo en hoop dat het niet doorzet. Anders wordt het stevig in de buidel tasten, vrees ik.

Tot zover de ervaringen met mijn Subaru. Over een half jaar moet auto weer op voor de APK en laat ik weer wat van mij horen. In de tussentijd zijn reacties natuurlijk welkom!

8,5