Renault Mégane RL 1.4e (1996)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Mégane RL 1.4e |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1996 |
Jaar van aanschaf | 2003 |
KM-stand bij aanschaf | 165.000 km |
KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Wanneer je benzine in je aderen en cilinders als hartkleppen hebt, zie je het leven in een heel ander perspectief. Je vrouw is allang blij dat de wallpapers op je computer slechts vier wielen en een carrosserie vermelden, in plaats van vleselijk schoon. Maarja, je bent getrouwd en je moet prioriteiten stellen, zowel financieel als betreffende de bestemming van je hart, dus wanneer je eind 2003 over een dealerterrein loopt met 4500 euro in je portemonne en je vrouw zegt: ’Focus (helaas, te duur) of Mégane (’kijk eens schat, deze is mooi’), en anders hoeft het van mij niet zo’, dan kies je eieren voor je geld.
Hoe vaak zegt mijn vrouw nou over een auto dattie mooi is? Testrit en tekenen, klaar. Toch? Mwah, bijna. 1996, vijf deuren in een hatchback met een leuk anthraciet kleurtje, en de dealer is van 4950 tot 4100 terug te babbelen. Vanaf dan, leuk interieurtje om je heen bij het rijden en duidelijk erg ruim in zijn klasse, maar da’s alles. Ja, hij ziet er leuk uit. Vind ik ook. Steeds meer, zeker van binnen. Voor een gewone doorsnee 5-deurs heeft Renault de pen op de juiste manier over het papier laten gaan. Verhoudingsgewijs klopt alles. Wel is het jammer dat er enorm hard en goedkoop materiaal in het dash zit en dat veel van de panelen bijzonder slecht op elkaar aansluiten.
En dat rijden! Veel te laat in reactie op een stuurbeweging, traag als de spreekwoordelijke dikke fecalieën in een trechter (ik had meer verwacht van ’slechts’ 75 paarden op 990 kilo), overhellen in iedere bocht, ook al zit je op 60% van het plaatselijk toegestane maximum en een onderhoudsplaatje waar je u tegen zegt. De versnelling laat zich, met name in de eerste twee, soms 2, 3 keer overnieuw proberen. Als je niet bijzonder geconcentreerd bezig bent, is het onherroepelijk tanden poetsen en daar moet je mee oppassen. Een lange slag-die franse slag, met name naar de vijf toe is de arm vaak net iets te kort. En heb je eindelijk de juiste zit gevonden op de best wel brede maar toch vlakke stoelen met iets te korte zitting (wel een leuk stofje trouwens) en wat te weinig steun, dan wordt na verloop van tijd dat stuur toch behoorlijk enorm! Wel lekker dik, het licht op zich goed in de hand, maar het is gewoon te groot.
Enorme plus en zeker vermeldenswaardig is het ongehoorde verbruik van gemiddeld 1 op 16,5, soms zelfs 17,5 (17,9 tops), en dat zonder V-Power, Ultimate of dergelijke geldklopperij!
Misschien heb ik een verkeerde beslissing gemaakt. Ik wil geen Franse auto weer, that’s for sure. Kom ik zo op terug. Gelukkig blijkt autoliefde enigszins besmettelijk, want de andere helft van mijn trouwboekje kijkt steeds meer (en enthousiaster) om zich heen. Ik doe een concessie. Ik rij zo lang ik kan in deze auto door, en wanneer mijn spaarboekje het toe laat koop ik een echte auto! Het leven wordt mooi....
PROBLEMEN
Al snel blijkt dat een van de achterlichtunits een contactfoutje heeft in de stekker. Er worden binnen afzienbare tijd 5 lampen vervangen. Gauw zit de handrem vast, en na 2 x behandelen (lamme kabel) en -ook vanwege kromtrekken en scheef slijten vooaan- een volledige remrevisie is dit opgelost. De nieuwe remmen zijn nogal aan de zachte kant afgesteld, maar doen het verder nu gelukkig goed. Naast de gebruikelijke banden en riemen zitten er echter meer addertjes onder de kap van deze auto. In rap tempo volgen de kwaaltjes erkaar op, resulterend in een stijgend irritatieniveau en dalende liquiditeit. Wel netjes van de dealer was -welgeteld 3 weken voor het aflopen van de carrosseriegarantie- de kosteloze vervanging van de achterklep (voor een nieuwe!) wegens roest ’tot op het bot’ in het gootje onderaan de ruit. Hulde!
Tja, die drempels he? Wiellagers sneuvelen, da’s logisch. Wat bijzonder jammer is: de veerpoten voor zijn erg zwak. Gebroken, dus vervangen. Dure grap! Deze operatie had wel tot gevolg dat ik de auto alles bij elkaar anderhalve week kwijt was vanwege hevige trillingen. 3 x uitlijnen en balanceren en wat er de derde keer ook gebeurt is, toen pas was t klaar. Maargoed, dat kan ook aan het humeur van de monteur gelegen hebben. Onlangs vanaf de kat de uitlaat laten vervangen. Die lekte niet even ter vooraankondiging, maar viel er pardoes onderuit! Helemaal doorgeroest en niemand heeft t zien aankomen. Electriciteitsproblemen te over: Interieurverlichting doet het vaker niet dan wel. Op de middenconsole niet zo erg, maar in de tellers op t dash is dit erg vervelend! De startmotor heeft tot tweemaal toe dienst geweigerd en moest schoongemaakt worden. Contact eveneens. Inmiddels is alles perfect, maar dat heeft de nodige voeten in de aarde gehad! De auto wordt altijd wel snel warm, verwarming werkt ook prima trouwens. Toch heeft de thermostaat het al eens begeven, hebben de stuurbekrachtiging en carter olie gelekt, olie op de distributie- en multiriem zorgden voor een zwart slagveld onder de kap en vervanging van genoemde riemen, enz. The lessons we learn. Achja, nu weet ik in ieder geval wel het verschil tussen de Renaultdealer en ’de Sjef’. De service is hetzelfde, al lacht ’de Sjef’ gelukkig wat vaker, maar mijn portemonnee zegt dat ik Sjef in m’n telefoonboek met een rode, zwarte en fluorescerende stift moet markeren.
- Betrouwbaarheid2
- Prestaties3
- Comfort4
- Kosten3
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren