Uitvoering

307 SW 2.0 16V Pack

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2004

Jaar van aanschaf

2004

KM-stand bij aanschaf

12 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

3 maart 2007

Drie jaar geleden deze SW aangeschaft, en nog steeds zonder spijt.

Destijds ook proefgereden in een Megane, Scenic, Stilo, en 156 (allemaal in de station-variant). De 307 verkozen om zijn rijgedrag, zijn stilte en zijn ruimte, en de SW boven de Break om het fabuleuze dak en de mogelijkheid voor 7 zitplaatsen. De Megane had een slecht zicht naar achteren, de Scenic tikje duur en teveel busje, in de Stilo schoven we heen en weer op de stoelbekleding en de 156 reed heerlijk (2.0 JTS), maar relatief krap en duur. De C-Max was nog niet op de markt, anders had ie in het rijtje gestaan (en misschien zelfs nu voor de deur).

Mijn vorige auto was een 306 Break met een 1800-motor, 6 jaar in gereden. Helaas was deze destijds niet in de 307 verkrijgbaar, dus werd het de 2-liter (benzine). De laatste 4000 kilometer heeft hij (volgens de boordcomputer) 9,3 liter per 100 km verbruikt, en dat ervaar ik als acceptabel, gezien de korte (koude) afstanden die gereden worden.

Op de weg is de motor een uitstekende metgezel die de SW uitstekend van zijn plek krijgt, al merk je wel dat het enthousiasme boven de 3000 toeren toeneemt. Het weggedrag is verregaand neutraal, in lange bochten is de auto goed met het gaspedaal te sturen. Mede door het ESP nog nooit onaangenaam verrast.

De geluidskwaliteit van de audio is matig, er is veel beter op de markt verkrijgbaar. Wel is het volume omgevingsgeluid-afhankelijk, dus je zit zelden op de snelweg aan de volumeknop te morrelen. Misschien valt het geluid van de audio zo tegen omdat de SW verder van huis uit erg stil is.

De SW is van binnen erg ruim, we hebben hem dan ook op de groei van twee zonen gekocht. Van mij mogen ze 2 meter worden, geen probleem. Op de achterste rij is het minder goed toeven, mede door mijn eigen zuinigheid. De stoelen van de tweede rij zijn echte zetels (de middelste is iets smaller), de extra aangeschafte stoel op de derde rij is een stukje eenvoudiger uitgevoerd, met een kortere zitting. Echter, stoelen van tweede en derde rij zijn onderling uitwisselbaar. Dus zet ik de middelste stoel uit rij twee soms op rij drie, met de zesde stoel ernaast. En dan is die paar centimeter verschil in zittinglengte opeens heel veel. Dus maak er geen taxi van, maar voor personen tot anderhalve meter is het er prima toeven. De stoelen zijn wel aan de zware kant om ze in en uit de auto te halen, ze verdwijnen niet in de bodem. Maar ze zitten heerlijk.

Het glazen dak geeft een extra dimensie aan de binnenruimte. En dat maakt de auto een perfecte metgezel op reis naar het zuiden. In de 407 neemt het schuifgedeelte nogal veel hoofdruimte in, in de 307 valt dat enorm mee, niemand heeft er last van. De klimaatregeling volbrengt zijn taak uitstekend, al wordt hij wat rumoerig als hij er hard aan moet trekken. En de airco is nogal tochtig, het is de kunst om de uitstroomopeningen zo te richten dat je niet in de tocht zit.

De auto wordt gebruikt voor boodschappen, soms woonwerk, sociale bezoeken, voebalteams en last but not least vakantie. Een keer 12 uur lang op de Brennerpas gereden (inderdaad niet zo hard), snikheet buiten, maar we kwamen lichamelijk in goede conditie uit de auto. Mentaal was het wat minder (Wat wil je als je vanuit zuid-duitsland naar het Gardameer wilt, ca 300 km, maar na 12 uur hebben we het opgegeven en een hotel gezocht. Een dag later waren we binnen een half uur op plaats van bestemming.) De terugreis (over Milaan en de Gottard-pas) in 14 uur naar huis, en je komt ongebroken aan. Super!

Dan het leed.

In de aandrijving zit al 20.000 km een schurend geluid, vooral op lage snelheid waarneembaar. Men kan op de brug echter niets vinden, en het geluid is al niet meer zo sterk als het geweest is, dus het zal wel slijten (letterlijk?).

Verder trof mijn vrouw de rechterbuitenspiegel een keer hangend aan een draadje. Ze heeft hem in de houder teruggeduwd en sindsdien zit ie daar weer. Als de auto op slot gaat (en de spiegels klappen dan in!) is er een ´knak´ te horen.

In het begin brandde het ABS-lmpje af en toe overbodig, maar dat is na een paar duizen kilometer verdwenen. Nu brand alleen het lampje van de centrale duurvergrendeling permanent, terwijl hij alleen moet branden als je de auto van binnenuit op slot doet (en dan doen we zelden).

Nog een keer een steen op de voorruit gehad. ’PATS!!!’, maar verder niks te zien. Een dag later een enorme scheur over de voorruit. Bleek de steen nèt op de verlijmde rand een goeie ster te hebben gemaakt, die van binnenuit niet zichtbaar was. Gelukkig maken ze dat bij Autotaalglas snel en goed.

De eerste APK heeft hij glansrijk doorlopen (ja, ja, wat stelt de APK nou voor).

Kortom, deze auto heeft alles wat ik wil, tenzij er iets op de markt komt dat de helft verbruikt en het dubbele presteert. Ik heb hem echt leren waarderen na een dagje rijden in een Audi S4 Avant (vrijdag 25 nov 2005, heerlijke auto, heel nederland was ingesneeuwd, weet u nog, en ik mocht een dagje rijden in een S4, heerlijke auto, rijdt wel 1 op 6, had ik al gezegd wat voor een heerlijke auto ... hmm, ander verhaal). Nadien in mijn eigen SW terug van Soesterbergen naar Arnhem, binnendoor over de Rijndijk, witte wereld, geen hond te bekennen, en ik lekker over de besneeuwde dijk naar huis in een soepel tempo. Heb geen S4 nodig. Dat schept een band ...

Kortom, wat de volgende wordt weet ik nog niet, ligt er aan wat er in 2014 op de markt is!

PROBLEMEN

3 maart 2007

In het begin een ABS-lampje dat soms bleef branden, en buitenspiegels die bij het starten een keer niet openklapten. Verder een schurend geluid bij de aandrijving en een lampje in de knop van de centrale deurvergrendeling dat onterecht brandt.

9,0