Mercedes-Benz 500 SE (1987)

autoreview

14 april 2017 om 15:47

Uitvoering	500 SE
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	1987
Jaar van aanschaf	2016
KM-stand bij aanschaf	272.000 km
KM-stand laatst	274.000 km

Avontuur

274.000 km
14 april 2017

Al mijn hele leven ben ik gek op auto's, dan met name Jaguars, Rollsen en ander Engels spul maar ook andere grote sedans trekken mij enorm aan. Na een vakantie in Engeland deze zomer had ik besloten een X308 of X350 XJ te gaan kopen. Weliswaar kon ik er als student vanwege de hoge kosten niet veel in rijden, maar alleen het bezit van zo'n machtige auto alleen zou voor mij al geweldig zijn.
Op internet kwam ik al snel een X350 3.5 V8 tegen, rechtsgestuurd, maar wel tegen een hele scherpe prijs. Meteen een mailtje gestuurd naar de verkoper, maar helaas, verkocht. Hierna een tweetal X308'en bekeken, maar het vinden van een exemplaar wat ik echt mooi vond bleek lastig te vinden. Intussen begon ik ook na te denken over de hoge kosten, met bijna €100 aan wegenbelasting per maand en dan nog de verzekering zou er wel echt weinig ruimte meer over blijven voor benzine. Een andere optie was een vroege XJ40 of late Series III in de overgangsregeling, maar ik ben niet bepaald handig en schrok uiteindelijk toch terug voor de betrouwbaarheid.
Een Jaguar bleek dus niet haalbaar maar het bloed kroop inmiddels waar het niet gaan kan, er moest een auto komen. Meer dan zes cilinders, automaat, iets unieks en iets wat niet iedere week stuk gaat van vóór 1-1-1988 zodat ik gebruik kon maken van de overgangsregeling, je mag dan niet rijden in december, januari en februari en je betaalt maar €120 belasting. Een oldtimerverzekering kost je €8,50 per maand dus deze kosten vallen reuze mee. Ideaal voor als je niet afhankelijk bent van een auto en net als ik maar circa 7500KM per jaar wilt gaan rijden.
Een vriend van mij die W126 reed tipte mij dat ik eens naar zo'n auto moest kijken. Immers, ze zijn redelijk betrouwbaar en volgens velen de mooiste S ooit gebouwd. Ik was deze auto eigenlijk een beetje vergeten, maar toen ik hem eenmaal in mijn hoofd had kon ik aan geen andere auto meer denken. Ik was verliefd!
S-klasses trokken mij altijd al, mijn oom had vroeger altijd de allernieuwste en de duurtest met Helmut in AutoWeek heb ik destijds ook een miljoen keer gelezen. Ze stralen in de juiste uitvoering autoriteit, degelijkheid en elegance tegelijkertijd uit. Niet zo mooi als een XJ als je het mij vraagt, echter de W126 is een stuk beter dan zijn Engelse concurrentie uit die tijd en het interieur is een stuk beter uitgedacht.

Dus zo begon de zoektocht. Het meest logische in mijn situatie zou een zescilinder zijn, en dus ging ik eerst kijken naar een 300SE uit 1986. Op zich was dit een nette auto, het interieur had wat liefde nodig maar verder zag hij er vrij netjes uit. Ik had al een aantal keren in de 500SE van mijn vriend gereden, dus ik dacht dat ik wel wist wat me te wachten stond. Echter, eenmaal achter het stuur raakte ik toch enorm teleurgesteld. Erg snel hoeft een auto van mij niet te zijn, maar dit duurde me allemaal toch wel erg lang. De beste man heb ik vriendelijk bedankt, ik wist vanaf nu dat ik een V8 wilde. Dit werd wat lastig met mijn budget, maar het moest lukken.
Hierna heb ik een aantal 380's, een 420 en een 560 bekeken maar de staat van deze auto's was zo slecht dat ik besloot mezelf niet te overhaasten en na de winter verder te gaan zoeken.
Toen kreeg ik een appje van mijn vriend met de 500SE dat hij zijn auto van de hand ging doen. Ik heb onmiddellijk gezegd dat ik hem wilde hebben. Een week later kon ik die mooie 500SE, inmiddels de mijne, bij hem ophalen.
Mijn 500SE is oorspronkelijk Zwitsers en is in 2008 naar Nederland gekomen. Van buiten zilver, van binnen blauw lederen bekleding. Niet een alledaagse uitvoering voor tegenwoordig, maar wel typerend voor de jaren 80. Qua opties kun je het niet veel beter treffen, hij is werkelijk van alle luxe voorzien. Een dubbele claxon voor in de bergen, orthopedische stoelen, een schuifdak en nog meer. Voor een auto van bijna 30 jaar oud zag hij er op het eerste oog geweldig uit, hier en daar wat plekjes maar verder nog erg mooi. Van binnen precies hetzelfde verhaal.

Zo geschiedde. Een week later stapte ik in de trein richting mijn vriend om de auto op te halen. De weergoden waren niet positief gestemd, het regende en het waaide enorm hard. Van vorige ritten wist ik dat er wat speling op het stuur zat, dus ik maakte mijn borst alvast nat. Ik stond te popelen om achter dat grote stuur te stappen en naar huis te rijden en nadat we iets gegeten hebben en wat hebben gekletst kon ik op weg.
De speling op het stuur was inderdaad niet erg prettig met zoveel wind, maar verder heb ik de anderhalf uur durende rit constant zitten genieten. Goede muziek aan en op de achtergrond die mooie V8 die bij een cruisesnelheid van 110 nauwelijks toeren maakt, je kunt het slechter treffen.
Eenmaal thuis wilde iedereen een ritje maken, aan het eind van de dag was ik een halve tank verder en nog steeds dolgelukkig met mijn trots. Wie kan er immers zeggen dat een S-klasse met V8 zijn eerste auto was?

Na een aantal dagen kon ik mijn roze bril eindelijk afzetten en eens objectief kijken naar wat er moest gebeuren.
Aan de buitenkant zaten er een paar roestplekjes, maar niets storends.
Eenmaal op de brug was er toch wel veel roest te zien aan de onderkant, de balken hadden wat roest en er zaten hier en daar wat plekjes op de bodem.
Ook lekte er olie tussen de motor en bak, volgens experts een keerring die vervangen moest worden. Een klus van zeker een dag, gezien de bak dan onder de auto uit moet. Dit zou dan tevens gecombineerd moeten worden met het verversen van de bakolie, bij snel accelereren voelde je de auto wel schakelen en dit zou op die manier verholpen moeten worden.
Een ander punt waar ik me nogal zorgen over maakte waren de krikpunten, of beter gezegd, het ontbreken hiervan want deze waren compleet weggeroest. Dit repareren zou ook een kostbare operatie worden.
Een ander bekend punt bij de W126 is een lekkende achterruit, ook mijn S had hiervan last. Bij hard regenen was de kofferbak vochtig en er was ook sprake van roestvorming.
Rijden doet de auto perfect, op gebonk linksvoor, speling op het stuur en een soms ietwat veranderend toerental bij stationair na.
Buiten deze dingen, die ik toen wellicht ietwat bagatelliseerde, was het een heerlijke auto en ik besloot de laatste week die ik nog had met de auto voordat hij de stalling in moest te besteden met het maken van ritjes.

December, januari en februari zijn rustige maanden voor de bezitters van oldtimers. 1 maart was het weer zover, het zonnetje scheen en de Mercedes mocht de stalling weer uit. Na 2,5 maand stil staan startte hij weer meteen, vrij uniek als je het mij vraagt.
Inmiddels zat ik in dubio over wat ik met de auto zou doen. Ik was er nog erg blij mee, maar er zaten stiekem toch wel veel problemen aan te komen waar ik ook bij de APK in juni wel eens problemen mee zou kunnen krijgen. Toch maar besloten de auto te koop te zetten, met pijn in mijn hart, maar eens afwachten hoe dit zou lopen. Ik had immers geen haast.
Verschillende kopers uit binnen- en buitenland zijn geweest, maar zij hadden bij het bezichtigen in tegenstelling tot ikzelf geen roze bril op. Zij zagen de problemen en vonden het wellicht ook te veel om in een keer aan te pakken.

Ondertussen genoot ik nog met volle teugen van mijn Mercedes, heerlijke ritjes gemaakt en leuke gesprekken gehad met mensen onderweg. Je trekt al 19-jarige in een grote, oude limousine toch aardig wat bekijks. Iedere rit is geweldig, als je het sleuteltje omdraait en die V8 slaat aan dan krijg je meteen een warm gevoel van binnen wat met iedere rit alleen maar sterker wordt. Op het verbruik moet je niet al te veel letten, ik heb het tijdens één tank eens bijgehouden en toen kwam ik op een gemiddelde van 1 op 6,1 uit. Meestal rij ik rustig, snelwegen vermijd ik zoveel mogelijk en soms wil ik mijzelf nog wel eens uitsloven bij een stoplicht. Misschien kun je zuiniger rijden met de auto, maar eerlijk gezegd denk ik dat je beter iets anders kunt kopen als je dat wilt. Ook voor sportief rijden kun je beter iets anders kiezen, van bochten houdt een W126 niet, als je hard een afrit van een snelweg neemt dan heb je het idee dat je een barrel roll maakt in een achtbaan. Voor rustige, comfortabele ritjes waarbij je kunt genieten van mooie muziek met het schuifdak open kun je jezelf echter geen betere auto wensen dan een 500SE. Alles bij elkaar heb ik 2000 kilometer met volle teugen genoten.

Pas geleden meldde zich een koper. Iemand uit het oosten des lands met meerdere Mercedessen waaronder een W126 combi. Hij deed mij een bod wat ver onder de vraagprijs was maar hij beloofde me wel om mijn grote liefde helemaal op te knappen en goed voor haar te zorgen. Ik beloofde hem dat als een aantal andere geplande bezichtigingen niets zouden worden ik het hem zou laten weten. Een aantal testpiloten verder besloot ik toch maar akkoord te gaan met zijn bod, ik was bang dat er toch niet veel meer in zat dan zijn bod en hier kwam hij in ieder geval erg goed terecht. Dan maar een groot financieel verlies voor mij, van buiten in de regen staan wordt hij niet beter.
Gisteren heeft de beste man mijn auto grondig bekeken en hierbij de zorgen die ik had bevestigd. Ook vond hij nog wat andere dingen zoals een defecte airco. Ik ben akkoord gegaan met zijn bod en hij heeft mijn prachtige 500SE meteen meegenomen en geschorst zodat hij ruim de tijd heeft voor verbeteringen.

Mijn eerste auto was dus nogal een avontuur, zowel financieel als emotioneel. Heb ik er spijt van? Nee, mijn eerste auto was een S-klasse met V8 en dat nemen ze me niet meer af. Ook heb ik ontzettend veel plezier beleefd aan het rijden en poetsen van de auto. Financieel was het een beetje een domper, maar zoals een kennis en mede-oldtimerliefhebber tegen me zei: "Als je een Volkswagen Polo had geleased was je nog meer kwijt geweest!"

Een w126 kopen, moet je dat doen? Als je een goed exemplaar kunt vinden en je kunt hem vervolgens binnen neerzetten om de roestduivel buiten de deur te houden, dan zou ik het zeker aanraden. Je hebt ontzettend veel plezier van de auto tegen relatief lage kosten. Ga eerst eens in een zescilinder rijden, als je de V8 niet kent valt hij waarschijnlijk niet eens tegen. Het verbruik van die motoren ligt een stuk lager en ze zijn onverslijtbaar. Tijdens mijn vakantie in Marrakech zag ik W126's rijden die er werkelijk niet meer uit zagen, waarvan het klokje al een aantal keren rond was geweest maar die nog steeds rondreden. De techniek van deze auto's is onwaarschijnlijk sterk, zo blijkt.
Als je gaat kijken is het raadzaam iemand mee te nemen. Zelf ben je compleet verliefd op een auto en hierdoor zie je bepaalde dingen niet, een neutrale derde kan dit wel. Neem ook vooral dit lijstje mee: http://w126club.nl/waar-op-te-letten-als-je-een-126-wilt-kopen-t3389.html

En wat ga ik nu kopen? Nog geen idee. Ik ben niet afhankelijk van een auto dus in principe heb ik alle tijd. Een MGF lijkt me erg leuk en hier wil ik me nog verder in verdiepen. Een Volvo 240 in de overgangsregeling lijkt me ook wel leuk. Wellicht koop ik wel even helemaal niets zodat ik over een tijdje genoeg gespaard heb om een XJ te kopen en rijdende te houden. Waarschijnlijk is dit niet, ik zit nu alweer de hele dag te speuren naar mooie auto's.