Uitvoering

MX-5 1.6i

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1991

Jaar van aanschaf

1995

KM-stand bij aanschaf

28.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

4 juni 2007

Een MX-5 en een bloedmooi wijf, mijn leven compleet. Dacht ik. Een paar jaar later: de MX-5 vertrokken, mijn vrouw bleef. Heb ik het nou goed gedaan? Mijn MX5 kocht ik ooit als vrijgezel en altijd was ze mij trouw. Inmiddels drie kinderen rijker (had wel iets te maken met het vertrek van de MX-5). Maar nog regelmatig mis ik mijn grote (auto-)liefde. Naast een BMW 5 serie en een Espace was de MX-5 mijn tweede auto, maar altijd mijn eerste liefde. Het is zo gebleven. Zelfs na de dag dat besloten werd dat elke dag drie auto’s op de oprit en maar eens in de twee weken een tochtje met de MX-5 in het weekend niet meer in balans waren. Ik heb het zelfs nog een tijdje geprobeerd met de MX5 als eerste (enige auto), de BMW 540i de deur uit en moeders met een Golfje. Zo groot was mijn liefde voor Miata, mijn Japanse schatje, dat ik mij liever “verabschieden” wilde van de Beierse “uberkarosse”. Maar al snel moest er toch weer een derde auto (Espace) komen. De babymobiele hulpmiddelen moesten mee. Toen een goede vriend mijn overwegingen over het al dan niet aanhouden van de MX5 aanhoorde noemde hij een bedrag. Ik hoorde mezelf “okay” zeggen en voor ik het wist was Miata vertrokken. Nog steeds herinner ik het me alsof ik er niet zelf bij was. Dat Miata nu mijn ’beste vriend’ (dankbaar als hij is voor de deal is dat zijn kwalificatie van onze relatie) pleziert is nauwelijks een troost. Het voelt alsof we elkaar hebben bedrogen. Miata en ik, we hoorden bij elkaar.

Miata heeft een slanke taille, in haar kofferbakje gaat bijna niks. Een verchroomd rekje voor de kampeeruitrusting en een mooie crème leren koffer was dan ook een van de eerste accesoires die ik kocht. Ik ben namelijk geen type voor de natuurcamping, dus een beetje kleedgoed moest wel mee kunnen. En mensen, wat een plezier heb ik gehad van dit automobiele speeltje, met of zonder bagagerekje. Op vakantie door de Ardennen, Vogezen, Toscane of welke mooie streek in Europa dan ook. Verplicht over binnenweggetjes en de hele dag maar dansen over de slingerweggetjes en sturen met het gas op de achterwieltjes. Noorwegen, tentje mee, open toeren door de bergen, sneeuw, zon, aquavit. Stopje bij de piste, in de zwembroek zomerskien. Weekendje toeren rond het IJsselmeer, picknickmandje flesje wijn, stokbroodje, soms zelfs een opvouw barbecue mee. Het is voor mij allemaal bij de MX-5 gaan horen net als altijd een koffer met fototoestel en een paar goede lenzen. “MX-5 is a way of life” Altijd open rijden, voor de bocht niet van het gas, nooit over de snelweg en van tijd tot tijd een stop voor de goede dingen van het leven. Alleen bij regen het kapje dicht en zelfs dan genieten van het knusse tikken van de druppels op het leren dakje. Tentjes gevoel.

De MX5 als auto voor alledag? Het kan, de MX-5 verveelt nooit. Maar handig? Nee niet echt. Veelrijders zullen het verbruik (1:10) een tegenvaller vinden, een attache koffertje in de kofferbak past, maar een doos met folders of een flipover kan je thuislaten. Boodschappen halen? Neem je bier en fris maar in sixpack verpakkingen, en ga op het magerste Sonja Bakker dieet over dan kunnen de weekend boodschappen net mee.

Is die MX-5 nou alleen voor mooi weer? Nee natuurlijk niet! De kap gaat hartstikke snel en handig open en dicht. Als je de tonneau (leren afdekhoes) niet gebruikt gaat het veel sneller dan welk electrisch dak ook. Dat openen en sluiten moet wel met enige zorg want anders scheurt of krast het kunststof raampje gauw, maar het is met dat dakje als met de haren van een mooie vrouw: met zorg en de goeie slag zit het in een keer goed. De MX5 is een heel doordacht ontworpen cabrio. Handige en met de sleutel afsluitbare wegstopvakjes (je wilt niet dat je landkaart of petje wegwaait of dat je zonnebril op de parkeerplaats wordt gejat), een krachtige en snel verhitte verwarming, een hele goede stereo. Mijn groene Miata limited edition had ook leren bekleding, wat mij betreft een must voor elke cabrio want een paar regendruppels, een flats van een vogel, of stuifmeel van de boom op een stoffen stoeltje .... nou ja, ik hoef het niet uit te leggen. Verder aan mijn MX5 geen poespas. Autorijden, puur zoals het bedoeld is. Toerentellertje, snelheidsmeter, destereo boxen in de hoofdsteunen verwerkt (limited edition). Persoonlijk heb ik nooit naar meer luxe verlangd. Rolbeugels, ik vind ze afzichtelijk. Een inbouw navigatie? Hmmm, liever een gezellige co-piloot die de kaart leest. Cruise control? Ga toch heen, spelen met het gas is juist het leukste wat er is aan dit autootje. Een windschermpje? Net zo lief een leren jack met hoge kraag. Tip: als je alleen rijd op een frisse avond, raampje rechts (ja rechts!) driekwart omhoog, perfecte luchtstroom voor de bestuurder, verwarminkje (nou ja hittekanon in deze auto) in de kuip op vol. Heerlijk. Zelfs ’s winters met een zonnetje is het open genieten met een warme sjaal en pet, leren jas kraag omhoog. En altijd de buitenlucht, grasgeur of strontlucht. Plakkerige zonnebrandolie, en als je de zonnebril afdoet onmiddelijk tranende ogen. Het lekkerste gevoel: het trillen van de hoofdhuid na een stukje karren zonder pet op. De wilde massage door de wind in je haren maken dat de spiertjes op je hoofdhuid de controle verliezen en alles gaat stromen en bibberen.

Oh ja, de echte autofreak wil natuurlijk weten hoe het zit met de alternatieven. Nou die zijn er dus niet. Een 306 cabrio? Leuk voor de kapper, maar niet voor mij. Een SLK, tjsa mijn broer heeft er eentje (aangestoken door mijn cabriovirus en gevallen voor het “gemak van het ijzeren dak”). Natuurlijk ook lekker open rijden, maar absoluut niet het rijdersautootje dat de MX-5 is. Lomper, meer op comfort en veel minder scherp sturend. Geeft hij zelf ook toe na een ritje met de MX-5. De Z3? Komt nog het dichtst in de buurt maar is gek genoeg minder scherp en wat mij betreft ook minder hoogwaardig. De neus van een Z3 beweegt veel meer bij optrekken en afremmen, het materiaal gebruik is beneden de gemiddelde BMW standaard en vraag niet wat een servicebeurt kost. Een Golf of Astra Cabrio? Gaat uw gang, leuke auto’s die ook het plezier van open rijden geven, maar het zijn natuurlijk geen rijdersauto’s met een sportieve toonzetting. Nee ik zei het al, voor de echte MX5 liefhebber is er geen alternatief.

Dat geldt ook voor mij, het leven zonder MX-5 is wennen. Net als een plezierige verslaving went het niet echt zonder en stilletjes dromen helpt niet meer. Stiekem weet ik het al: de MX5 komt er weer.

PROBLEMEN

4 juni 2007

Problemen? Nooit. Olie verversen, bandjes, bougietjes, filtertjes. Een keertje fuseekogels. Verder niks. Spotgoedkoop rijden, door en door betrouwbaar. Elke garagist (begonnen bij de dealer, later naar de vakgarage) behandelt dit cabriootje met dezelfde liefde en bewondering. Zelfs de dealers worden er leuker van. Voor hun alleen jammer dat Miata zo weinig langskomt.

8,5