Ford Fiesta 1.4i S (1989)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Fiesta 1.4i S
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1989
Jaar van aanschaf	2006
KM-stand bij aanschaf	129.000 km
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

19 november 2007

Ford Fiesta 1.4i S
Eind 2005 kocht ik van iemand een Ford Fiesta 1.1i CL voor heel weinig geld maar met een kapotte koppeling. De buurman lag een nacht onder de auto om de boel te vervangen en daarna kon ik ermee gaan rijden. Echter, die jongen wilde de wagen toch wel weer terug hebben en zo verkocht ik de auto weer aan hem terug, maar wel met de gedachte om zelf nog een keer weer een Fiesta te kopen. Dit zou niet lang op zich laten wachten.
In oktober 2006 kwam deze rode Ford Fiesta 1.4i S uit ’89 voor mijn deur, die ik van een collega kocht. De wagen had 129.000 kilometers gelopen. Bij de aankoop was de auto volledig verbleekt en stond in een vaalroze kleur te blozen en de radiateur was lek. 6 maanden apk zat er nog wel op De koop werd toch gesloten en ik was driehonderd euro lichter. De radiateur werd voor veertig euro vervangen en toen kon ik de wagen meenemen. Na een fikse poetsbeurt blonk de wagen weer als een zonnetje in zijn felrode outfit.

Exterieur
Zoals gezegd, hij is dus rood, en die kleur staat hem goed. Voorheen had de wagen witte wieldoppen en dat zag er sportief uit. Een kleine achterspoiler maakt hem af. Deze drie dingen zijn de kenmerken van de S-modellen. En, het mag gezegd worden: het maakt het plaatje net wat mooier. De 1.1i CL die ik in 2005 had, oogde een stuk meer bescheiden. Toch was de S me nog niet mooi genoeg. Nieuwe zilverkleurige wissers kwamen op de voorruit en de enorme Cosworth-lampen op de neus werden vervangen door kleinere verstralers onder de voorbumper. De wieldoppen en buitenspiegels gingen er ook af en werden vervangen door chromen exemplaren en de knipperlichten vóór kregen ook wat chroom. Het ongetinte raam van het bestuurdersportier werd ook vervangen door een getint raam. De deur aan de bestuurderskant is een keer vervangen omdat de buurman van mijn collega er een keer een deuk in had gereden. Toen is er ook een ongetint raam ingekomen. Slordig, maar inmiddels weer opgelost. Ook moesten op de kofferdeksel de stickers eraan geloven. Het Ford-embleem heb ik laten zitten maar ‘Fiesta’ en ‘S’ zijn verwijderd en de wagen is omgedoopt naar ‘Ford GT 1.4i 16v’. De audio werd ook onderhanden genomen. Twee speakers van 180w zaten al achterin en er zijn er nu 2x 120w voorin bijgeplaatst en een subwoofer achterin.

Interieur
Van binnen vallen meteen de semi-sportstoelen op. Die bieden een betere zijdelingse steun dan de stoelen van de CL-uitvoering. Ook zit er wat meer kleur in door de rode en blauwe stiksels. Ze zitten over het algemeen goed maar een wat langere zitting zou fijn zijn. De hoofdsteunen kunnen niet hoog genoeg, tot aan de onderkant van het hoofd komen ze. Achter het sportstuurtje (uit de XR2i) zit je prima en is er goed zicht rondom. Bij de klokken valt de toerenteller op. Die zit alleen op de S en de XR2i. Ik vind het (als eco-rijder zijnde) een fijne optie. Op tijd opschakelen bespaart brandstof. Kijk je daarna in de spiegels dan valt op dat de chromen buitenspiegels wat kleiner zijn dan de originele spiegels en dus is het een zaak van goed over de schouder kijken voor je van rijstrook wisselt of afslaat. Jammer dat de spiegels niet van binnenuit verstelbaar zijn, de originele kunnen dat wel. De nieuwe spiegels zijn wel een stuk aerodynamischer gevormd dan de originele ‘bakken’die eerst aan het portier hingen. ’t Zal misschien ook wel iets in het verbruik schelen. In het interieur zijn diverse delen nu in een zilvertint gespoten. Bijzonder fraai, dat wel, maar de verf op de middenconsole houdt niet goed. Jammer. Verder geen klachten, ook achterin niet. Er is voldoende ruimte voor passagiers, hoewel het natuurlijk niet overhoudt. ’t Blijft natuurlijk wel een compacte auto.

Rijden
Bij het starten valt op dat het redelijk stil blijft aan boord. De motor laat zich wel horen maar blijft op de achtergrond. Keurig. Vermogen is er ook, ruim voldoende zelfs. Deze 1.4i levert 51 kW (71 pk) en geeft deze 850 kilo wegende auto goede prestaties. Toch valt de 1.1i (37 kW, 50 pk) me ook niet tegen. Je merkt zeker wel dat je 21 pk mist maar de wagen is ook 50 kilo lichter. Tijdens het rijden valt op dat de wagen erg lekker op de weg ligt. De slechte weggetjes en de klinkers van het oude Klarendal worden door de veren en schokdempers keurig weggewerkt. Het stuurgedrag is fijn, stuurbekrachtiging ontbreekt op de S maar ik mis het helemaal niet. Scherp is het stuurgedrag en de communicatie tussen wielen en stuur is uitstekend. In het begin was het weggedrag een beetje zwabberig maar bij de apk kwam een versleten fuseekogel aan het licht. Die werd vervangen en toen stuurde de wagen weer perfect. Kom je op snelheid, dan loopt de motor bij 80 km per uur in 5 slechts 2000 tpm en bij 120 slechts 3200 tpm. Dat heb ik nog wel eens anders gezien. Deze bak heeft een hele lange 5 en dat drukt het verbruik wat. Dat komt goed uit want het verbruik is niet meer dan redelijk. Als ik goed m’n best doe (maximaal 90 km/u op de snelweg, op 2500 tpm schakelen, op tijd van het gas etc.) dan kom ik nog niet beter dan zo’n 1 op 15,5. Meestal scoor ik 1 op 14,5. Uitschieter was een keertje 1 op 17,4.
De 1.1i is een heel stuk zuiniger, die scoorde gemiddeld al 1 op 18 en heeft zelfs al eens 1 op 20,3 gelopen! Dát zijn de betere verbruikscijfers!

Bagageruimte
En dan moet de bagage er ook nog in. Nou, dat kan. Veel ruimte is er niet in deze auto want hier neemt een subwoofer bijna een derde van de bak in beslag. Zonder dat ding is er wel redelijk wat ruimte. Een flinke portie boodschappen kan er dan prima in en de bank kan ook in delen worden neergeklapt. Toch kreeg ik een kleine salontafel niet in de kofferbak. Vorig jaar heb ik (toen nog met de 1.1 CL) geprobeerd om een tafel van 1.70 bij 0.90 meter erin te krijgen maar door de schuine kofferdeksel paste dat net niet en moest de Envoy er met de aanhanger aan te pas komen (de tafel paste ook niet in een Sedan door de aangebouwde kofferbak) om de tafel mee te nemen want de Fiesta heeft geen trekhaak.

Conclusie:
Een heel fijne auto, dit type Fiesta. Wie sportieve prestaties wil, die kan goed uit de voeten met deze 1.4i en wie meer wil, die neme de XR2i met 1.6i (74 kW, 100 pk) of 1.8i (99 kW, 135 pk). In een karretje van nog geen 900 kilo heb je natuurlijk dan een leuk bommetje. Maar ik heb zo iets niet nodig. En zuinig rijden kan je dan wel helemaal vergeten. Nee, de eco-rijder (ik dus) neemt genoegen met de 1.1i in CL- of Cheers-uitvoering. Die kun je net zo leuk maken als ik met deze 1.4i S heb gedaan. De prestaties zijn wat minder en ook zitten er natuurlijk geen sportstoeltjes en sportstuur in, maar ook de gewone stoelen zitten goed en ook het gewone stuur ligt prima in de hand. Alleen moet de 1.1i het zonder toerenteller doen, en dat is weer jammer. Daar komt wel bij dat de 1.1i gewoon een stuk spaarzamer omgaat met de brandstof dan de 1.4i. En in deze tijd waarin benzine € 1,40 per liter kost, is dat wel zo prettig. Toch heeft Ford mijns inziens twee hele fijne auto’s neergezet. Kortom, voor ieder wat wils, maar geef mij toch maar een Fiesta 1.1i.

PROBLEMEN

19 november 2007

Serieuze problemen hebben zich met deze Fiesta nog niet voorgedaan. Wel heb ik een schade aan het dak laten repareren en daardoor moest de wagen ook deels worden overgespoten. De auto was het beslist niet waard (hij is tenslotte van 1989) maar de auto verkeerd in zo’n goede staat dat ik het er wel op durfde te wagen. Bij de apk in februari 2007 stond de keurmeester verbaasd van de prima staat van de wagen. Hij vondt wel een versleten fuseekogel. Meer niet. Ik heb verder nooit problemen met de wagen. Roest? Nee, niks. De vorige eigenaar heeft de auto een keer laten tectyleren en dat helpt goed. Wel, ik rij voorlopig nog wel even door, het hogere brandstofverbruik neem ik hier maar voor lief. Een Top-Ford!

7,0