Weblog Bas - Leve Fastned!

Dom. De bruto-capaciteit van de Volkswagen-accu bedroeg 18,7 kWh, de opgegeven actieradius 160 kilometer. Theoretisch moest ik het kunnen redden. De afstand Norg-Leusden bedroeg 156 kilometer. Toen geloofden we nog in sprookjes, of de wens was de vader van de gedachte.

Ik had wel een vangnet nodig. Kon ik onderweg niet voor de zekerheid een beetje bijladen? Dat kon. Halverwege zat zowaar een van de eerste Fastned-stations, ter hoogte van Zwolle, maar een klein stukje om via de A50. Die paar extra kilometers tapte ik aan de paal bij Wezep wel weer terug.

Het Upje haalde het net. Het loon was gratis stroom, want het bedrijf zat in de pilotfase. Hoe lang ik heb gewacht, heb ik verdrongen. Lang. De tweede etappe naar Norg, 95 kilometer, haalde ik dankzij de vrachtwagens net op één lading. Gelukkig was het prachtig weer. Ondanks het ongemak was het een van de leukere ritten van mijn leven. Ik voelde me ontdekkingsreiziger op de drempel van een nieuwe tijd.

Nog jarenlang bleven de Fastned-laadpunten een soort post-hippieparadijs voor early adopters. Het leek allemaal niet zoveel voor te stellen en in sceptische buien gaf je geen cent voor dat bedrijf, maar je kwam er leuke avonturiers tegen, die met hun eerste Leaf gewoon naar Frankrijk reden. Die staken hem dan op de camping in het stopcontact en lagen niet wakker van laadsessies van 48 uur. Ze gingen toch wandelen.

In de voor EV’s niet gemakkelijke eerste jaren van de energietransitie las ik Fastneds persberichten over de snel stijgende omzetten met geamuseerde scepsis.

Ja ja, dacht ik dan. Van drie naar vijf auto’s per week, zo kan ik ook groeien. Afgezien van de paradijsvogels was het bij de laadpunten vooral heel leeg. Normale mensen tankten.

Maar toen begon het echt. De voordeeljagers gingen Tesla’s en stekker-Koreanen leasen. De vraag explodeerde. Nu zijn er Fastned-laadpunten van Montpellier tot Schotland. Sta ik op de Hollandse stations met mijn i3 tussen de leasemensen die tien jaar geleden Ford Mondeo reden. Zou ik dankzij Fastned met de eerste e-Up zorgeloos heel Nederland kunnen doorkruisen, als ik tijd genoeg had. En moet ik bij de Fastned-snelladers zelfs in Groningen soms op mijn beurt wachten, zo druk. Dat gekke, door de usual suspects neerbuigend bejegende experiment van een oer-Hollandse startup is in ruim tien jaar de hoeksteen van de stekkergemeenschap geworden.

Nu zal iedereen vast weer gaan mekkeren over de laadtarieven. Die laat ik hier bewust buiten beschouwing. Ik wil alleen maar even mijn bewondering uitspreken voor de pioniersgeest en de standvastigheid van de founding fathers. Ere wie ere toekomt. Châpeau, jongens en meisjes van Fastned, aan jullie heb ik wat.