Volvo 360 GL – 1986 – 311.844 km - Klokje Rond

Toen Justin werd geboren, was zijn huidige Volvo al elf jaar oud. En in de handen van iemand die er heel goed voor zorgde. Dat is trouwens een bijzonder verhaal, horen we. “Die man kocht deze Volvo nieuw in 1986 en hij was er heel zuinig op. Er werd best wel mee gereden, vandaar de relatief hoge kilometerstand. Hij liet de auto altijd bij dezelfde Volvo-dealer onderhouden. Hij werkte zelf bij Volvo en had als voornemen om net zo lang met deze 360 te rijden tot er auto’s op waterstof beschikbaar zouden zijn. Helaas kreeg de man in 2010 de diagnose Alzheimer en vanwege de medicijnen die hij vervolgens moest slikken, mocht hij niet meer achter het stuur. Maar in plaats van de auto te verkopen, werd de 360 in de garage gezet en daar heeft hij tot begin 2017 gestaan. De eigenaar is in 2016 overleden en ik heb de Volvo van zijn zoon gekocht. Ik zag de advertentie op internet en ben er vrijwel meteen op af gegaan, omdat ik bang was achter het net te vissen. Over de prijs waren we het snel eens, ik vond het niet gepast om verder af te dingen en bovendien was de auto in een perfecte staat.

Waar mijn autoliefde vandaan komt? Die heb ik zelf ontwikkeld en heb ik niet van huis uit meegekregen. Het begon eigenlijk toen ik op zoek was naar mijn eerste auto en ik er achter kwam dat oude auto’s goedkoper zijn in aanschaf en vaste lasten. En toen ik uiteindelijk een Golf had, vond ik het ook vele malen leuker rijden dan nieuw spul. Dus ik ben steeds meer aan het onderzoeken gegaan en verliefd geworden op al die vierkante modellen van Volvo, en dan met name de 164. Ik was er stellig van overtuigd dat de opvolger van de Golf een Volvo moest worden. Maar omdat ik het moest bekostigen van een weekendbaantje wist ik dat het geen 240 of 740 kon worden. En toen kwam deze 360 op mijn pad. Perfect qua lasten! En sindsdien ben ik helemáál verknocht aan het Volvo-rijden en sowieso aan praktisch alle oude voertuigen.”

ONVERWOESTBAAR

Wat een 360 als deze zo bijzonder maakt? De motor natuurlijk! De Volvo 300-serie werd ooit ontwikkeld als Daf 77 met een bescheiden Renault-motor en Variomatic-transmissie, maar de 360 heeft een krachtbron van Volvo onder de kap. Hoe zou dat idee ooit zijn ontstaan? En was er bij Volvo destijds niemand die, in het kader van het thema veiligheid, misschien te berde bracht dat een tweelitermotor wellicht iets te veel van het goede was voor de twee achterwieltjes van een niet al te zware hatchback? Overigens kon je die krachtbron ook al krijgen in de voorganger 343, die als 2.0 door het leven ging. Het andere uiterste was de 340 diesel met een 54 pk-torretje van Renault. Top 140 km/h, van 0 – 100 km/h in twintig tellen.

Tegenwoordig is de 360 geliefd bij lieden die voor een paar knaken wat lol willen beleven op het circuit. Sloop het interieur eruit, zet er een set andere veren en dempers onder en vier fatsoenlijke banden en je hebt de grootste lol tijdens een avondje vrij rijden. Sterker: er is zelfs een Volvo 360 Cup op Zandvoort, met rondetijden van circa 2:16 minuten. Bijkomend voordeel is dat deze motor van Volvo praktisch onverwoestbaar is. We zijn ze in deze rubriek al tegengekomen met een miljoen op de klok. Met een beetje pech was de auto van Justin dit lot ook beschoren, maar gelukkig werd hij liefdevol omarmd. Justin: “Het zou zonde zijn om mijn auto af te trappen op het circuit, daar is hij te mooi voor. Hoewel ik een tijdje geleden de wanhoop wel nabij was, toen een mankement maar niet verholpen werd. Niemand kon het vinden en uiteindelijk ben ik zelf op onderzoek uitgegaan. Wat bleek? Een benzineslangetje in de tank was kapot en daardoor stopte de brandstoftoevoer steeds. Gelukkig is het euvel nu verholpen.”

NOOIT MEER WEG

Het moet gezegd, ondanks de kilometerstand is de 360 in zeer goede staat. Is dat onderhuids ook het geval? Joep: “De motor trekt als een lier, maar hij loopt niet altijd even mooi rond. En de voorschokdempers zijn echt heel erg slap, die zou ik zo snel mogelijk vervangen. Verder bespeurde ik onderweg wat trillingen.” Dat trillen komt deels door de banden die niet helemaal rond meer zijn. Gevolg van te lang staan. Maar voor Justin is het niet erg genoeg om ze alle vier te vervangen, aangezien het profiel nog heel goed is. Bovendien blijkt hij nog een paar andere projecten te hebben. “Ja, thuis staat een Volvo 164, die heb ik begin dit jaar gekocht. Een opknapper, maar wel met apk. De 164 is al sinds mijn zeventiende mijn droomauto, dus toen deze gelegenheid zich voordeed, kon ik geen nee zeggen. En ik heb nog een Volkswagen T3, een voormalig legerbusje. Het is een diesel die we gaan ombouwen naar TDI. En doordat ik ‘m als camper heb ingericht, betaal ik maar een kwart van de wegenbelasting.

De 164 is helemaal belastingvrij en de 360 zou ook in het oldtimertarief kunnen, maar dan mag ik een paar maanden niet rijden en dat kan niet. Dus betaal ik de volle mep. Afgelopen zomer hebben we een roadtrip van ruim vijfduizend kilometer gemaakt door Duitsland, Zwitserland, Italië en Frankrijk. Met vier personen en alle bagage aan boord. Dat ging echt super. In totaal heb ik nu 20.000 kilometer met de 360 gereden, zonder grote problemen. Alleen knalde laatst de achterruit spontaan tijdens het rijden. Vandaar die ruit met een andere dealernaam. Mijn plan is om er zo goed mogelijk voor te zorgen en hem nooit meer weg te doen. Daar is hij veel te goed en te leuk voor.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

Joep: “Die Volvo 360, wat een leuk ding is dat! De auto is voor zijn 32 jaar in een uitstekende optische staat aan zowel de buiten- als binnenzijde. Het totale aantal slijtages en gebreken viel ook reuze mee. Ondanks deze punten verdient de Volvo wat mij betreft een dikke duim. Als er een paar honderd euro wordt geïnvesteerd, rijdt het ding aanzienlijk beter en behoort hij denk ik bij de beste in zijn soort!”