Toyota Avensis 1.8 16V VVT-i Linea Terra (2001)

We krijgen bij AutoWeek veel complimenten, maar er wordt ook nogal eens wat afgemopperd. "Elke keer als jullie over Japanse auto"s schrijven, moeten wij lezen dat Japanners zo saai zijn. Moet dat nou?", luidt de kritiek. Het antwoord is simpel: ja, dat moet. Want laten we wel wezen: u leest dit blad niet alleen voor een fijne "vertaling" van wat u ook in de folders kunt lezen. U leest dit blad ook, of misschien wel jœist, voor een mening, een oordeel. En ja, in dat oordeel zijn we niet altijd even mild, en zo hoort dat ook. U betaalt scheppen met geld voor een auto, en als er iets ook maar een béétje niet klopt, hebt u er recht op dat te weten. In dat oordeel nemen we altijd iets mee over het uiterlijk en de uitstraling van de geteste auto"s. Nou zijn dat dingen die wat smaakgevoeliger zijn dan weggedrag, prijs en uitrusting, om maar wat te noemen, en het staat u dan ook altijd vrij om het op dat soort punten niet met ons eens te zijn. De grap is echter dat, als het op (sommige) Japanse auto"s aankomt, u het kennelijk roerend met ons eens bent - zie daarvoor alleen maar de verkoopcijfers. Daarnaast moeten wij de eerste persoon nog tegenkomen die zegt de Avensis gekocht te hebben omdat hij het model zo opwindend vond...

Facelift

Mocht u het niet zien: de Avensis heeft sinds enige tijd een andere grille en koplampen, en iets aangepaste achterlichten. Maar veel sjeu? Is Japan niet het land van de efficiency, de perfectie tot in het detail? Niet dat we de Toyota Avensis willen associ"ren met bijvoorbeeld het typisch Japanse bonsai-boompje, maar rationaliteit lijkt hier de boventoon te voeren. Gevoel komt er niet aan te pas. We kunnen ons voorstellen dat je bij de Avensis altijd even moet uitleggen dat het eigenlijk een hele beste auto is. Het grijszwarte dashboard roept weinig warme gevoelens op. De kleuraccenten zijn iets veranderd bij de laatste facelift, de indruk die het achterlaat verandert daardoor niet. Je kunt alles moeiteloos vinden, dat wel. Voorin zijn er ruime stoelen en is er redelijke opbergruimte voor klein spul. Achterin biedt hij maar matige hoofdruimte, onder een aflopend dak waarin een dikke dwarsbalk ligt om de achterklep aan te hangen. De beenruimte mag er overigens best wezen. De bagageruimte is heel behoorlijk. Bij een vijfdeurs model kun je hem natuurlijk nog uitbreiden ook. Daartoe klap je de volledig gedeelde en geheel omklapbare rugleuning en zitting weg, met als resultaat een mooie vlakke vloer.
En hoe zit het voorin? Niet zo handig bij de Toyota is dat de voorstoelen geen echte hoogteverstelling hebben, maar een zitting die kantelt. Daardoor hadden wij het probleem dat met een op de gewenste hoogte ingestelde zitting de bolling van de rugleuning heel verkeerd uitkwam, te hoog in onze rug. Daarnaast is het stuurwiel alleen in hoogte verstelbaar.
Voor deze test kozen we de Avensis met 1.8-motor van 129 pk. Daarmee kom je moeiteloos uit de voeten. En hij is nog zuinig ook, drinkt met gemiddeld bijna 1:13 zelfs uitgesproken weinig voor een auto van deze klasse.

Dynamisch gevoel
Op het gebied van dynamiek weet de Toyota wél te imponeren. Want rijdynamiek gaat natuurlijk ook over het weggedrag. De Avensis stuurt heel vanzelfsprekend en volgt erg braaf de verlangde koers. De besturing werkt wat aan de lichte kant, maar erg precies en nog behoorlijk gevoelig. Er zijn geen lastige reacties bij gas los in de bocht, de Avensis schuift niet onverwacht snel over de voorwielen rechtdoor bij enthousiast bochtenwerk. En al die dynamiek gaat niet ten koste van minder veercomfort, want de Avensis pakt elke oneffenheid in de weg probleemloos. De vanzelfsprekendheid waarmee de Avensis zijn algemeen goede rijgedrag tentoonspreidt, heeft ook een zwakke kant. Hij rijdt zo makkelijk en prettig dat je er nooit bewust bij stilstaat. Hij zit als Linea Terra netjes in de spullen, tot en met semi-automatische airco. Maar niets geeft het gevoel dat je bijzonder verwend wordt. En dat is dus precies het punt waarop veel mensen struikelen bij een mogelijke koopbeslissing: een tekort aan uitstraling. Want de praktijk leert dat auto"s heel vaak niet met het verstand worden gekozen, maar uiteindelijk met het hart.