Suzuki Jimny 1.3 4WD JLX (2003)

Gelukkig is de Jimny geen zwaargewicht met z'n 1000 kilo, waardoor het stiekem nog best een vlotterikje is. Een reisgenoot omschreef 'm treffend: 'een pittig stadsautootje, sprint als de beste, heeft een draaicirkel van een heftruck en het parkeer-talent van een winkelkar'. Binnenin is het eenvoud troef, maar al het noodzakelijke is wel aanwezig. Bagageruimte heb je haast niet door het korte kontje.
Het 4x4-systeem is er eentje van 't simpele soort. Onder normale omstandigheden rijd je met achterwielaandrijving. Worden de omstandigheden slechter, kun je al rijdend (tot 100 km/h) switchen naar 4WD. Via een tussenbak worden voor- en achter-as 'gelocked' en is de verdeling voor/achter fifty-fifty. Ga je klimmen of het terrein in, heb je nog de lage gearing voorhanden.

Geen kilometervreter
Van de Jimny kunnen we op weg naar ons winterparcours in Sölden uiteraard geen rijeigenschappen verwachten à la Audi S6. Wat dat betreft zijn het twee uitersten. Door de starre vooras, de betrekkelijk simpele vering, de korte wielbasis en het hoge zwaartepunt hobbelt, schokt en schudt de kleine rakker dat 't een lieve lust is. Het stuurgedrag op het asfalt is behoorlijk indirect, net als de bediening. Schakelen gaat als in een bestelwagen: met lange halen. Alleen snel thuis gaat in dit geval niet op. Als het een beetje waait is het helemaal uitkijken; voor je 't in de gaten hebt, stapt de Jimny zomaar een meter opzij. Het is gewoon hard werken achter het stuur. Na een kilometer of 200 in de simpele stoeltjes ben je behoorlijk gebroken.

Flink tempo
Ondanks dit alles kon de Jimny best een flink snelwegtempo volgen. Suzuki geeft als topsnelheid 140 km/h op, maar wij scoorden bergaf plus wind in de achterklep 175 op de teller. Daar werd onze stoere benjamin echter niet heel blij van, dus hebben we het over het algemeen maar wat rustiger aan gedaan.

In z'n sas
Natuurlijk is de Suzuki Jimny helemaal niet gemaakt voor de snelweg. Het is meer een geinig karretje voor erbij. Dat off-road tot hele verrassende prestaties in staat is. Op de Autobahn was de Jimny niet favoriet, als een sukkeltje bij de gymles. In de bergen daarentegen staat iedereen vooraan om in de benjamin te toeren. Want komt het op heftig klimmen of afdalen aan, dan raakt het lichte fun-autootje steeds meer in zijn sas. Net als in de sneeuw. Hij gaat naar toe waar jij wilt, en dat zonder tractiecontrole. Schakel de voor- en de achteras aan elkaar en de Suzuki ploegt overal doorheen. En mochten de bescheiden 80 pk's van de 1.3-motor de handel niet meer kunnen trekken, dan kan altijd nog het bergverzet worden inschakeld.
Laten we dus maar snel helemaal naar boven rijden, om de Jimny eens onder extreme winterse omstandigheden aan de tand te voelen. Dan komen we tot verrassende constateringen. Want het was niet een béétje glad, daar bovenop die gletsjer in Sölden; het was spek-spiegel-superglad. Dan maakt het geen moer uit hoeveel vermogen je onder je rechtervoet hebt, maar komt het aan op grip, tractie en handelbaarheid. Waarbij ook de banden een belangrijke rol spelen. We hebben op een ijzige sneeuwplaat een parcours uitgezet van zo'n 200 meter, waar van alles in zit: remmen bergaf, dan een ultrakorte hairpin, vervolgens weer 'n stukje klimmen en tenslotte een lange doordraaiende bocht. Als een duveltje uit een doosje sprint de Suzuki over het parcours.

In zijn element
Hij was een kwelling op de Autobahn, maar is onder de omstandigheden op de gletsjer helemaal in zijn element. De Jimny heeft veel voordeel van z'n lage gewicht (slechts 1000 kilo) en zijn korte wielbasis. Samen met de 205/70 15" Bridgestones Dueler H/T goed voor een flinke portie grip, tractie en remvermogen.
De Suzuki Jimny biedt een hoop lol voor weinig geld. Vermijdt de snelweg liever; comfortabel is 'ie niet en je hebt je handen vol om 'm in een rechte lijn te
houden. In het terrein staat 'ie z'n mannetje, maar deze Jimny schikt zich nog het beste in z'n rol als 'autootje voor erbij'.