Test: Suzuki Grand Vitara XL-7 (2001)

XL duidt op groot, en de 7 staat voor het aantal personen dat in Suzuki's nieuwe vlaggenschip kan plaatsnemen. Voor een ouderpaar met vijf kinderen zal de XL-7 zeker aan die verwachtingen voldoen. Maar ga niet met 7 volwassen Nederlanders fijn een stukje rijden in deze mooie Soes. Dat wordt heel krap en ongemakkelijk zitten voor het complete septet. Want als op de achterste rij 2 personen zitten, moeten de stoelen van de middelste rij wel een stuk naar voren. Zitten op die middelste rij drie personen dan zullen de voorstoelen ook een stukje naar voren moeten. Met als gevolg dat bestuurder en bijrijder dicht op het dashboard komen te zitten. Waak ervoor om het middelpunt van de groep te worden, want dan zit je ronduit tussen alles en iedereen ingeklemd.

Vier personen plus drie kinderen kunnen er in de verlengde Grand Vitara zitten, maar laten we de ruimte niet overdrijven. Daarbij komt nog dat het voor een volwassene niet meevalt om, zelfs door de grotere achterportieren, op een van de achterste stoelen te klauteren. En wat we ook niet moeten vergeten is dat de derde rij stoelen een flink deel van de bagageruimte innemen. Nee, die 7 is 'n tikkeltje overdreven.
Wij zien meer heil in de 5-persoons XL-7, die begin 2002 op de markt verschijnt. Dat is dezelfde auto zonder die achterste stoelenrij. Dan komt het fors uitgevallen meubilair door een boel meer beenruimte beter tot z'n recht. Bovendien heb je in die uitvoering een bagageruimte waar je U tegen zegt.

Veel comfortabeler

Tijdens de introductie hebben we met twee personen wél riant kunnen zitten in de luxe 4x4, die ruim een halve meter langer is dan de Grand Vitara 5-deurs. De wielbasis is ook verlengd. Tot 2,80 meter. Dat uit zich in een verbeterd rijcomfort. De auto voelt merkbaar stabieler aan en het veercomfort is op niveau.
De 2,5-liter V6 van de Grand Vitara is voor de XL-7 opgeboord tot 2,7 liter. Daaruit komt een vermogen van 173 pk en een koppel van 231 Nm. Genoeg voor lekker vlotte prestaties en voldoende om een geremde aanhanger van 1850 kg te trekken. Die krachten worden via een zeer soepel schakelende viertrapsautomaat op de achterwielen overgebracht. Naar keuze kan overgeschakeld worden naar 4WD en lage gearing. De automaat hoort tot de standaarduitrusting. Een handgeschakelde vijfbak is op verzoek zonder meerprijs leverbaar. Zouden wij niet voor kiezen, want die automaat bevalt bijzonder goed.

Veiliger

Qua uiterlijk verschilt de XL-7 nauwelijks van de Grand Vitara die we al enkele jaren kennen. Ook het dashboard en verdere interieur is haast onveranderd.
Wat niet is te zien, maar wel veel aandacht heeft gekregen bij de ontwikkeling van deze auto is de veiligheid. Zo slaat Suzuki zichzelf op de borst. Bij het verlengen van het ladderchassis is scherp gelet op behoud van maximale bescherming bij een aanrijding. In de portieren zijn balken aangebracht die bescherming bieden. Verder dragen ABS en EBD (elektronische remkrachtverdeling) bij aan de extra veiligheid als je echt snel stil moet staan. Airco mét pollenfilter is standaard. Da's ook lekker.
Gebleven is het vage stuurkarakter. Grote en kleine Vitara's hebben er allemaal last van, en met deze nieuweling is dat niet anders. Jammer.
Ondanks dat en het feit dat we de aanduiding '7-persoons' met 'n korreltje zout moeten nemen, is de Grand Vitara XL-7 een fijne auto om in te rijden. Kijken we naar de prijzen van dit nieuwe type, dan zit Suzuki daar volgens ons wel goed mee. Want al gaan we naar de tachtig mille toe voor deze Suzuki, onze eerste indruk is dat het pakket dat de Japanners daarvoor aanbieden niet verkeerd is. Want de Santa Fe (Hyundai) bijvoorbeeld biedt ook een V6 mét automaat en goede uitrusting voor zelfs iets minder geld. Maar de mogelijkheid van een feest(je) van zeven man biedt die niet. Net zo min als de RAV4 (Toyota) en de Tribute (Mazda). Trouwens, voor de paardenfluisteraars onder ons: de XL-7 mag 1850 kilo trekken.