Menu
De term was in 1997 nog niet ingevoerd, maar hij zou toen al van toepassing zijn geweest op de Subaru Forester; crossover, in dit geval een kruising tussen een stationwagen en een sport utility vehicle.
Het fijne van de Forester was altijd dat hij meer reed als een echte stationwagen dan als een sport-ute. Hij is weliswaar nooit bedoeld om de meeste zware off-road-trajecten te bedwingen, maar je kunt met de Forester best met een gerust hart het terrein in en door modderige plassen waden. Zijn vierwielaandrijving is daar uitstekend op berekend.
De Forester, die wereldwijd beslist succesvol mag worden genoemd, is voor het komende modeljaar vernieuwd. Hij kreeg een modernere lichtgewicht carrosserie; met aluminium motorkap, aluminium bumperbalken, zonnedakframe en dakrails. Daardoor ligt het zwaartepunt van de auto lager dan van de huidige Forester, maar ook de laag liggende, horizontaal geplaatste boxermotoren dragen daaraan uiteraard een steentje bij. Afgezien van dat lagere afgeveerde gewicht, heeft de nieuwe carrosserie een veel betere aerodynamica. De huidige Forester had een cW-waarde van 0.39, van de nieuwe body is dat 0.35. Dat komt onder meer door de nieuwe neus en de motorkap. Die laatste biedt trouwens een betere veiligheid aan voetgangers als ze onverhoopt geschept worden. Tussen motorkap en motor zit meer ruimte, waardoor de kap beter schokken kan absorberen, zodat de kans op ernstig letsel minder groot is.
Voor een modern uiterlijk zorgen vooral de nieuwe koplampen (met halogeen multi-reflectortechniek) die een stuk minder kolossaal ogen en die voorzien zijn van helder glas. Een grotere grille met twee horizontale spijlen, een nieuwe bumper en ronde mistlampen completeren de neus. Van opzij gezien, oogt de Forester een stuk evenwichtiger. Hij is de nogal bullige beschermingspanelen aan de onderkant kwijt. Achter ziet hij er ook helemaal eigentijds en slanker uit met een gewelfde zeshoekige achterklep en een diepvallende achterruit. Moderne achterlichten uit één stuk maken de nieuwe styling af.
Aandacht voor details
Het interieur is eveneens compleet gemoderniseerd met een nieuw dashboard en een verhoogde opstelling van het meubilair. Daardoor is 25 mm meer beenruimte vrijgekomen voor de passagiers achterin. Het instrumentenpaneel heeft dezelfde vormgeving als dat in de Impreza, maar is voorzien van gemoderniseerde bedieningsknoppen en vormt een grote verbetering ten opzicht van het oude model. Nieuwe stoelen zitten prima en de beide armsteunen zijn keurig weggewerkt in de zijkanten van de rugleuningen. Zo heb je er geen last van bij het schakelen als je je armsteun niet gebruikt.
Binnenin valt trouwens op dat - ook al zijn de verwerkte materialen niet van het duurste soort - alles supernetjes is afgewerkt. Bovenop het dashboard nog wel plastic, maar het verticale deel, daar waar je het dashboard aanraakt, is een zachter materiaal gebruikt. Dat geldt trouwens ook voor de deurgrepen. Fraaie netten als afwerking van de portiervakken, aan de achterkant van de rugleuningen en in het portier een stofje waar voorheen nog plastic zat. Een extra 12-volts-stopcontact in de middenconsole, maar ook in de bagageruimte, die voorzien is van vastzethaken en eveneens keurig is afgewerkt. Na het neerklappen van de achterste stoelen ontstaat een vlakke laadvloer waardoor de bagage-inhoud van 387 naar 1.629 liter kan groeien. Hoewel je nooit genoeg hebt als je je halve huisraad wilt meenemen, verstouw je in de Forester met gemak een wintervoorraad haardblokken.
Verfijnd
Gebleven zijn de bekende boxermotoren. De 2.0 die in de X-uitvoering wordt geleverd, is goed voor 125 pk en een maximumkoppel van 184 Nm bij 3600 tpm. Dezelfde viercilinder met turbo en tussenkoeler in de XT levert 177 pk en heeft een maximumkoppel van 245 Nm bij 3200 tpm. Ze zijn verder verfijnd voor een soepelere loop en betere efficiëncy.
Eveneens verbeterd zijn de handgeschakelde en automatische transmissies, terwijl rolkooi, bumpers en balken in de flanken extra versterkt zijn voor een verhoogde veiligheid.
Daarbij mogen we niet vergeten te vermelden dat de veiligheidsuitrusting binnenin up-to-date is gebracht met actieve hoofdsteunen vóór en nieuwe, twee-fase airbags. Bovendien zijn zijbags als optie leverbaar op de X en standaard op de TX. Achterin zijn drie driepuntsveiligheidsgordels en drie verstelbare hoofdsteunen aanwezig. Een veiligheidsrempedaal, dat deformeert bij een frontale botsing, ontbreekt evenmin.
ABS is standaard, waarbij de TX tevens EBD heeft. Het remsysteem is trouwens in zijn geheel verbeterd met grotere schijven. De X heeft achter trommels, de XT schijven.
Het bos in
In de buurt van de Beekse Bergen deden we onze eerste rij-impressie op met de X, dus met de gewone tweeliter in combinatie met de handgeschakelde vijfbak. Bij die uitvoering is de verdeling van de permanente vierwielaandrijving 50/50 (heb je automatische transmissie dan is de verdeling 60/40). De aandrijving is onder glibberige omstandigheden verder altijd op de wielen die de meeste grip hebben. 'Onze' handgeschakelde 2.0 X is overigens de enige uitvoering met een hoge en lage gearing.
We reden de snelweg op en voelden een enorme vibratie. Omkeren en terug naar de basis, waar we de Forester moesten laten ontdoen van een paar kilo klei die de onbalans veroorzaakte. Opnieuw op weg liet de Forester zich van zijn beste kant zien. Daaraan is niets veranderd. Hij ligt onverstoorbaar op het asfalt en heeft een bochtgedrag dat vertrouwen wekt, mede dank zij zijn 20 mm grotere spoorbreedte (bij de XT is dat 15 mm, zodat beide types nu gelijk zijn). Over het comfort hebben we evenmin te klagen, want het onderstel strijkt hobbels en kuilen keurig glad.
Het bos, met zijn drabbige doorwaadbare plaatsen, levert voor de Forester met zijn bodemvrijheid van 19 cm evenmin problemen op. Hij heeft het daar net zo naar zijn zin als op landwegen en de snelweg. Kortom, we zijn nog net zo gecharmeerd van de Forester als bij onze eerste kennismaking in 1997. Hij is mooi met zijn tijd meegegaan, ziet er vlot uit en zal je niet zo gauw met lege handen het bos insturen.
