Test: SsangYong Rodius (2018)

Zeg 'Rodius' en menig Nederlander zal direct denken aan de 'dakkapel' achter op de eerste generatie van SsangYongs giga-MPV. Samen met een opmerkelijk plompe neus, de bijzondere achterlichtunits en wellicht hier en daar een overbodige plooi in het koetswerk leverde die maffe daklijn een verschijning op waar niet iedereen over te spreken was. Zoals dat ook bij die andere 'lelijke' auto het geval is – juist, de Fiat Multipla – schuilt er onder het bijzondere uiterlijk een heleboel prak- tisch gebruiksgemak. In het geval van de Rodius komt dat vooral doordat de auto gigantisch is. Zelfs de wagens die we in Europa full-size MPV's noemen, komen niet in de buurt van het ruimteaanbod van de in 2004 gelanceerde Koreaan en dat leverde SsangYong zelfs in Nederland nog een aantal kopers op. De veel strakker gelijnde, maar nog altijd reusachtige opvolger verscheen negen jaar later en ten opzichte van dat model onderscheidt de faceliftversie zich met nieuwe koplampen, andere grille en andere bumpers.

Als deze auto je niet bekend voorkomt, is dat volkomen begrijpelijk, want sinds de generatiewissel is de Rodius binnen onze landsgrenzen niet meer verkocht. De auto staat nog wel op de prijslijsten en wie wil, kan er gewoon één bestellen, maar vooral door de CO2- afhankelijke bpm is de auto behoorlijk oninteressant geworden. In Nederland kent de Rodius een vanafprijs van € 64.950, maar in België – en de rest van de wereld – is deze ruimtereus al voor minder dan € 30.000 helemaal van jou. Wie voor dat geld zo veel mogelijk ruimte zoekt, hoeft niet verder te lezen. In Zuid-Korea rijdt zelfs een elfzitsversie van de Rodius rond, een auto met vier zitrijen, en dat geeft al aardig weer hoeveel overvloedige ruimte een exemplaar met zeven zitplaatsen heeft te bieden.

De stoelen in de 5,13 meter lange MPV, die sinds de facelift trouwens zwart zijn in plaats van grijs, staan opgesteld in twee-twee-drie-configuratie. De driezits- bank bevindt zich dus helemaal achterin. Daardoor is het mogelijk om zonder stoelen om te klappen op de derde zitrij te komen. Over zo'n rij schrijven we eigenlijk standaard dat die vooral geschikt is voor kinderen, maar daarvan is in de Rodius geen sprake. Ook volwassenen kunnen hier een prima plek vinden, al wordt het zicht naar buiten beperkt door de dikke raamstij len. Op de middelste rij, die dus uit twee stoelen bestaat, zijn heuse captain chairs te vinden, met aan weerszijden een uitklapbare armsteun. De stoelen zijn verschuifbaar, de leuning is instelbaar en ook hier is ruimte te over. Wel is het jammer dat de zetels achter in de Rodius niet volledig uit de weg zijn te ruimen. De derde zitrij, een loodzware bank, laat zich wel verwijderen, maar op de tweede zitrij zul je het moeten doen met het naar voren klappen van de rugleuningen. Een geheel vlakke laadvloer tot achter de voorstoelen zit er dus niet in, maar ach ... zelfs achter de tweede zitrij kun je al dik 2.200 liter verstouwen in deze opper-MPV. Achter de derde zitrij blijft er een bijna ongelooflijke 875 liter over. Kan de bagage van die zeven personen ook eens mee. Voorin zitten Rodius-inzittenden behoorlijk hoog, enigszins op de bok. Dat is even wennen, maar de meeste mensen vin- den wel een redelijke zitpositie.

DUBBEL

Het dashboard laat duidelijk zien dat dit model ouder is dan de recent geïntroduceerde Rexton en Musso van SsangYong. De kwaliteit van de materialen en het design blijven achter bij die twee en het budgetkarakter van de Rodius komt hier het meest duidelijk naar voren. Opmerkelijk is dat veel zaken dubbel zijn uitgevoerd. Zo bevindt het instrumentarium zich in het midden, maar is er achter het stuurwiel een tweede snelheidsmeter aangebracht. Ook zijn er aparte knoppen voor de klimaatregeling achterin, naast de exemplaren om de temperatuur voorin mee af te stellen. De uitrusting is op niveau en behalve voor de hand liggende zaken als cruisecontrol en klimaatregeling behoort bijvoorbeeld ook een verwarmbaar stuurwiel tot de mogelijk- heden. Het infotainmentsysteem is nieuw en oogt met zijn priegelige knopjes wat ouderwets, maar kan wel overweg met Android Auto en Apple CarPlay. Daaronder, in de geteste versie, vinden we de bedieningshendel van een zeventraps automaat uit de schappen van Mercedes-Benz. Behalve die bak is ook het platform waarop de Rodius rust in basis afkomstig van Mercedes, waardoor deze MPV in principe een achterwielaandrijver is.

De 2,2-liter dieselmotor van eigen makelij drijft bij duurdere varianten echter alle vier de wielen van de grote SsangYong aan. Deze motor kennen we ook uit de Rexton en past goed bij grote, zware auto's als deze Koreanen. Met 178 pk en 400 Nm komt er vrij gemakkelijk gang in de dik 2.000 kg zware mastodont. Het geluidsniveau blijft binnen de perken, de besturing is rustig en stabiel, het onderstel comfortabel en tijdens een wat vlottere bocht blijft de Rodius keurig in het spoor.

LOBBES

De kans dat je in Nederland een Rodius tegen het lijf loopt, wordt binnenkort nog kleiner, want na deze generatie stopt SsangYong in Europa met het aanbieden van zijn enige niet-SUV. Voor Nederland maakt dat niets uit, want met zijn weinig verfijnde interieur is de Rodius het forse prijskaartje eigenlijk niet waard. In België heeft het merk met deze auto echter een sterke aanbieding in huis. De auto biedt een bak ruimte die alleen door omgebouwde bestel- wagens als de Mercedes-Benz V-klasse wordt geëvenaard en combineert dat met keurige rijeigenschappen en een rijke stan- daarduitrusting. Met zijn vriendelijke uiterlijk stoot je bovendien niemand meer voor het hoofd en is de Rodius een grote, wel- licht wat onbeholpen lobbes die je zijn tekortkomingen makkelijk vergeeft.