Seat Cordoba 1.8i GLX (1994)

Vergelijken we de Cordoba - bij gebrek aan beter vergelijkingsmateriaal bij Volkswagen - met een Golf, dan valt in de eerste plaats op dat de Cordoba een vierdeurs sedan is en dat de Golf zowel een driedeurs- als een vijfdeursversie kent. Willen we het comfort van een ruime achterinstap behouden, dan krijgen we bij de Golf dus een vijfde deur cadeau, hetgeen zo'n duizend gulden aan de driedeursprijs toevoegt. Dank zij de forse prijsverlagingen die VW begin '94 doorvoerde, blijft het prijsvoordeel van de Seat ten opzichte van de Golf beperkt tot bijna 2500 gulden, maar het is toch een bedrag om over na te denken.
Nuchter bekeken, kunnen we dat verschil niet echt in de afwerking of de uitrusting terugvinden. De Cordoba zit erg netjes in elkaar en met zijn centrale deurvergrendeling, elektrisch bediende voor-zijruiten, in delen neerklapbare achterbank en in hoogte verstelbare bestuurdersstoel blijft er niet gek veel te wensen over. Bovendien maakt de Seat een vrolijker indruk dan zijn doodserieuze Duitse voorbeeld: het silhouet oogt kwieker en sportiever en ook aan het bijna gezellige interieur is duidelijk meer aandacht besteed. Dat komt tot uitdrukking in een aantal kleurige accenten en details waarover is nagedacht, zoals de forse deurhandgrepen, die heel functioneel zijn gecombineerd met het openingsmechanisme.

Vrolijk karakter
Onder het rijden voelt de Cordoba nogal Golf-achtig aan, maar het heeft er veel van weg dat de fabriek bij de afstelling van het onderstel toch wat rekening heeft gehouden met de toestand van de Spaanse binnenwegen. Ondanks de op de testwagen als extra gemonteerde lichtmetalen velgen met een stel lagere en dus ook stuggere banden was vooral bij koerswisselingen wat meer neiging tot overhangen te bespeuren dan we bij de Golf gewend zijn. Rechtuit rijdend op een oneffen wegdek zijn de ribbels echter goed voelbaar; de conclusie ligt dan ook voor de hand dat de vering niet echt week is, maar dat een iets fermere dwarsstabilisatie geen kwaad zou kunnen.
Mogelijk zou dat ook een remedie kunnen zijn tegen de lichte vaagheid die op hogere snelheid in het bekrachtigde stuur optreedt. Echt vaag is het niet te noemen, maar vooral bij zijwind vergt het wat extra, in feite onnodige attentie. Op de rij-eigenschappen van de Cordoba is overigens weinig aan te merken. Hij stuurt niet als een sportwagen, maar in de bocht maakt hij indruk door een onverstoorbaar gedrag, dat zelden correctie behoeft. Aangezien ook de zit achter het stuur in de goed verstelbare stoel heel ontspannen is, rijd je makkelijk flink wat kilometers weg zonder vermoeid te raken. Dat geldt grosso modo ook voor de passagiers, die over behoorlijk wat bewegingsvrijheid beschikken. Die ruimte is overigens niet afgeknabbeld van het bagagecompartiment, want met een volume van meer dan 450 liter is de Cordoba uitzonderlijk goed bedeeld.
De prestaties van de 1.8 Cordoba vallen ten slotte niet tegen. Aangezien hij wat lichter is dan de overeenkomstige Golf accelereert hij een fractie sneller en volgens het boekje zou ook de topsnelheid een paar kilometer hoger liggen. Een Šcht verschil met zijn Duitse broeder vindt zijn oorsprong in het wat luchtiger karakter van de Cordoba: onwillekeurig kom je aan de uitdaging tegemoet en al die extra schopjes op het gaspedaal vind je terug in een hoger benzineverbruik. Een testgemiddelde van 1:10,4 is tegenwoordig bepaald niet super-laag.
Wie weerstand kan bieden aan de influisteringen van de zonnige Cordoba zal op dit punt ongetwijfeld beter scoren en voor het overige blijft er sowieso weinig te klagen over. De prijs is prima, de geboden waar is van uitstekende kwaliteit en het enige wezenlijke nadeel is wellicht het oude Seat-imago dat sinds de bemoeienis van VW gaandeweg steeds meer van zijn discutabele karakter verliest. De Cordoba is het jongste bewijs van die vooruitgang; het wordt tijd dat we het verleden vergeten en de nieuwe Seats gaan beschouwen als VW's met een vrolijk tintje.