Test: Mitsubishi Pajero Sport 3.0 V6 GLS (2003)

Een luxe terreinwagen op basis van de Mitsubishi L200 pick-up, als dat maar goed gaat. Tenslotte zien we die L200's crossen door bouwputten, met een bord 'werkverkeer' erop, zwaailampen op het dak en kerels met een reflecterend geel vest erin. Een L200 rij je voor je werk, omdat je 'm nodig hebt. U begrijpt dat we bevooroordeeld waren: de Pajero Sport zal wel een hobbelpaard zijn, waar comfort ver te zoeken is. Maar het is wellicht slim om die Pajero Sport eerst nader te bekijken. De Pajero Sport is een nieuw model van Mitsubishi. En hij heeft om te beginnen – letterlijk – geen moer te maken met andere Pajero's die we kennen, de Pinin en die grote. Die blijven ook gewoon en deze is meer om het gat tussen die twee te vullen. Even ter vergelijking: een gewone, grote, driedeurs Pajero met V6 en automaat kost net even meer dan 57.500 euro. Deze Sport V6 (standaard automaat) is 42.590 euro en dat scheelt meer dan die slok op een borrel. Nieuw is die Pajero Sport trouwens helemaal niet, want in het buitenland (Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Duitsland) bestaat het model al jaren. Nu wordt 'ie ook in ons land verkocht.

Comfortabel
Binnenin krijgen we de indruk in een luxe terreinwagen te zitten. Ten eerste zitten we op leer en dat helpt. Ten tweede ziet het er allemaal gewoon netjes uit, met een beetje hout op het dashboard en een automatische airco, alles elektrisch, drie klokjes op de middenconsole, een onbegrijpelijke afstandsbediening voor het alarm. Kijk, dat zijn van die dingen die ertoe doen. De techniek is ook veelbelovend: een drieliter V6 van 170 pk, een viertrapsautomaat en vierwielaandrijving met lage gearing. En zelfs in de asfaltjungle voelt hij zich thuis en al snel vergeten we dat werkverkeervisioen. De V6 houdt zich stil, maar houdt wel beweging in die bijna 1.900 kg. Als je wilt, zit je in 12 seconden op de honderd en het is voor de Pajero Sport geen kunst om dan nóg wat harder te gaan. De automaat schakelt zonder dat je er erg in hebt en het is er bovendien eentje van het 'zelflerende' type, die zich aan je rijstijl aanpast. Het enige dat je trouwens niet kan ontgaan, is het continu instorten van de benzinemeter. Want na een kilometer of 300 kun je alweer 50 liter euro loodvrij in de benzinetank gooien.Iedereen zal begrijpen dat een auto met een hoogte van 1,74 m niet de wegligging heeft van een zakensedan. Maar eerlijk is eerlijk, behalve dat hij bijzonder stuiterig is op drempels en andere verkeersremmende voorzieningen is hij gewoon comfortabel. En het overhellen blijft alleszins binnen de perken. Die indirecte besturing is iets waar veel terreinwagens last van hebben en die nemen we dus maar op de koop toe.

Eén optie
Natuurlijk, 42.590 euro is veel geld, maar je krijgt er wel iets voor terug. Alles zit erop en eraan, van lichtmetalen velgen tot cruise control, van volautomatische airco tot kompas en van elektrisch inklapbare buitenspiegels tot leren bekleding. Er is sowieso maar één optie te bestellen en dat is de tweekleurige carrosserie. En we geven het nog een keer toe. We zaten fout met ons vooroordeel over de Pajero Sport. Hij voelt niet aan als werkpaard, maar wel degelijk als een luxepaard. En a horse is a horse, of course, dus weet 'ie wel wat kracht is.