Mercedes-Benz A 170 Classic (2004)

Toen in 1997 de A-Klasse ten tonele verscheen, was een compacte auto bij Mercedes een sedan. De A was duidelijk iets anders. Het model had een moeilijke start; er ontstond commotie rond de veiligheid van het onderstel nadat er in de media berichten verschenen over omvallende A's tijdens de zogenaamde elandproef. Toch overleefde de baby-Benz, zodat we nu dus de tweede editie  leren kennen. De term baby-Benz lijkt inmiddels wat misplaatst, de nieuwe A is gegroeid  en zelfs groter dan de verlengde versie van het vorige model. Er is eigenlijk meer  sprake van een kleuter-Benz, maar ja: dat bekt niet lekker.
Desalniettemin laat hij zich nog steeds lastig rubriceren, een (midi-)MPV is het niet en een echte  hatchback evenmin. Het resultaat is in elkgeval een auto die genoeg ruimte biedt aan vier volwassenen en ook nog in staat is om behoorlijk wat bagage mee te nemen: 435 liter, da's 45 liter meer dan het vorige model kon hebben. Met het optionele Easy-vario-plus-systeem kan de passagiersstoel verwijderd worden, evenals de achterbank. Zo ontstaat er een laadvolume van maarliefst 1.995 liter!
Niet alleen qua afmetingen is de nieuwe A meer auto, ook wat betreft de vormgeving is hij volwassener. Het dashboard in het oude model was speels vormgegeven, nu hebben we te maken met een strak en zakelijk ogend interieur, met een instrumentarium dat erg doet denken aan de grote Mercedessen, te saai voor deze auto. Het gebruik van hoogwaardige en goed aanvoelende kunststoffen kan dit niet goedmaken. Gelukkig staat de uitstraling van het interieur de ergonomie niet in de weg. Met de zitpositie is niets mis, je zit ten opzichte van de vloer vrij laag, maar dankzij de dubbele bodem bevind je je toch vrij hoog boven het wegdek waardoor je net iets verder kunt kijken dan vanuit een conventionele hatchback.

Weinig sprankelend
De bediening van de nieuwe A-Klasse vraagt weinig gewenning, alle hendels,
knopjes en toetsen zijn gegroepeerd zoals  we dat bij Mercedes gewend zijn. Dat zit  wel snor. Helaas voelen niet alle bedieningsorganen aan zoals je dat zou verwachten. De pook laat zich erg licht en doods door z'n H-patroon bewegen en ook het intrappen van de pedalen gaat iets te makkelijk. Een beetje meer weerstand en gevoel is voor een vloeiende bediening wenselijk en dat geldt ook voor de stuurinrichting. De auto volgt prima de door de bestuurder opgedragen route, maar erg  communicatief is het systeem niet. De A-Klasse is prima in z'n baan te houden, het maakt hem nog geen rijdersauto voor de purist. Dat wordt nog eens onderstreept door de motor. De A 170 beschikt over een 1.699 cm3 grote viercilinder die goed is voor 115 pk, wat op papier royaal klinkt. In de praktijk is het wel voldoende om de 1.240 kg wegende auto op gang te brengen, maar overdreven veel is het niet. Er zijn momenten dat je het gevoel krijgt
alsof je op pad bent met de kleinere 95 pk leverende 1,5 liter uit de A 150. Het
lukt allemaal wel, maar het sprankelt niet.
Omvallen zal de nieuwe A-klasse niet snel doen en z'n kekke uiterlijk mag er best zijn, alleen zodra je er mee op pad gaat komt hij vrij emotieloos over. Dat is jammer, want van een auto die zonder accessoires voor € 22.600 in de prijslijst staat, mag je wat meer karakter verwachten.