Menu
| Uitvoering | A 150 Classic |
|---|---|
| Versnellingen | 1, Automaat |
| Bouwjaar | 2007 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand laatst | 0 km |
Mijn ouders kopen elke 20(!) jaar een nieuwe auto en dit jaar is eindelijk het heugelijke feit weer aangebroken. De stokoude, bejaarde Opel Ascona 1.6LS uit 1987 in een gillende crisisuitvoering, met welgeteld 1 optie (een handbediend slotje op de kofferklep...dat waren nog eens tijden) , 4-bak en 85k op de klok wordt genadeloos aan de kant gezet voor een nieuwe auto.
U zult begrijpen dat als men 1 keer in de 20 jaar een nieuwe auto koopt, men niet over 1 nacht ijs gaat. Ik zag deze keer voor mij, als begenadigd fulltime automalloot, een mooie taak weggelegd.
De vorige keer was dat namelijk wel anders. Toen was ik 17, overigens niet minder autogek dan nu, en was mijn oordeel en inbreng voor wat betreft het merk, model en de uitvoering op zijn zachtst gezegd uiterst gering te noemen. Hetgeen toentertijd, tot mijn intense diepe droefenis, wederom resulteerde in een splinternieuwe ultieme burgerbak, de eerder genoemde Opel Ascona 1.6N met kofferbak. Dit nadat ze al 15 jaar Opel Ascona (voor kenners: het A-type) gereden te hebben...
Nu ben ik 37 en wordt mijn inbreng door mijn beide inmiddels pensioen-gerechtigde ouders stukken meer op prijs gesteld. U begrijpt, die kans kan ik niet laten leggen. Dit de gelegenheid om af te rekenen met jeugdtrauma’s veroorzaakt door traditionele ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ truttenbakken. Al dan niet uitgevoerd met een masochistisch soort skai bekleding, een wc-rol met hoedje op de hoedenplank, en een uitrustingsniveau waarbij een waarschuwingslampje voor de handrem en een klokje al als ultieme luxe werd ervaren.
U kunt zich wellicht voorstellen dat mijn jeugjaren voor de ware autofanaat zoals ik, geboren met motorolie in de aderen en synchromeshes in de genen, niet al te gemakkelijk waren.
Zoals gezegd, nu is alles anders. Andere tijden, andere wensen, andere auto’s. Na avonden en avonden overleg met mijn ouders kwamen de volgende wensen op tafel:
- in de auto moest je ’hoog’ kunnen zitten, geheel conform de huidige trend. De auto moest minstens 1.50 hoog zijn om lekker boven het verkeer uit te kunnen kijken en een flinke hoofdruimte te hebben.
- 3 deurs vanwege de grotere deuren (1 persoon is namelijk deels invalide)
- makkelijke instap
- de auto moest nu kleiner worden omdat er toch geen kinderen meer inzitten, maar er moet wel een voorpassagier van bijna 2 meter inpassen zonder schouder aan schouder te zitten
- men moet een flinke boodschappenkrat + wat boodschappentassen kwijt kunnen in de kofferbak zonder het hele interieur te verbouwen
- de achterbank moest gemakkelijk neer te klappen zijn, dit om een vlakke laadvloer te creëren, zonder zittingen e.d. te moeten verwijderen
- zo weinig mogelijk opties ( quote:’maakt de auto alleen maar duurder en alles wat er extra op en aan zit kan alleen maar stuk’ )
- vlot apart kleurtje, als het maar geen oranje of rood is want daar waren ze op uitgekeken
- een radiootje wilden ze nu ook wel eens na 40 jaar alleen maar naar het motorgeluid en windgeruis te hebben geluisterd
- centrale portiervergrendeling leek nu ook wel eens handig want mijn moeder redt het niet meer om de passagiersdeur handmatig vanaf de bestuurderstoel open te doen.
Een beetje collega-autogek weet dat dit lastig te combineren eisen zijn, eigenlijk bijna onmogelijk. Het probleem zat hem in de hoge zit gecombineerd met 3 deuren en een aardige kofferruimte. Dat is er bijna niet. Alles wat hoog zit is standaard 5 deurs uitgevoerd (Suzuki SX4, Opel Meriva, Ford Fusion, VW crosspolo) en is ook vaak te groot qua buitenafmetingen. Alles wat wel 3 drs is heeft vaak geen hoge zit of heeft een kofferbak waar nog geen tube tandpasta in past (Toyota Yaris, Mitsubishi Colt CZ3, Suzuki Swift). Bovendien waren de laatstgenoemden ook een qua interieurruimte een tikje te klein, ze zitten daar schouder aan schouder in. Qua maatvoering moest het eigenlijk tussen de Fusion en Yaris inzitten. De VW fox, in mijn ogen ook een optie, vonden ze maar een raar ding, dus die folders gingen ook de vuilnisbak in.
En toen was daar de A-klasse coupé. Een schot in de roos. Het oude model was feitelijk een slecht gebouwde, uitgeklopte 4drs Smart waar ik nooit warm voor kon lopen, maar het nieuwe model (vanaf 2004) is een echte Benz met een mooie grotere carrosserie, enorm verbeterde rijeigenschappen en een volwassen interieur. Ook zeer opvallend is de hoge zit, iets wat je alleen merkt als je met de auto rijdt, want de auto staat niet hoog op de wielen. En kwalitatief zit het goed voor elkaar met deze auto, het is zeker merkbaar dat Mercedes zich wil revancheren na alle (kwaliteits) problemen met de eerste A. Verder is ook opvallend de werkelijk enorme binnenruimte. Je hebt het gevoel in een middenklasser rond te rijden. Niet verwonderlijk omdat de A-klasse nog breder is dan een C-klasse (echt waar)!!
Verschillende proefritten met verschillende auto’s benadrukten feitelijk al wat we vanaf het begin wisten. Het moest en zou de Benz worden. De kwaliteit van de gebruikte materialen is hoogwaardig, afwerkingsniveau staat op eenzame hoogte en de auto rijdt domweg geweldig. Opvallend is ook het hoge niveau van comfort en rust in de auto.
Technisch zijn we uitgegaan van de basismotor, de A150. Deze is met 95pk vlot genoeg. Ook is er nu besloten tot een automaat. Bij Mercedes heet deze ’autotronic’. Dit is een interessante combinatie van een koppelomvormer met een CVT bak. Hierdoor heb je geen schakelschokjes meer en accelereer je door in 1 oneindige versnelling. Jammer dat de bak zo duur is (2413 euro) maar de bak is werkelijk superieur aan gewone automaten en half/semi-automaten waar we ook in gereden hebben. Een aanrader!
De combinatie van de kleinste motor (A150) met een automaat zal voor veel mensen als wat traag ervaren worden, en puur persoonlijk vind ik de A170 automaat een betere combinatie, maar mijn ouders vinden het snel genoeg gaan..en ik hoef er tenslotte niet in te rijden.
De A-klasse is er in 3 uitrustingniveau’s. De Classic (basismodel), de Avantgarde (sportief maar zonder sportonderstel) en Elegance (luxe). Vanzelfsprekend is uitgegaan van het basismodel. Buitenspiegels, dorpels, deurgrepen en kofferbakgreep zijn dan niet in de carrosseriekleur uitgevoerd maar van zwarte kunststof. Er zijn nog meer verschillen, maar deze zijn het meest in het oog lopend. De meerprijs voor zowel de Avantgarde of de Elegance is hetzelfde (2463 euro). Het zijn erg dure meeruitvoeringen die hun geld nauwelijks waard zijn, want bijv. airco zit er dan nog steeds niet op. Als je persé voor een meeruitvoering kiest, kies dan de Elegance want die biedt dan nog het meeste waar voor zijn geld. De Avantgarde komt er maar bekaaid af en heeft ook nog (deels) skai bekleding, onbegrijpelijk. Wij hebben dus gekozen voor de Classic.
De Classic basisuitrusting kan met de beste wil van de wereld niet kaal genoemd worden: elektrische ramen, centrale portiervergrendeling met ab, boordcomputer, multifunctioneel stuurwiel, enorme rits aan veiligheidsvoorzieningen, ESP/BAS/ASR/ABS, achterbank 1/3-2/3 neerklapbaar, rondom warmtewerend getint glas, knipperlichten in buitenspiegels, achterruitenwisser met interval, elektrisch bedienbare en verwarmde buitenspiegels. Netjes maar niet overdadig, conform een basismodel.
Een Mercedes kan betaalbaar blijven als je je niet overgeeft aan het veelvuldig aankruisen van (te dure) opties, de prijs schiet dan als een raket omhoog. Toch had ik wel wat opties op het oog die naar mijn mening onmisbaar zouden zijn om de auto ook op lange termijn zo comfortabel mogelijk voor mijn beide ouders te houden.
Zoals gezegd, de A-klasse is in geen enkel uitrustingsniveau voorzien van airco, wat in mijn ogen een echte misser is. Toevallig was echter het komfortpakket in de aanbieding (van 1900 euro voor 900 euro) wat het volgende inhoudt: een radio/cd speler met 6 speakers, een bagagerollo en airco. Die is dus als optie aangekruist. Zelf kwamen mijn ouders nog met elektrisch inklapbare buitenspiegels, dit om makkelijker de garage in te kunnen rijden. Buiten deze 2 opties heb ik mijn ouders nog van de volgende opties kunnen overtuigen: metallic lak, stoel komfort pakket, armsteun voorin en het Easy Vario systeem om een vlakke laadvloer te creëren. Een interieurverlichtingspakket kregen ze van mij cadeau. Met de dealer zijn de volgende zaken uitonderhandeld: de blauwe band in de voorruit, de stootstrips links en rechts en een antislipmat in de kofferruimte.
Al met al meer opties dan er ooit in alle vorige auto’s bij elkaar gezeten hebben. Dat krijg je er van als ik inspraak heb :)
Het beschikbare kleurenpalet van de A-klasse is eigenlijk te beperkt en het was moeilijk om een aparte kleur te kiezen. In de eerste instantie bestelt in duinbeige, later kwam een nieuwe kleur op de markt namelijk mistralblauw, gelukkig konden we het nog omzetten. Mistralblauw is een fel soort blauw waar de zwarte accenten van de classic uitvoering erg vlot op uitkomen. Qua interieurkleur is gekozen voor zwart met multicolor. Het beige interieur vonden we te besmettelijk en zwart met witte blokjes te saai.
Uiteindelijk loog de totaalprijs van de auto er niet om. Na flink onderhandelen kregen we een aantrekkelijke korting en een aantal gratis accessoires maar de auto is altijd nog behoorlijk duurder dan de concurrentie. De dure automaat, dure opties en relatief hoge afleveringskosten joegen de prijs omhoog. Uitgesmeerd over 20 jaar valt dit echter wel te overzien. Zelfs mijn ouders zijn volledig overtuigd van het feit dat deze Benz de beste keuze is door de voortreffelijke rijeigenschappen, de uitgekiende afmetingen en de kwaliteit van de gebruikte materialen. Gelukkig maar, want de keus was qua auto’s gezien het uitgebreide eisenpakket zeer beperkt. Het was feitelijk een A-klasse of een A-klasse….dat maakte de uiteindelijke keuze wel makkelijk :)
Nog een tip voor mensen die zelf voor een A-klasse kijken: kies niet voor het sportonderstel. De auto wordt er zeer oncomfortabel van en heeft, doordat de auto lager is, dan zeer snel last van ‘happen’ op verkeersdrempels. Standaard is de auto voorzien van een actief dempingssysteem wat overhangen van de koets in de bochten tegengaat en dit dempingssysteem voldoet in de praktijk prima, het is niet nodig om speciaal voor die reden voor een sportonderstel te kiezen. Of je zou werkelijk snoeihard door de bocht willen gaan met een A200 turbo.
De A150 heeft nu de eerste paar duizend kilometer er op zitten en functioneert naar volle tevredenheid. Dus tot over 20 jaar dan maar weer :)
Een enkele keer viel de motor uit tijdens stapvoets rijden als de voet wordt verplaatst van het rempedaal naar het gaspedaal, bijv. tijdens inparkeren (het is een automaat). De auto is uitgelezen maar er was niets in het storingsgeheugen opgeslagen en de auto heeft dit probleem ook niet meer vertoond. De dealer had dit zelf nog nooit meegemaakt.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
