Mazda Premacy 1.8hp Touring (2000)

De Premacy is beslist apart gelijnd. En dat is niet het enige waarin hij zich onderscheidt, want in tegenstelling tot veel ruimtewagens heeft hij geen schuifdeur(en) achter, maar gewoon openslaande deuren. De scherpe belijning bevalt ons goed. Het opvallendst van de Premacy zijn wat ons betreft de giga-grote achterlichten, die het hele gezicht van de auto bepalen. Eerlijk gezegd proeven we hier en daar wat New Edge van Ford. Kijk maar naar de achterruit, daar zit een klein knikje in, net als op de Focus. Nog een beetje Focus vinden op de wielkasten, waar ook zo"n dikke rand op zit.
Laten we het nu maar eens over het geld hebben. Bij een top-uitvoering past natuurlijk een dito uitrusting. ABS, twee airbags en sidebags? Mazda rust de Premacy Touring standaard met deze veiligheidssnufjes uit. En wat te denken van een met leer bekleed stuur, een radio/cassette met bediening aan het stuur, traction control, elektrische ramen voor en achter, derde driepuntsgordel en hoofdsteun achterin, lichtmetalen velgen. Het zit allemaal standaard in de superluxe-versie van de Mazda Premacy.

"High Power"

Helemaal voor in de Mazda zit de 1,8-liter viercilinder in "High Power"-versie. Deze HP levert een net vermogen van 115 pk (de niet-HP heeft er maar 100) en een koppel van 161 Nm. Al eerder testten we een Premacy met dezelfde motor. Bij die eerdere test waren we er zeker over te spreken. Het enige - kleine - bezwaar is lichte rumoerigheid. Hij klinkt ook niet altijd even prettig. Als je een beetje schommelt tussen de 90 en 100 km/h maakt de motor een indringend en irritant geluid. Het verbruik is best keurig: 1 op 10,5.
Zo"n Premacy rijdt zonder meer goed: lekker vlot, niet te veel hellen, comfortabel, allemaal prima in orde. Mazda zette de Premacy op het onderstel van de 626. Het rijgedrag is daar dan ook mee te vergelijken, met als grootste verschil het lichtelijk hangen in bochten. De Mazda is heel harmonieus geveerd, al worden korte hobbels duidelijk doorgegeven.
Meer moeite hebben we met de koppeling. Hij is moeilijk te bedienen en je laat hem al gauw te snel opkomen, het aangrijppunt is moeilijk te bepalen. Rij je langzaam, zeg in een filetje in de stad, of ergens waar het niet zo vlot gaat dan stottert de Mazda weleens. De inzittenden worden even een keer goed door elkaar geschud. En het is niet te voorkomen door bijvoorbeeld een andere versnelling te kiezen.

Variatiemogelijkheden

Het ontbreken van een schuifdeur(en) blijkt absoluut geen gemis. De gewone deuren van de Mazda zijn gewoon handig. De indeling van de Premacy biedt veel typisch MPV-achtige mogelijkheden. Zo zijn er verschillende vakjes en laatjes, en kun je het interieur op diverse manieren indelen. De Premacy heeft achterin drie losse stoelen staan (met verstelbare rugleuning). Maar je kunt bijvoorbeeld de middelste thuislaten en de andere twee iets meer naar het midden zetten. Zo zit je weer beter. Je kunt ook de middelste platleggen en als tafel of armsteun gebruiken. Nog een typisch Mazda-handigheidje heeft de passagiersstoel voorin. Je kunt de leuning omklappen en door de harde achterkant heb je een soort tafel. De zitruimte is overigens prima in orde.
De afwerking van het Mazda-interieur is naar onze smaak goed voor elkaar. De gebruikte materialen zijn lekker zacht en ogen wat vriendelijk.
Mazda gaf het Premacy-dashboard ook nog een leuke vorm mee. Kijk bijvoorbeeld eens naar de radio, die ziet er gewoon áf uit. De stoelen zitten goed, al hebben sommige mensen moeite met een Mazda-eigenaardigheidje. De zitting is wat zachter dan de leuning en daardoor zit je niet altijd even lekker. Ook de armsteun voor de bestuurder is niet altijd makkelijk. Hij zit bij het schakelen al gauw in de weg.
De Mazda Premacy is een plezierige verschijning in dit segment. Hij oogt apart, is royaal uitgerust, biedt volop variatiemogelijkheden en is relatief gunstig geprijsd. Dat het rijgedrag nog iets beter had gekund nemen we daarbij graag voor lief.