Test: Maserati Ghibli Hybrid

Het E-segment is de laatste jaren extreem gekrompen, omdat ook in deze klasse de vlucht naar SUV’s zeer hoog is. Daarmee verdwijnt de grote luxe sedan steeds meer uit het straatbeeld, ook al houden de BMW 5-serie en de Mercedes E-klasse het nog een beetje vol. Voor modellen die sowieso al voor een klein stukje van de taart gingen, betekent een afname echter dat er helemaal weinig overblijft. Denk aan modellen als de Lexus GS en ES, de Jaguar XF en de Maserati Ghibli. Ook deze merken waren slim genoeg om met een SUV te komen om de sedan-vluchtelingen op te vangen (ere wie ere toekomt, Lexus was op dat vlak zijn tijd ver vooruit met de RX) en die hoge auto’s pakken nu ook bij deze merken de meerderheid van de klanten op. Toch zijn de grote sedans nog steeds te krijgen.

In het geval van Maserati is dat de Ghibli, een auto die al heel wat jaartjes meegaat. Toen de huidige generatie in 2013 op de markt kwam, had hij geen echte voorganger, ook al werd de naam in het verleden al vaker gebruikt. Ondanks de hoge leeftijd van het model is Maserati nog niet van plan om de Ghibli te schrappen. Sterker nog, het maakte afgelopen zomer bekend met twee nieuwe versies te komen. Net als bij de Levante en de Quattroporte kwam er een Trofeo-versie met een dikke V8 en 580 pk. Aan de onderkant kwam de Ghibli Hybrid. Het basisdoel van de auto is het vervangen van de diesel, die definitief is geschrapt.

Net als een aantal andere merken ziet Maserati minder heil in die brandstof door de strenge uitstooteisen die er voor diesels zijn. Vervolgens krijg je van de andere kant de CO2-eisen om je oren en zonder diesels om die CO2-uitstoot een beetje binnen de perken te houden, moet je wel gaan elektrificeren. Inmiddels heeft Maserati bekendgemaakt een aantal volledig elektrische auto’s in de planning te hebben, maar daarnaast is er nu deze nieuwe hybride aandrijflijn. Of nou ja mild-hybrid, want verwacht niet dat je daadwerkelijk elektrisch kunt rijden. Een PHEV vond Maserati geen optie in verband met het hoge gewicht. In plaats daarvan kreeg de Ghibli de 2.0-turbomotor uit de Alfa Romeo Giulia en werd daar een sterke starter-generator aan vast gekoppeld. De aandrijflijn heeft in totaal 330 pk en om een beetje de soepelheid van de V6 na te bootsen, geeft de starter-generator net een handje extra vermogen bij lage toerentallen als de turbo nog niet is opgespoeld.

Om er maar meteen een oordeel over te vellen: dit werkt prima. De motor voelt welwillend aan, met kracht over het hele toerengebied. De auto is met die ruim 300 pk bovendien snel genoeg: in minder dan zes tellen naar 100 km/h is voor een instapper niet bepaald mager. De achttraps automaat die eraan is gekoppeld, is ook goed: strak en snel, reageert goed op commando’s van de flippers waardoor het altijd aanvoelt alsof je controle hebt. Dat hoort bij een auto als deze, want de Ghibli is een onvervalste sportsedan. Hij zit aan de dynamische kant van de BMW 5-serie, die steeds meer mainstream is geworden en daarmee plaatsmaakt voor wat uitgesprokener auto’s als de Jaguar XF en deze Maserati. Je voelt het meteen: de gewichtsverdeling is erg goed, de besturing (tegen woordig met elektrische stuurbekrachtiging) licht maar direct en het onderstel communiceert goed en is met de dempers op Sport vrij stevig.

BRUUSK

Prima auto dus? Nou, de dynamiek zit erin en qua design heeft de Ghibli in zijn leven precies de juiste tweaks gehad, zodat de auto er nog steeds modern uitziet. Sommige voorbijgangers dachten zelfs dat het een nieuw model was, niet verkeerd voor een auto uit 2013. Toch doet de leeftijd zich wel gelden. Hoewel we aan de binnenkant mooie materialen vinden, zoals prachtig leer en carbon, zien we te veel goedkope kunststof tussen de Italiaanse flair door.

Het multimediasysteem is mooi en modern, maar niet baanbrekend. Voor het rijden geldt dat het allemaal wel wat verfijnder mag. Oneffenheden komen bonkig binnen en de aandrijflijn heeft power genoeg, maar is wat ruw in de omgang. Zo is de tractioncontrol soms te laat om het hoge koppel bij wegrijden te controleren, zodat er alsnog een bruuske ingreep volgt. De auto zou ook iets meer comfort mogen hebben en is niet overdreven stil. Dat zijn wellicht nog zaken die je door de vingers wilt zien om eens wat anders te rijden dan zo’n eeuwige Duitser, maar dan kijk je naar het prijskaartje …

De Ghibli Hybrid scheelt als het gaat om verbruik een stuk met de V6 door zijn lagere CO2-uitstoot, maar 192 gram is nog altijd vrij hoog. Een BMW 530i doet 128 gram en een BMW 540i xDrive 144 gram. Het resultaat is dat de auto minstens € 93.000 kost en dat is erg veel geld voor ‘een keer iets anders’. Bij een gelijke prijs kon je zeggen: ach wat, we doen het een keer. Maar hoeveel we de charmante Ghibli ook gunnen vanwege zijn persoonlijkheid en uitstraling, op punten komt hij te kort ten opzichte van moderne tegenstrevers, die ook nog eens goedkoper zijn.