Lancia Ypsilon Twin-Air 85 Platinum (2011)

Als het om design gaat, staat de Ypsilon onmiskenbaar voor de merkwaarden van Lancia. Geen reïncarnatie van een klassieker uit vervlogen tijden, wel veel stijlelementen uit het rijke verleden van het merk (zoals de kenmerkende grille) die verbonden worden door een sierlijk lijnenspel dat een hoogwaardige uitstraling uitdraagt.

Hoe eigenzinnig het koetswerk van de nieuwe Lancia Ypsilon ook moge zijn, z'n techniek deelt hij met de Fiat 500. De Italianen hebben echter niet klakkeloos een ander koetsje op het 500-onderstel gezet. Nee, bij de Ypsilon is de wielbasis met negen centimeter gegroeid. Het zijn centimeters die vooral de achterpassagiers ten goede komen. Om het leven van die achterpassagiers nog verder te veraangenamen, is de kleine Lancia nu voor het eerst ook verkrijgbaar met achterportieren. Het is wel even goed kijken, de deurgrepen zitten een beetje gecamoufleerd weggewerkt, maar ze zitten er wel degelijk.

De beenruimte is prima voor elkaar. De hoofdruimte is achterin wel iets minder, al heeft dat voor een deel ook te maken met het gegeven dat de testauto was voorzien van een glazen dak met een oprolbaar zonnescherm. Als we kijken naar de breedte van het interieur zijn er concurrenten die meer te bieden hebben. Het Ypsilon-dashboard laat een chique indruk achter, met meters die helder en duidelijk zijn. Zelfs een koelwatertemperatuurmeter ontbreekt niet. Alleen is het jammer dat die klokkenwinkel centraal op het dashboard zit in plaats van recht voor de bestuurder.

Tweecilinder

De Ypsilon stoot maximaal 99 gram CO2 uit en komt dus in aanmerking voor 14 procent bijtelling en mrb-vrijstelling. Dit allemaal dankzij de Twin-Air-motor. De Italiaanse tweecilinder is voorzien van vooruitstrevende techniek die hem op papier zuinig moet maken. Om zo ver mogelijk te komen op een liter benzine is het zaak zoveel mogelijk het Nieuwe Rijden toe te passen. Dit betekent snel opschakelen en weinig toeren maken. Dat klinkt echter gemakkelijker dan het lijkt. Onder de 2.000 toeren per minuut zit er weinig muziek in de motor. Zolang er exact met een constante snelheid wordt gereden, lijkt het nog wel mee te vallen, maar zodra het gaspedaal ook maar enigszins wordt beroerd, merk je dat de motor er moeite mee heeft. Hoe anders is het wanneer de tweecilinder op toeren wordt gehouden door consequent een versnelling lager te rijden dan je normaliter zou doen. Komt de naald van de toerenteller niet onder de 3.500, dan is het één en al gretigheid en reageert hij mooi direct op het gaspedaal. Alleen haal je zo bij lange na niet de opgegeven verbruikscijfers. De 1:13,8 die we scoorden, staat in schril contrast met de opgegeven 1:23,8.

De elektrisch bekrachtigde besturing, doet keurig wat je ervan mag verwachten, maar dat gebeurt wat gevoelloos. De Lancia heeft de van zichzelf al vrij complete Platinum-uitvoering met standaard onder andere mistlampen, een lendesteun, elektrisch bedienbare ramen achter en een automatische airco. Verder kun je hem bestellen met zaken als regen- en verlichtingssensoren, cruisecontrol of een semiautomatisch parkeersysteem. ESP is tegen bijbetaling beschikbaar.