Kia Pride Wagon GLX (1999)

In deze test nemen we de goedkoopste stationcar van de markt bij de kop. Een autotype waarnaar veel vraag is, je moet er alleen gauw dertig mille of meer voor op zak hebben. Zo niet hier. Voor een schamele 20.000 piek zit je al in een Pride Wagon GLXi (met dakrelingen). Mag het iets meer zijn, zoals elke rechtgeaarde kruidenier vraagt, dan ben je bij Kia gauw uitgepraat. Voor duizend piek meer hadden wij de Pride Wagon met stuurbekrachtiging en airbag.
Wat meteen al opvalt is de ruimte in het interieur: de kleine Kia is even serieus te nemen als een vierzits gezinsauto.
Bij de "afwerking" valt de Kia door de mand. Neem bijvoorbeeld het flinterdunne vloerkleedje in het laadruim, dat alleen bij de achterbank vast ligt; dus voortdurend opfrommelt als je iets van enig gewicht achterin schuift. De bekleding van portieren en raamstijlen houdt ook al niet over. En dan is daar nog het rammelen.
De Pride wordt aangedreven door een 1,3-liter motor. Dat je hem wel hoort tijdens de rit ligt meer aan gebrekkige geluidsisolatie dan rauwheid van het aggregaat zelf. Nee, een woeste sprinter is het natuurlijk niet, maar aan de werkwilligheid mankeert niks. De Pride trekt soepel en vlot, het ligt niet aan de krachtbron dat hoger tempo geen vreugde brengt. Gemiddeld verbruikt hij zo"n 1:14.
Let wel, we spraken in het voorgaande van de motor, en alleen de motor. Daaraan zit een noodzakelijke en voortdurend gebruikte bak tandwielen.

Balen!

Bij die versnellingsbak begint de ellende in de Kia Pride. Hij valt stroefjes in de versnellingen en was bij de testauto met name weinig bereid de tweede versnelling te kiezen - kwestie van bijstellen in het schakelmechaniek misschien, maar toch. Daarnaast zit er een enorm grote stap tussen "drie" en "vier". Gelukkig is de motor zo soepel dat dit geen echt probleem wordt - maar de souplessemetingen in vier en vijf laten wel echt lange tijden zien. Nog een voorbeeld: op topsnelheid draait de motor maar 4000 toeren in vijf, of 5000 in vier; de rode lijn op de toerenteller ligt bij 6000. De besturing van de Kia biedt weinig stuurgevoel en is over-bekrachtigd, zodat je moet waken dat je de voorwielen niet teveel dwars onder de auto zet. Dan onderstuurt hij natuurlijk helemáál, wat toch al zijn standaard bochtgedrag is. Daag je hem desondanks eens uit, dan zet de 32,5 cm verlengde achterkant wel wat door als het harder de bocht door gaat. Rechtuit rijdend zoekt de Pride al min of meer eigenzinnig zijn koers, je moet bij zijwind wel goed bij de les blijven. Remmen? Daar had nou juist wat meer bekrachtiging gemogen.
GLX prijkt op onze testauto; wat houdt dat nog in als het je financieel gezien de kop niet mag kosten? Kia elektrificeert de portierruitbediening voorin, kiest voor een mooi variabel interval op de voorruitwissers, maar niks interval op de wisser achter. Oh ja, centrale deurvergrendeling. DEUR, dus.
Dat luik achterop is geen deur, noch het klepje voor de tankdop. Er is wel voorzien in afstandbediening voor de achterklep met een hendeltje naast de bestuurdersstoel.
A propos stoelen. De luxe strekt niet tot bijzondere verstelling van meubilair of stuurrad. We doen het maar met wat we hebben. Een groot, dunnig stuurrad met daarachter een stoel die weinig profilering biedt en een te korte rugleuning. Achterin heeft deze stationcar een in delen neerklapbare bank. Althans, alleen de leuning.

Ouderwets

Het kubistische interieur van de Pride ademt een ouderwetse sfeer, tot en met klassieke schuifjes voor de klimaatregeling, en lastig overzienbare kleine tuimelknopjes voor accessoires achter het stuurwiel.
Overhellen doet de Kia graag, ondanks stabilisatoren voor en achter. De vering is namelijk uitgesproken zacht, net nog niet deinerig. Maar met richels in het wegdek weet hij niet goed raad, daarop klappert de vering flink. Hij geeft ook afrolgeluiden door naar binnen, en er is het nodige windgeruis. Motorgeluid noemden we al eerder, alles zou zeer gebaat zijn bij een betere geluidsisolatie.
De Kia Pride Wagon is goedkoop, maar dat merk je terdege. Wij zouden absoluut doorsparen voor een duurdere auto.