Jeep Patriot

Een dashboard opgetrokken uit bikkelhard plastic dat rechtstreeks uit een speelgoedfabriek uit de DDR had kunnen komen, strekt zich voor ons uit als we op het vliegveld van Berlijn in één van de 'oude' Jeep Patriots stappen die ter vervoer dienen naar de plek waar de vernieuwde versies ons op staan te wachten. Het is dat er een passagiersairbag in het rechterdeel van het dashboard verwerkt zit, want zou je er als bijrijder tijdens een crash mee in aanraking komen, kun je gedag zeggen tegen je tanden; een vuist van Mike Tyson (zonder bokshandschoen dan) is waarschijnlijk zachter. De nare, zilverkleurig kunststof die rondom de radio, kachelbediening en middelste ventilatieroosters is gedrapeerd, helpt niet het geheel naar een hoger plan te tillen.

De 'hardheid' zet door in de deurpanelen die van dezelfde kunststoffen zijn gemaakt en eerder lijken te zullen scheuren dan vervormen indien je er per ongeluk tegenaan schopt. Een stukje tapijt of iets dergelijks op het vlakke gedeelte dat voor armleuning moet doorgaan, achtten de ontwerpers blijkbaar ook niet nodig.

Dezelfde leverancier

Zo'n zeventig kilometer verderop, net buiten de Duitse hoofdstad, staan de vernieuwde Patriots gelukkig al klaar om de oude af te lossen en ons te verrassen met een geheel vernieuwd interieur. En eerlijk is eerlijk, het nieuwe dashboard ziet er een stuk beter uit met zijn vloeiendere vormen. Zolang je er gewoon naar kijkt, lijkt het veel hoogwaardiger en moderner, maar die indruk wordt bezoedeld als je het aanraakt. Het lijkt erop dat ze bij Jeep niet zijn veranderd van kunststofleverancier.

Een ander detail dat meteen opvalt, is de bediening van de ventilatieroosters. Een uur geleden vroegen we ons (in het oude model) nog af waarom, in al die jaren van auto-ontwikkeling een fabrikant het nog presteert dit soort eenvoudige bedieningselementen te verpesten. De roosters lieten zich weliswaar eenvoudig van links naar rechts bewegen, maar om ze naar boven of beneden te richten of geheel te sluiten, moest je de veel te buigbare louvres bijna door de uitstroomopening naar binnen drukken. In het nieuwe dashboard zijn die krengen gelukkig vervangen door ronde, Alfa-Romeo-achtige exemplaren die zich uitstekend laten bedienen en er ook nog eens prima uitzien. Was dat nou zo moeilijk?

Net als het dashboard hebben ook de deurpanelen nog geen behandeling met weekmakers gehad, maar de armsteungedeelten zijn nu wel wat zachter.

Startkabels

Nieuw zijn verder de bekerhouders met LED-verlichting (stel je voor dat je ze in het donker niet kunt vinden…) en het optionele stereo/navigatiesysteem met kleurenscherm en 30 gigabyte harddisk voor muziek. Gebleven zijn geinige details als de luidsprekers die uit de (geopende) achterklep omlaag kunnen klappen voor tijdens een straatfeest. Startkabels vanwege de lege accu aan het einde van de avond worden niet meegeleverd.

Eveneens onveranderd is de riante hoofd- en beenruimte voor de achterpassagiers, absoluut een sterk punt van de Patriot. Het meubilair is thans voorzien van nieuwe vuil- en geurwerende bekleding, dus als je honden hebt, kun je die nu met een gerust hart op de achterbank laten spelen.

De nieuwe Patriot is nog steeds leverbaar met een 2.4 benzine en een 2.0 TDI van Volkwagen die dan ineens CRD heet. Er zijn twee nieuwe uitrustingsniveaus: de 'Adventure' en de 'Liberty' (die de 'Sport' en 'Limited' vervangen). Beide hebben onder andere vierwielaandrijving (met de mogelijkheid om het centrale differentieel te blokkeren, voor het betere terreinwerk), 17-inch lichtmetaal en ESP. De duurdere Liberty biedt daarnaast cruise control, mistlampen vóór, uitneembare en uitwasbare bekleding van de bagageruimte (voor als de honden achterin hebben gezeten) en lederen stoel- en stuurbekleding. Indien je een Liberty met de benzinemotor bestelt, krijg je standaard een automaat in de vorm van een CVT-transmissie. De Adventure is er vanaf E 26.900 en de Liberty vanaf E 29.900, waarmee de Patriot ten opzichte van het oude model, bij gelijk gebleven uitrusting, in prijs is gedaald.

Slordig

Jeep veranderde ook meteen wat andere, onderhuidse zaken. Om meer rust in het nieuwe interieur te krijgen zijn het motorcompartiment en de wagenvloer beter geïsoleerd. De wielophanging en het uitlaatsysteem zijn op hun beurt stiller gemaakt. Van die aanpassingen hebben we niet veel gemerkt, maar zowel de oude als de vernieuwde Patriot is en blijft vooral een auto om lekker op de cruise control over de (snel)wegen te zoeven, want comfortabel is de Patriot nog steeds. Ook als de wegen een stuk minder worden, rollen de 1515 kilo's soepeltjes over de oneffenheden, waarbij het stereotypische, Amerikaanse gedein gelukkig achterwege blijft, evenals vervelende kraakjes of rammeltjes. De materiaalkeus is nog steeds enigszins dubieus, maar met de afwerking lijkt het nu dus wel goed te zitten.

Hoewel, bij ons testexemplaar sijpelde regenwater, dat waarschijnlijk via het schuif/kanteldak naar binnen was gedrongen, tijdens het remmen door de plafonnière op de stereo-installatie. Niet echt netjes. Ook slordig was een motorstoringslampje dat bleef branden, maar wat betreft de prestaties was er weinig van een storing in de turbodiesel te merken. De motor heeft in elk geval geen moeite de Jeep vooruit te sleuren en dankzij de zesbak blijft het toerental bij 120 km/h (en hoger) lekker laag.

Aan het einde van de rit is de Patriot toch best een fijne auto. Sommige details blijven slecht, maar de auto heeft wel karakter en een uiterlijk dat nog steeds opvalt. Ondanks de vernieuwingen en verbeteringen, haalt de Patriot niet het niveau van bijvoorbeeld een Volkswagen Tiguan, maar die is dan ook flink duurder.