Hyundai Trajet 2.0i CVVT DynamicVersion (2005)

Aan de buitenkant kunnen we weinig dynamiek aan de Hyundai Trajet ontdekken. Of 't moeten de achterlichten met helder glas zijn. Zie je ook bij veel 'opgeleukte' Civicjes en Golfjes. Verder oogt de Trajet vrij busachtig. Ook de verchroomde portiergrepen en het dakspoilertje kunnen dat bedaagde uiterlijk niet verbloemen. Zit de dynamiek dan in de in 2004 vernieuwde tweelitermotor met variabele kleptiming, met 140 pk en 184 Nm? Niet onaardig, maar vergeet niet dat de Trajet leeg al ruim 1.700 kilo weegt. De gemiddelde consumptie van de motor ligt op 1:11,5.
Binnen is het grijs en de stoelen zijn bekleed met een stof die in de jaren '80 heel modern was. Maar het ziet er wel netjes uit. De gebruikte kunststoffen blijken echter – met uitzondering van de bovenkant van het dashboard – kei- en keihard. De stoelen ogen niet fantastisch, maar de exemplaren voorin zitten zeker niet slecht. Het lukt bestuurders van pakweg 1,75 tot 1,80 meter echter niet om een lekkere zit te vinden. Het stuurwiel is niet in diepte verstelbaar, waardoor je óf met je voeten te ver van de pedalen afzit, óf met je bovenlichaam te dicht op het stuur. Verder is de ergonomie wel voor elkaar.
De sprintcapaciteiten vallen, de gewichtsvermogensverhouding in aanmerking
genomen, vanuit stilstand best mee. Aan tussensprints heeft de Trajet echter een broertje dood. In de derde versnelling is het allemaal nog wel te doen, maar wil je in vier of vijf van 80 naar 120 km/h versnellen, dan ben je érg lang bezig. Je moet de vierpitter flink op toeren houden, want onder de 3.500 tpm is de voorwaartse drang zeer gering. Het devies is dan ook: flink schakelen! Dit kost overigens weinig inspanning, de pook laat zich érg licht, maar ook met érg weinig gevoel bedienen.

Vage besturing
Je hebt ook niet veel kracht nodig om 't stuurwiel te verdraaien, maar tegelijkertijd is de stuurinrichting zo vaag als een politicus. Hellen doet de Trajet als geen ander. De Koreaan gedraagt zich daarbij licht onderstuurd, maar door de vaagheid van de besturing kun je 'm niet mooi strak door de bocht dirigeren. Je wordt overigens nooit voor vervelende verrassingen geplaatst. Op minder goed wegdek gaat de koets nadrukkelijk deinen. Het geluidscomfort van de Trajet is heel acceptabel, al neemt het windgeruis boven de 120 km/h sterk toe.
Eén ding kun je de Trajet niet ontzeggen; ruimte. Die biedt deze zevenzitter in overvloed. Ook volwassenen zitten op de tweede en derde rij heel behoorlijk, al zou je bij volle bezetting iets meer ruimte op schouderhoogte wensen. De stoelen op de tweede en derde zitrij laten zich simpel verwijderen of omklappen, al zijn 't geen lichtgewichten. De voorstoelen zijn niet draaibaar.
Behalve flinke portiervakken – met handige elastieken voor mappen en kaarten – plus de gebruikelijke bakjes en bekerhouders, kent de Koreaan weinig opbergmogelijkheden. Een laatje in de middenconsole lijkt handig, maar je zit er al gauw met je hand tegenaan wanneer je het derde of vijfde verzet inschakelt. Wat betreft passieve veiligheid is de Trajet geen topper, ondanks een goede zijdelingse botsveiligheid. Zijairbags voorin zijn standaard en uiteraard heeft de auto airbags in stuurwiel en dashboard, maar dat is het dan. Geen zijairbags achterin, hoofdairbags ontbreken eveneens. Met andere woorden: op veiligheidsgebied is er ruimte voor verbetering.