Test: Citroen Saxo 1.4i Furio VTS (2002)

Hij is niet dood! Hij leeft! Terwijl iedereen zich focust op de C3, zou je de Saxo bijna vergeten. De Saxo is sinds 1996 op de markt en kwam als opvolger van de AX. Je verwacht nu dat Citroën het - toch inmiddels wat verouderde model - scherper prijst om het extra concurrerend te kunnen maken, maar dat is Citroëns eer te na. Sinds januari 2002 betaal je 1089 euro minder, maar met een prijs van zo'n € 11.400 is deze Saxo zeker niet echt goedkoop. Geeft niet, als 'ie maar goed genoeg is!

Geen harmonie

Kijk je naar de auto, dan zie je onmiddellijk dat dit niet de nieuwste is. In 1999 is de Saxo gefacelift, helaas heeft dit er toe geleid dat voor- en achterkant niet echt goed meer bij elkaar passen. De harmonie is een beetje zoek. Aan de voorkant oogt 'ie moderner dan aan de achterkant. De echte tegenvaller vind je echter in het interieur. Een vreemde zitpositie met het niet verstelbare stuur tussen je knieën. Dat zit echt te laag en er is niets aan te doen.
Verder stoelzittingen die gerust iets langer hadden mogen zijn. Hier verraadt de Saxo dat 'ie van een tijdje terug stamt. Werp een blik op de middenconsole en huiver. We vinden daar een paar oude schuiven voor het bedienen van de kachel, en een draaiknop voor het bedienen van de aanjager die op een 2CV niet had misstaan. Je vraagt je af of dit nog wel mee kan tot 2005. Want zo lang wil Citroën de Saxo nog in beeld houden. Oh, gelukkig! We vinden zelfs een knop om de airconditioning aan te zetten. De airco maakt overigens deel uit van het Asics-pakket op onze testauto en is niet standaard op de Saxo.
De kleine Citroën is leverbaar met een viertal verschillende benzinemotoren en één diesel. Het benzinegamma loopt van een 1.1 tot een 1.6. Wij rijden de versie daartussen, namelijk de 1.4 met 75 pk. Met deze motor is de Saxo een uitgebalanceerd geheel. Waar de 1.1 je het gevoel geeft vermogen te kort te komen en de 1.6 wel erg veel heeft, is de 1.4 de perfecte krachtbron voor de Saxo. Het concept, een viercilinder met acht kleppen, is misschien ietwat verouderd, maar de motor sleurt nog hard aan de Saxo. Het fijne van een achtklepper is het beschikbare koppel bij lage toeren, bij de Saxo gaat het om 111 Nm bij 3.400 tpm. Dit koppel trekt de Citroën met gemak vooruit. Jammer is dat de motor op toeren ietwat rumoerig wordt. De door ons gemeten prestaties vallen een beetje tegen, dit komt ook doordat de metingen op nat wegdek plaatsvonden. Feit is wel dat meekomen in het dagelijkse verkeer geen enkel probleem is, maar om de snelste te zijn zul je wel goed moeten opletten bij het stoplicht! Toch, de 1.4-Saxo geeft een vlotte indruk en daar gaat het voor een groot deel om.
Het maken van onderstellen is aan Citroën wel toevertrouwd; dit blijkt elke keer weer als we instappen in een Citroën. Ook bij de Saxo zit het wat dat betreft wel goed. Klein nadeeltje is dat 't nog weleens een piepje of een kraakje wil produceren. Stap je hier makkelijk overheen, dan kan de Saxo je veel plezier geven. De auto heeft niet veel last van onderstuur; keurig voor een voorwielaandrijver. Onze Saxo is niet voorzien van een sportonderstel (al zou je dat bij dit uiterlijk wel verwachten) maar helt toch niet over-matig in bochten. We kunnen stellen dat er een goede balans is tussen wegligging en comfort. Top!

Zwaar

Kijken we kritisch naar de Saxo en werpen we vervolgens een blik naar de concurrentie, dan heeft de kleine Fransoos het heus zwaar. Het model is, zoals gezegd, verouderd, maar heeft geen uitzonderlijk rijke uitrusting of zeer aantrekkelijke prijs. Het lijkt ons lastig om zo'n auto aan de man te brengen. Dit blijkt ook wel uit de verkoop- statistieken waar de Saxo een zeer bescheiden plaats inneemt. Het door ons geteste actiemodel Asics wordt inmiddels niet meer door Citroën geleverd. De Asics-uitvoering is vervangen door de Saxo Furio 1.4i VTS. Ook een actiemodel met extra's als breedstralers, bumpers in carrosseriekleur en centrale deurvergrendeling. Echter zonder de op de Asics wél aanwezige airconditioning. Natuurlijk laat Citroën de auto wel met de tijd mee gaan door zaken als sidebags op de optielijst te zetten. Toch blijft het moeilijk om een echt goede reden te bedenken voor de aanschaf van de Saxo. Je zal of veel waarde aan een goed onderstel moeten hechten of per se Citroën willen rijden. O ja, nog iets; de kleine Fransoos is ronduit sympathiek. Maar of dat dan genoeg is..? Motor past prima Wegligging bijna uitdagend Uiterlijk neutraal sympathiek Geluidproductie niet gering Interieur echt al bedaagd Prijs niet uitzonderlijk