BMW M5 Touring

Hebt u wel eens een hond platgedrukt tegen de achterruit van een stationwagon gezien? In dat geval hebt u vast achter een BMW M5 Touring gezeten. En het grappige is dat die auto er op het eerste gezicht ook nog vrij ingetogen uitziet. Die 507 pk zie je er niet meteen aan af en dat maakt hem eigenlijk juist zo leuk.
Maar dan, een tweede blik. Achter de spaken van de 19-inchwielen glimmen immense geventileerde en geperforeerde remschijven. Op de flanken de bekende M-luchtroosters en een luchthapper onder de voorbumper die het overige verkeer met huid en haar lijkt te willen verslinden. Dit is wel degelijk een geweldenaar.
Binnen zien we de strakke opgeruimdheid terug die we van de 'mindere' Vijfjes gewend zijn. Mede mogelijk gemaakt door i-Drive, de multifunctionele draaiknop op de middenconsole die talloze knopjes en schakelaars met de vut heeft gestuurd. Het interieur is prachtig, maar het mooist en best aanvoelend zijn de pook en het stuur. Het wiel ligt echt formidabel in de hand en geeft je het ongenaakbare gevoel van totale controle, dat je ook hard nodig hebt in dit soort bazooka's op wielen.

Instellingen
De M5 Touring kun je naar behoefte op smaak brengen met M-Drive. De meeste functies zijn snel toegankelijk via een paar knoppen bij de pook, maar voor het verfijnde werk moet je naar de iDrive grijpen. Daarmee kun je echt van alles aanpassen. Het schakelgedrag van de bak kun je op vijf manieren instellen, de demping is er in drie sterktes, zijdelingse steun van de stoelen, de mate van stuurbekrachtiging, het motormanagement, traction control uit of minder actief; zo tover je de auto dan ook om van een snelle, maar keurige zakenauto in een vuil, ongemanierd secreet. De meest extreme exponent van dat geheel is de launch control. Alsof je zonder dat systeem de aandrijfassen al niet bijna tot wokkels verdraait. Hoe je het ook wendt of keert, het blijft een feit dat er grenzen zijn aan de hoeveelheid kracht die via een paar vierkante decimeter rubber op asfalt kan worden overgebracht. En als je dan de massa van 1.855 kilogram in gedachten houdt, is het nog een mirakel dat deze auto in 4,8 seconden op de honderd zit.
Onder het pookje van de M5 Touring zit de roemruchte SMG-bak, een zeventraps sequentiële halfautomaat. Feitelijk een handbak, maar dan 'gerobotiseerd'. Schakelen gebeurt met nogal wat mechanisch geweld, je hoort en voelt ijzer op ijzer, wat een prachtige sensatie is. Aan de andere kant houd je je hart vast voor de duurzaamheid van de aandrijflijn. Afhankelijk van je eigen instelling gaat het schakelen sneller, en gebeurt het bij hogere toerentallen. Met de hand kan natuurlijk ook, óf via het pookje óf met de flippers aan het stuur. Wie volop van de M5 Touring wil genieten, schakelt met M-Drive zo veel mogelijk systemen uit, maar moet zich er terdege van bewust zijn dat dit beest veel natuurlijk overwicht en bedrevenheid van zijn berijder vergt. Overstuur is een stuk gemakkelijker op te roepen dan onder controle te houden.