BMW 330Ci Executive (2000)

De naam BMW is bijna per definitie goed voor hartritmestoornissen bij liefhebbers van sportieve auto's, en zet er dan nog eens 'coupé' achter en het feest is compleet. De 3-serie Coupé is een plaatje van een auto, precies zoals een coupé moet zijn: rank, elegant en toch met dat onmiskenbare sportieve tintje. Persoonlijk, púúr persoonlijk vinden we de overeenkomsten tussen de 3-serie sedan en de coupé wat groot: je moet toch een paar keer kijken voor je doorhebt dat er een paar deuren ontbreken, en daar lijkt het dan ook bij te blijven. Dat ís niet zo: volgens BMW zijn zo'n beetje alleen de logo's gelijk en is verder élk carrosseriedeel anders.
BMW heeft zich al even weinig moeite getroost wat bijzonders, dat wil zeggen: iets afwijkends van het 3-serie Coupé-interieur te maken. Hier zul je het moeten doen met details als cursieve cijfers op de tellers. Gooi maar uit die vlag! Maar ook hier is weer een andere kant: zo'n 3-serie-dashboard is gewoon áf. Die o-zo-typisch-BMW iets naar de bestuurder gerichte middenconsole, de afwerking met 'mat chroom', de overzichtelijkheid, functionaliteit en 't bedieningsgemak - je zou ook zeggen: niets meer aan doen, helemaal goed zo. Een van de al even traditionele pluspunten van de 3-serie is het zitcomfort. In onze tot ver over de top volgeladen Executive-versie zaten sportstoelen die de perfectie benaderen: elektrisch verstelbaar, steun aan alle kanten en zelfs voorzien van een uitschuifbaar gedeelte in de zitting, waardoor je, hoe je het ook hebben wilt, altijd voldoende steun voor je bovenbenen hebt. Je vraagt je af waarom niet elke autofabrikant zoiets monteert. Ten behoeve van de 'instap achterin' is een systeem aangebracht dat de voorstoelen niet alleen naar voren, maar ook iets omhoog brengt. Maakt het makkelijker, maar het blijft een kruip-door-sluip-door-aangelegenheid. Maar achterin kun je heel behoorlijk zitten: je hangt iets achterover in verder prima kuipjes, maar door dat hangen heb je wél genoeg hoofd- en zelfs genoeg beenruimte.
Met de sound van de zes-in-lijn is absoluut niets mis, integendeel, hij klinkt formidabel. Maar kennelijk vonden de Duitsers dat in een coupé van stand het motorgeluid zo ver mogelijk moet worden teruggedrongen. 't Is een visie, wij vinden het eerlijk gezegd jammer. Laat maar horen!

Verrassend comfortabel

Wie dacht dat de BMW wel uitermate sportief afgeveerd zou zijn, zit ernaast. De 330 Ci is namelijk verrassend comfortabel geveerd, naar onze smaak zelfs té comfortabel. De carrosserie helt in de snelle bochten waar die Briljante Bruut van een motor de hele tijd om smeekt, nadrukkelijk over. En in korte snelle bochten vindt de tractiecontrole het nodig onmiddellijk en vrij rigoureus in te grijpen. Ergens begrijpelijk, want met 231 pk op je achterwielen en een niet al te stevig geveerde achterkant, sta je al gauw dwars op de weg - intens leuk voor wie 't wil, maar zwaar schrikken voor wie er niet op zit te wachten. De tractiecontrole kan trouwens ook uitgezet worden, waarna de 330 Ci zich ontpopt als Dr. Drift, de Giga-Glij-Grootmeester. Wij zouden onmiddellijk een steviger onderstel willen, maar voor de rest: wát een auto!
De besturing doet z'n best, maar is ons net iets te licht en in de middenstand wat doods. Dat heeft natuurlijk ook met het onderstel te maken, maar waar de besturing wel heerlijk direct is en de auto zich lekker kort laat 'zetten', filtert het stuur belangrijke informatie weg, en dat is zonde. Zeker van die motor, want, tsjonge, wat sleurt dat ding eraan! Hij weet gewoon niet van ophouden! 't Is wel een typische BMW-toerenvreter, want voor het onderste uit de kan moet je 'm stevig op z'n lazer geven. En de versnellingsbak? De '1' liet zich af en toe wat lastig inleggen, maar voor de rest: zó hoort een handbak te zijn. Top.
De 3-serie coupé oogt prachtig, er zit geen verkeerde lijn in het ontwerp, al vinden wij (wíj, dus) hem misschien net iets te gewoontjes om ons onmiddellijk van alle adem te beroven. Z'n motor is glorieus, en puur op prestaties maakt hij gehakt van niet alleen deze, maar zo'n beetje al z'n tegenstanders. Z'n enige minpunt vinden we z'n wat weke onderstel. Hij kan bijna alles, maar er zit gewoon meer in. Maar dat is dan ook het enige - op alle andere punten excelleert de 330 Ci. Oók op prijs, helaas. Maar liefst f 110.000 moet een 330 Ci Executive opbrengen! Als je dat geld ter beschikking hebt, is voor ons de keuze gemakkelijk...