Menu
Mercedes-Benz heeft een kakelverse GLA de wereld in gestuurd. Anders dan zijn voorganger is dit echt een eigen model, maar de wereld is dan ook aardig veranderd. Om te toetsen of de nieuwe GLA die wereld aankan, confronteren we hem met twee aartsrivalen uit eigen land.
We kunnen het ons nu bijna niet meer voorstellen, maar in 2013 was het nog de gewoonste zaak van de wereld dat je een uitgebreid hallencomplex vulde met de nieuwste auto’s,
om daar vervolgens honderdduizenden enthousiastelingen schouder aan schouder tussendoor en omheen te laten lopen. Met weemoed denken we terug aan de IAA van dat jaar, toen de internationale beurs van Duitsland nog in Frankfurt werd gehouden. Op de stand van Mercedes-Benz was het grootste nieuws de GLA, een cross-over op basis van de A-klasse. Je zou kunnen stellen, en dat deden wij dan ook, dat Mercedes zich er een beetje gemakkelijk vanaf maakte, maar daarbij moet je je wel realiseren dat cross-overs toen weliswaar in opkomst, maar lang nog niet zo booming waren als nu.
Anno 2020, zo ongeveer de maximale houdbaarheidsdatum van die GLA eerste generatie, is de wereld drastisch veranderd. Het concurrentieveld is groter en heviger geworden en daarom bedacht Mercedes een volwaardige cross-over om de eerste GLA af te lossen. Vandaar dat bij deze generatiewisseling, anders dan meestal het geval is, het verschil onmiddellijk, bij de eerste oogopslag opvalt. De nieuwe GLA is duidelijk hoger, ondanks de rankere indruk die hij maakt dankzij een slim spel met de lijnen van de zijruiten. Ook de hoge neus en meer verticale achtersteven maakt de tweede GLA veel meer cross-over dan zijn voorganger was.
