Audi A7 Sportback 50 TDI Quattro Tiptronic 8 Pro Line S

Audi heeft de kat wel even uit de boom gekeken voordat het de Mercedes-Benz CLS van repliek diende. In januari 2009 zagen we de eerste voorbode op de NAIAS in Detroit in de vorm van de Sportback Concept. De productieversie daarvan debuteerde in augustus 2010 in Moskou. Tegen het einde van dat jaar kwam de A7 Sportback daadwerkelijk op de markt en wist hij meteen de Mercedes-Benz CLS op zijn nummer te zetten: Audi verkocht in ons land in het eerste hele jaar van de A7 Sportback ruim 700 exemplaren, meer dan het dubbele van de CLS, die toen net als tweede generatie was gepresenteerd.

Tussenvorm

De eerste A7 Sportback is vooral neergezet als een tussenvorm tussen de A6 en de A8. Deze tweede generatie moet in plaats daarvan vooral een sportieve variant van de A8 voorstellen. Dat belooft dynamische scherpte in combinatie met sublieme luxe. Kijken we naar het ontwerp, dan valt in de eerste instantie op dat de zo kenmerkende achtersteven van de eerste A7 Sportback is vervangen door een wat meer inwisselbare kont. Dat is aan de ene kant jammer, want de oude achterkant was een mooie knipoog naar het verleden: naar de prachtige Audi 100 Coupé S uit 1969. Het betekent wel dat de nieuwe A7 meer in lijn ligt met de huidige designtaal. Door de lage, brede achterlichten die met een strip met elkaar zijn verbonden, oogt de A7 van achteren heel breed en gedrongen. Aan de voorkant valt vooral de zeshoekige grille op, die de trapeziumvormige luchtinlaat heeft vervangen. Van opzij bezien daarentegen is de A7 Sportback echt evolutionair; je moet van goeden huize komen om oud en nieuw van elkaar te onderscheiden. Enfin, ook dat is geheel conform de traditie uit Ingolstadt. Overigens is ook de C-stijl met de knik omhoog een verwijzing naar de klassieke 100 Coupé. Wie niet al te kritisch kijkt, zal dat herkennen. Opvallend aan de buitenkant zijn de twee glimmend zwarte blokken in de grille die doen denken aan zwaailichten, zodat je bij de eerste blik erop in je achteruitkijkspiegel denkt dat het om Willem Holleeder op weg naar de biechtstoel gaat.

Haptisch

Het dashboard van de A7 Sportback is een feest van sublieme luxe en hightech. Inclusief de virtual cockpit heb je drie enorme schermen die je overladen met bergen informatie. Fysieke knoppen zijn bijna volledig verdwenen en om de mensen tegemoet te komen die het vage, afstandelijke van touchscreens verafschuwen, zijn de virtuele knoppen in de A7 ‘haptisch’. Dat betekent dat ze bij het indrukken fysieke feedback simuleren, zodat je voelt wanneer je aanraking het gewenste effect sorteert. De mate van feedback is in drie gradaties in te stellen en wie er juist niets van moet hebben (die mensen zijn er; één van onze redacteuren bijvoorbeeld), kan het ook helemaal uitschakelen. Het is nu wachten op de fabrikant die een materiaal uitvindt dat vingerafdrukken en stof weert, want het aanraakscherm is in de praktijk niet schoon te houden. De enorme hoeveelheid functies en mogelijkheden kunnen overigens voor digibeten serieuze barrières opwerpen. Wij kregen een uitgebreide instructiesessie bij het ophalen van de auto, terwijl we zeker geen digibeten zijn. Het infotainment van de A7 bleef niettemin een zoekwerkje. Eenvoudige handelingen, zoals het op nul zetten van de dagteller, blijken soms ware puzzels. De vertrouwde MMI-draaiknop is verdwenen, maar voortaan kun je met de vinger het bestemmingsadres op het onderste scherm schrijven.

De ergonomie en het overzicht mogen dan gewenning vergen, opbouw en afwerking zijn om door een ringetje te halen. Audi heeft bovendien prachtige materialen gebruikt, waardoor rijden in deze auto aanvoelt als baden in weelde. De knop van de selectiehendel van de automaat is een waar kunstwerk, de zitpositie is lekker laag en het zicht rondom goed, zeker in vergelijking met zijn concurrent in deze test. Door gebruik van veel strakke, horizontale lijnen in het ontwerp lijkt het interieur nog breder dan het al is. De achterbank is zo laag mogelijk geplaatst om de snel dalende daklijn te compenseren. Dat kon niet voorkomen dat de hoofdruimte voor een volwassene maar net aan is. De beenruimte daarentegen is heel netjes. Verder beschik je op de achterbank in deze uitvoering over gescheiden klimaatregeling, stoelverwarming, twee usb- en één 12V-aansluiting. De bagageruimte van 535 liter is ruim, breed en diep en wanneer je grote spullen moet inladen, zul je het roerend eens zijn met Audi’s besluit om van de Sportback geen vier-, maar een vijfdeurs coupé te maken.

Scherpte

De opdracht dat de A7 een sportief alternatief voor de A8 moet zijn, heeft Audi wellicht wat te zwaar opgepakt. Eenmaal onderweg met de auto valt op dat de andere afstelling van het onderstel het sublieme comfort van de A8 naar de achtergrond drukt. Daar kan de optionele luchtvering niet tegenop. De Sportback moet het van zijn scherpte hebben en dat gaat hem goed af. De Quattro-aandrijving, de vierwielbesturing en het sportdifferentieel maken het samen mogelijk dat je ontzettend hard en ijzig neutraal door de bochten stuurt. Dat is ronduit indrukwekkend, maar we hadden er alleen nog wat meer feedback in de besturing bij willen hebben. Als de Audi toch gaat schuiven, begint dat bij de voorwielen. Het gewicht van het dieselblok doet zich hier gelden. Die diesel betekent ook dat de A7 geen transmissie met dubbele koppeling heeft, maar een achttraps automaat met een conventionele koppelomvormer. Dat mag de pret niet drukken, want hij schakelt razendsnel en gladjes. Alleen vanuit stilstand twijfelt hij net iets te lang voordat hij de koets op gang brengt. Het hoge koppel van de V6 wordt door het 48-volt mild­hybridsysteem verhoogd.

Bestrooid

‘Kaal’ kost de Audi 89 mille. Onze testversie is rijkelijk bestrooid met wat er maar op de optielijst te vinden was. Een bloemlezing van de meest begrotelijke extra’s: Pro Line S, Bang & Olufsen-hifi, nachtzichtassistent, vierwielbesturing, luchtvering, 21-inch wielen, laserverlichting met matrixtechniek en een glazen panoramadak. Alles bij elkaar drijft dat de prijs op tot € 144.757.