Audi A7 Sportback - Rij-impressie

Rechts haalt een nieuwe Porsche 911 Cabrio met brullende motor in, terwijl links de kilometerslange krottenwijk ten oosten van Kaapstad nog steeds voorbijtrekt. Het typeert in één beeld de dichotomie van Zuid-Afrika. Nergens ter wereld zijn de verschillen tussen degenen die hebben en degenen die niet hebben zo immens. De scheidslijn tussen eindeloze luxe en onbeschrijflijke armoede is er bovendien zo breed als een scheermes. Wat ons brengt bij de reden dat we hier zijn: de nieuwe Audi A7. Die moet als een koorddanser balanceren op het snijvlak van zeer diverse disciplines en die het liefst allemaal tot in de puntjes beheersen. Enerzijds vervult de A7 de rol van begerenswaardige coupé, anderzijds dient de auto als praktische gezinswagen. Hij moet zowel luxe GT kunnen spelen als zinderende sportwagen. Dit is immers de sportieve variant op de A8, het vlaggenschip van Audi. Voorsprong door techniek in een modieuze, strak gesneden jas.

Deze auto mag geen compromis zijn. Zo voelt de A7 dan ook niet wanneer je instapt. Kosten noch moeite zijn gespaard om het de inzittenden naar de zin te maken. De mooiste materialen, een afwerking die aan het obsessieve grenst en de mooiste beeldschermen maken het interieur tot een hightech hemel om in te zitten. Officieel staat de A7 onder de A8, maar op dit vlak zijn de verschillen flinterdun. De bediening met twee touchscreens is eveneens aanwezig. Na een korte gewenningsperiode flits je daarmee door een uitgebreide, maar logische menustructuur, al kun je nog altijd de legitieme vraag stellen of dit een verbetering vormt ten opzichte van het vorige systeem met een fysieke draaiknop. Wel ziet het er een stuk geavanceerder uit en vorm mag bij een A7 wel een beetje boven functie gaan. Op de achterbank kun je fatsoenlijk zitten. De dalende daklijn kost wat hoofdruimte, maar alleen bovengemiddeld lange mensen zullen dat als een werkelijk nadeel ervaren. De beenruimte zal zelfs voor hen geen problemen opleveren. Voeg daar de 532 liter grote bagageruimte aan toe, die dankzij de grote achterklep makkelijk bereikbaar is, en de A7 lijkt alle beloftes vooralsnog waar te maken.

S-LINE

In eerste instantie doet de rijbeleving evenmin afbreuk aan de beloftes, aangezien het motorenaanbod uit de Audi A8 is overgenomen en verfijning en vermogen dus van hoog niveau zijn. Bij de introductie zijn er twee keuzes: een 3,0-liter V6-dieselmotor of een benzinevariant met evenveel inhoud en cilinders. De 3.0 TFSI levert 340 pk en 500 Nm tussen 1.370 en 4.500 tpm en dat stelt de A7 in staat om snel en soepel te accelereren. De V6 klinkt als een klok, maar dat hoor je alleen als je er nadrukkelijk om vraagt. Onder de
meeste omstandigheden kiest de 7-traps S-Tronic-automaat lang voor die tijd een hogere versnelling. Alleen als je aandringt, houdt de versnellingsbak z'n verzet langer vast. Dan kun je profiteren van de geluidsbeleving en de aanzienlijke reserve die de zescilinder TFSI bij hogere toeren in positieve zin onderscheidt van z'n dieselende soortgenoot. Overigens krijgt de diesel vanwege z'n hogere koppel standaard een achttraps volautomaat met koppelomvormer. Echt veel verschil maakt het niet, maar uit eerdere ervaringen met die aandrijflijn in de A8 weten we dat de souplesse daarvan in de file nóg beter is. Bovendien blinkt de TDI-motor uit in gemakkelijk presteren onderin en valt de kilometerkostprijs voor de veelrijder uiteraard gunstiger uit. Wat beide motoren delen, is het 48-volt boordnet en de lithium-ion accu die de A7 tot een 'mild hybrid' maakt. De startmotor annex generator (een zogenaamde rsg, wat staat voor riemaangedreven startgenerator) kan in sommige gevallen een beetje helpen bij het accelereren. Belangrijker is de grotere capaciteit van de accu, waardoor de V6 vaker uitgeschakeld kan worden, bijvoorbeeld bij het uitrollen. Dat bespaart telkens een beetje brandstof. Ook dat principe kennen we uit de A8.

NOODZAKELIJK OFFER

Het comfort uit de A8 ontbreekt in deze A7 helaas. De positionering als sportieve variant slaat door de combinatie met het S-Line-onderstel bij onze testauto wat door. Ondanks de aanwezigheid van luchtvering wil de rust nooit helemaal in het onderstel komen. Het asfalt in Zuid-Afrika is niet eens buitengewoon slecht en toch blijft de A7 continu een beetje in beweging. Op grotere oneffenheden gaat er bovendien een aanzienlijke klap door het onderstel die doorwerkt in de carrosserie. Nu kan dat een noodzakelijk offer zijn om de sportieve aspiraties te waarborgen, maar ook die weten niet helemaal te overtuigen. In een snel genomen bocht met matig asfalt lijkt de voortrein soms een stap opzij te zetten in plaats van de oneffenheid te verwerken met de gratie die een luchtgeveerde auto normaal gesproken kenmerkt. Ondanks de aanwezigheid van adaptieve dempers, vierwielbesturing en het optionele sperdifferentieel komt de auto bovendien nooit tot leven. De grip en tractie zijn van een zeer hoog niveau, indien gewenst laat de A7 zich met onbeschaafd hoge snelheid door een bocht sturen, maar de besturing geeft nooit echte feedback en de balans neigt indien geprovoceerd altijd naar onderstuur. Alleen met heel veel ruimte en een erg zware rechtervoet valt de achterzijde te verleiden om een stap opzij te zetten. Op zichzelf hoeft dat niet nadelig te zijn, maar voor een auto die zich zo nadrukkelijk als sportief presenteert, valt het toch een beetje tegen. Zeker omdat het offer op het gebied van comfort aanzienlijk is. De A7 rijdt allerminst slecht, maar voor een auto die in dit segment opereert en het moet opnemen tegen de CLS van Mercedes-Benz en de 6-serie Gran Coupé van BMW ligt de lat bijzonder hoog. Wel houden we nog even een slag om de arm, aangezien het niet voor het eerst zou zijn dat een Audi zónder S-Line beter rijdt dan een versie mét.

AUTONOOM RIJDEN

Als je toch geld in je zak houdt door het S-Line-pakket niet te bestellen, zijn er genoeg andere leuke zaken om het aan te spenderen. Naast alle luxe die je van een modern premiummerk mag verwachten, komen ook de autonome systemen die Audi op de A8 heeft geïntroduceerd op termijn naar de A7. De combinatie van camera's, lidars en andere sensoren stelt de auto dan in staat om tot niveau drie autonoom te opereren. Dat betekent dat de A7 in de file in principe alles voor je kan doen, zonder dat je als bestuurder je handen telkens aan het stuur hoeft te houden. In combinatie met het uiterlijk, de aandrijflijnen en het schitterende interieur ontstaat er dan een erg verleidelijke auto. En het feit dat het onderstel dan misschien beter kan zijn? Ach, zeker in Zuid-Afrika is het allemaal relatief. Noem het een luxeprobleem.