Gereden: Nissan Leaf

De Leaf ziet er zowel vanbinnen als vanbuiten strak vormgegeven uit, maar wetende wat voor techniek er onderhuids aanwezig is, is de auto nog vrij behouden van snit. Qua bediening heeft er in elk geval geen revolutie plaatsgevonden en dat is wel zo makkelijk voor een snelle acceptatie. Het belangrijkste dat je moet weten is dat er geen versnellingspook meer aanwezig is, maar dat je een knop naar D of R moet schuiven om voor- of achteruit te rijden. Da's alles, verder rijdt de Leaf als iedere andere auto. Met een druk op de startknop activeren we de auto en kunnen we gaan. Gehoorzaam gaat de auto er na het intrappen van het stroompedaal vandoor.

Alleen het geluid van de rollende banden over het asfalt dringt door tot het interieur, verder is het oorverdovend stil. Buiten de auto is dat overigens anders, tot een snelheid van 30 km/h klinkt een fluitend geluid om voetgangers en fiets er op te attenderen dat we er aankomen.

Al rijdend komen we er achter dat door de keuzeknop nogmaals naar D te bewegen de eco-stand geactiveerd wordt, waardoor de auto iets slomer op het stroompedaal reageert en net wat heftiger remenergie regenereert tijdens het loslaten van het pedaal. Verder is het allemaal weinig wereldschokkend en dat mag als compliment beschouwd worden.

Valt er dan niets op deze auto aan te merken? Nauwelijks, alleen voor langere bestuurders houdt de mate waarin stuur en stoel versteld kunnen worden niet over. Dat doet echter niets af aan het aandrijfconcept. Het enige waar we nog willen weten is de laadtijd. Daar hopen we in januari achter te komen wanneer de eerste serie-auto's van de boot rollen.