Menu
| Uitvoering | V70 D4 Nordic+ |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2014 |
| Jaar van aanschaf | 2014 |
| KM-stand bij aanschaf | 17 km |
| KM-stand laatst | 28.000 km |
Van een Mercedes-Benz E 200 CGI Estate Avantgarde overgestapt naar een fully loaded Volvo V70 D4 met 20% bijtelling. Dat scheelt wel een stuk; ettelijke duizenden euro's lagere cataloguswaarde en minder bijtelling. Wel van automaat naar handbak (anders geen 20%). Dat was weer even wennen. Maar wel met meer andere opties en ook van benzine naar diesel.
De Merc was een fantastische wagen, maar in de Avantgarde uitvoering wat stug. Daar doet de Volvo het zeker beter. Wat een soepele 'ride'. En ook de stoelen zijn perfect. Leer, uiteraard. En natuurlijk ook stoelverwarming. De zit is wel wat hoger in de Volvo, je zit meer ‘op’ de auto dan erin. De Merc zit wat dieper, maar uitstappen gaat in de Volvo dan weer net wat makkelijker. Een lekkere extra: elektrisch verstelbare stoelen met geheugen. Zo hebben meerdere bestuurders direct hun juiste zit.
De lange bestuurder zal merken dat de Volvo voorwielaandrijving heeft. De wielen staan wat meer naar binnen en dat geeft minder ruimte voor de linker voet. Daar biedt de Merc toch wat centimeters meer.
Echt comfortabel in de Volvo is de stuurverwarming. Betrekkelijk snel is het stuur op koude ochtenden behaaglijk warm. Overbodig zou je zeggen. En eigenlijk is dat het ook. Maar wat is het aangenaam! Een echte aanrader.
Volvo On Call ook aan boord. Via de app allerlei gegevens uit te lezen, waaronder de locatie van de auto. Ook zijn oa. de deuren te bedienen, en de standkachel te programmeren. De automatische rittenregistratie geeft je de mogelijkheid om privé en zakelijke ritten te onderscheiden. Een leuke extra. Met het veilige idee dat de Volvo zelf hulpdiensten belt als z’n bestuurder ‘m heeft verkreukeld…
Deze week de standkachel voor het eerst gebruikt. Een standaard extra in het Nordic+ pakket. Op een vriezerige ochtend is de kou dan al lekker uit de auto. Nog even een minuutje de voorruitverwarming aan en… rijden maar. De ijkrabber blijft in het dashboardkastje!
De motor is een snoepje. Wat een trekkracht. Heerlijk die golven van koppel. En stil! 120 op de cruisecontrol met 1800 toeren. Over de eerste 2000 km gemiddeld 6,4 l op 100 km gereden. Dat zal nog wel wat zuiniger worden. Wel dik 1000 km op een tank rijden. Ze zullen me gaan missen aan de pomp! Vergeleken met de Merc doet de Volvo het ogenschijnlijk rustiger aan. Die indruk wordt gewekt door de kracht van de motor en de lage toeren. De Merc is wat ‘hitsiger’. Maar in de praktijk even snel, maar met een andere beleving. De bak schakelt soepel, maar biedt natuurlijk meer werk maar ook meer controle dan de automatische (en trage!) 5-bak in de Merc.
Het logboek tot nu toe:
Rond 500 km: het navigatiesysteem hangt zich zelf op. Resetten tijdens het rijden niet mogelijk. Stoppen, motor uit en opnieuw starten. Probleem opgelost, daarna niet meer voorgekomen.
Rond 1500 km: een beschermingsstrip op de bumper laten plaatsen. In de facelift is de standaard kunststof strip gesneuveld. En dat is jammer wat zo ligt er ruim 10 cm fraai gespoten bumper vlak voor de laadruimte. Dat roept om lakbeschadigingen. En de had de hond dan ook bij de eerste keer instappen gemaakt.
Rond 1900 km: er blijkt een klein muisje ergens in het dashboard te zitten. Oftewel er piept iets. Te horen bij starten, bij rijden over grote hobbels en bij afzetten van de motor. Het lijkt wel of het piepen vaker te horen is. Vervelend. Even aankijken.
Wordt vervolgd.
De D4 komt al aardig in de buurt van de 30.000 km. Bijna tijd voor de eerste servicebeurt (overigens nog geen druppel olie nodig gehad) en zeker tijd voor een update.
Het goede nieuws: de muizen in het dashboard zijn verdwenen! Dealer Svala in Almere had in geen tijd de oorzaak gevonden: de stang van de versnellingspook knisperde tegen het binnenwerk aan. Met wat stelwerk was dat snel verholpen. En terug was de rust! Daarna geen enkel technisch issue meer gehad.
Het brandstofverbruik is vlot gezakt naar rond de 5,9 liter op 100 km. Een mooie score. En toen kwam de caravan van 1500 kilo op een aantal reizen aan de haak. Binnen Nederland, naar Berlijn en naar Toscane. Nu, naar ruim 28.000 kilometer zonder en met caravan is het verbruik 6,9 liter. En dat gaat natuurlijk weer dalen de komende maanden, want er komt voorlopig niks meer aan de haak.
De pro's van de auto: uitstekende stoelen, de stilte in het interieur op snelwegsnelheid, prima geluidsinstallatie, een beer van een caravantrekker.
Wennen: de wat hoge zitpositie ten opzichte van de voorruit (vooral lastig bij hoog geplaatste stoplichten). De bediening van telefoon/navigatie/radio/media is hier en daar wat onlogisch.
Moeilijk wennen: centrale deurontgrendeling na rijden vraagt een druk op de knop (niet automatisch door de bestuurdersdeur te openen. De achterklep vergrendelt niet automatisch na openen bij centraal vergrendelde deuren. Weer opnieuw het slotje op de afstandsbediening indrukken!
De onduidelijke rijaanwijzingen van het navigatiesysteem bij afslagen en kruisingen. Dat heeft al wat extra (ongewenste) sightseeing opgeleverd.
De overall score tot nu voor rijden, betrouwbaarheid, tevredenheid, beleving, praktijkgebruik: 8,5!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
