Menu
| Uitvoering | V70 2.5T Kinetic |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2009 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 5 km |
| KM-stand laatst | 52.000 km |
Na 4 jaar en 100.000 km volop genoten te hebben van de rijk uitgeruste Volvo V70 D5 Edition 2 werd het tijd voor vervanging en natuurlijk moest het weer een V70 worden.
Met mijn vaste garagehouder (Ford-dealer uit Gorredijk) zijn we er eens goed voor gaan zitten. Eind 2008 waren de benzineprijzen zo laag dat een benzineversie een goedkopere optie was. In de keuze tussen de 2.0, 2.5T en een zespitter adviseerde de garagehouder de middelste want: van de kleinste zou ik spijt krijgen; hij kent mij een beetje; de zescylinder is een zuipschuit en de 2.5 vijfcylinder Turbo past helemaal bij de auto. Inmiddels ben ik er achter dat ook deze versie allesbehalve zuinig te noemen is daar hij met een gemiddelde rijstijl amper de 1 op 10 weet te halen bij een mix van snelweg, stads- en regionale trajecten. Overigens is de nog meer aan benzine verslaafde 6-pitter naar ik meen uit productie genomen.
In de Kinetic uitvoering zitten al de nodige extra 's maar die vulden we aan met verwarmbare voorstoelen, coating op de zijruiten die bij regen de ruiten schoonhouden, regensensor, extra fraaie 17 Inch velgen en geheel gratis kreeg ik 3 dure accessoires t.w.v. EU 8000,--: geheel lederen bekleding, Volvo navigatie en parkeersensoren achter.
Voor de kleur signaalrood koos mijn vrouw en ik vind die kleur vooral heel goed passen bij de eigenlijk minder geslaagd vormgegeven derrière. Al met al is het een hele stoere bak vergeleken met de rustig vormgegeven donkerblauwe voorganger die samen met de huidige op de bovenste foto staat.
Als we dan toch vergelijken met de "oude": het is een regelrechte cultuurschok. Onwaarschijnlijk veel moderner is de door Ford/ Volvo ontwikkelde nieuwe V70 in alle opzichten. Dat merk je vooral aan het onderstel en de electronica en de presentatie daarvan recht voor je neus en op de middenconsole waar je in één groot scherm radio, automatische airco en achteruitrijgegevens zichtbaar zijn. Fraai en functioneel zijn de aanpassing aan de lichtinval in de auto waardoor de dashboardverlichting zich aanpast aan het licht van buiten.
De bagageruimte is flink groter dan de vorige en het vernuft waarmee je de achterbank volledig platlegt is onvoorstelbaar simpel en dus geniaal bedacht. Onder de laadvloer bevindt zich nog een ruime en handige bergruimte.
Is alles beter dan z 'n voorganger dan? Nee; niet alles. De stoelen zijn net zo geweldig. Wat anders maar niet beter. Kan ook nauwelijks. De aflegmogelijkheden voorin zijn ondanks het bakje achter de middenconsole net als bij de vorige V70 erg matig al zitten er nu ook in de achterportieren bakken voor wat kleine spullen.
De vorige had standaard een groene band bovenaan de voorruit (heel erg Volvo volgens mij) maar de huidige niet en ik mis dat. Nou ja; bij een strenge winter wordt het wegdek slecht. Wie weet wat een verdwaalde steen nog kan aanrichten en dan komt er weer een ruit met gekleurde band.
Qua rijeigenschappen is de huidige scherper; hij gaat een stuk minder log door de bocht en klachten over de gigantische draaicirkel mogen we niet meer hebben. Natuurlijk: dit vergelijk is een beetje als met appels en peren want de vorige had een zwaar dieselblok en de huidige is een snelle, lichtvoetige turbo die met gemak deze zware koets aankan.
Trouwens: de jongste V70 voelt in zijn geheel een stuk lichtvoetiger aan maar schijn bedriegt. Het blijft de degelijke tank waar een grote Volvo stationcar al decennia om bekend staat. Dat bleek onlangs maar weer toen ik voor het stoplicht stond te wachten. De auto achter mij werd aangereden waardoor ook mijn auto een klap kreeg waardoor hij een halve meter vooruit schoof. De auto achter mij was van voor en achter flink ingedeukt maar op de rode V70 zat een krasje van een halve centimeter dat met een lakstiftje zo bijgewerkt was.
Nog iets te klagen dan? Ach; windgeruis bij de linkerbuitenspiegel is toch wel vervelend. 't Wat laks van mij dat ik daar niet even naar heb laten kijken.
Aan een serieuzere klacht is weinig te doen vrees ik. Dat betreft het Volvo navigatiesysteem. O.k. het was er gratis bijgeleverd en het is uitstekend te zien op een groot scherm maar het gebruiksgemak van het systeem kan niet in de schaduw staan van het veel modernere Tom Tom dat ik aan een lelijke stengel in mijn vorige auto had zitten.
Garage en instructieboekje spraken elkaar tegen. Eerstgenoemde was van mening dat de V70 met deze motor bij 25000 km een beurt behoefde maar het instructieboekje hield 't op 5000 km eerder. We hielden het maar op de fabrieksinstructie en daar kan de werkplaats natuurlijk weinig bezwaar tegen hebben.
Niets is er kapot gegaan aan de heerlijke Zweed maar het stellen van het fluitende portier is kennelijk niet een fluitje van een cent. De Volvo dealer heeft een lichte wijziging aangebracht en daarna mijn vaste Ford/ universeel garage ook nog eens. Het heeft wel een wijziging van het windgeruis tot gevolg maar geen verbetering. Daar heb je wat aan.
Door de ellenlange winter ingegeven hebben wij tot montage van een standkachel besloten. Altijd in een warme auto stappen en zonder ruitenkrabben wegtuffen is wel heel lekker. Trouwens: in de zomer koelt het apparaat de auto op het ingestelde tijdstip.
Voor de V70 is een Webasto Thermo Top C ontwikkeld met software die het mogelijk maakt om de bediening af te lezen in het scherm in de middenconsole; dus waar ook de radio, airco en PDC in zit. Zo houd je de auto mooi origineel.
De kosten: EU 1250,-- voor de kachel en bijbehorend materiaal, EU 440,-- voor de inbouw door de Webasto dealer en EU 100,-- vangt de Volvo dealer vanwege het instellen van de software. Totaal dus EU 1790,-- excl. btw.
Onze ervaringen met het systeem zullen we jullie niet onthouden. Eerst maar even ervaringen ermee opdoen.
De V70 is zojuist geintroduceerd met een economisch verantwoorde 2.0 Turbomotor en het leek redacteur Roland Tameling van Autoweek een goed idee om die motor te gaan vergelijken met de ietwat belegen ("doorontwikkeld" klinkt alweer een stuk positiever) 2.5 Turbomotor met 5 cylinders die in onze V70 ligt.
Wij zijn heel blij met deze nog echte Volvo motor maar of die overeind blijft in vergelijking met de kleinere van Ford afkomstige 4-cylinder; dat leest u begin augustus in het blad.
Ik hield er een leuke ervaring aan over en mijn rode rakker werd ook eens door een echte fotograaf vastgelegd. Op de foto hierboven ziet u de blauwe V70 2.0T en de rode 2.5T.
De standkachel is inmiddels geinstalleerd en we zijn er zeer tevreden over. Het gespecialiseerde inbouwbedrijf heeft uitstekend werk afgeleverd maar de Leeuwarder Volvo-dealer die de software moest installeren verprutste de boel gigantisch. Na 3 langdurige bezoeken aldaar kwam men geen steek verder.
Dan maar naar Zwolle gereden waar men het klusje in no-time geklaard had bij Furness Car.
De Volvo is overigens "still going strong". Geen reparaties of klachten hetgeen je natuurlijk ook mag verwachten bij deze kilometerstand.
Deze week staat in het gedrukte exemplaar van Autoweek een verslag waarin onze V70 2.5T wordt vergeleken met de V70 2.0T.
Mijn complimenten voor AW verslaggever Roland Tameling voor zijn uitstekende, waarheidsgetrouwe artikel.
Afscheid met pijn...nee: onze V70 2.5T sturen we wis en waarachtig niet de laan uit hoor!
Het gaat mij echter wel aan het hart dat het einde aan een tijdperk van die merkeigen heerlijke, schijnbaar onverwoestbare, soepele vijfpitters van Volvo snel naderbij lijkt te komen.
En dan doel ik met name op de nogal gulzige benzineversies die zo lang de bezitters wisten te verwennen want de eveneens niet te versmaden Volvo 5 cyl. diesels kwamen pas veel later en blijven nog wel even.
Eigenlijk zou er een afscheidsreceptie bij horen maar ja...je kunt er moeilijk een feestavond wegens downsizing voor organiseren maar toch ook geen begrafenisplechtigheid. Dat is ook niet gebeurd bij het afscheid van de postkoets, stoomtrein, trekschuit en paardetram. Stop! Ik overdrijf maar erg is 't wel.
Er verdwijnt meer: de huidige V70. Al in 2011 komt er een ingrijpende facelift met een totaal nieuwe snoet in de stijl van de overige Volvo 's, licht gewijzigde achterlichten, waarschijnlijk geheel zwarte achterklep en onderhuidse veranderingen. De foto heb ik bij mijn review geplaatst want ik weet niet of de Autoweek redactie die al te pakken had. Vast wel.
Vandaag heb ik de garage bezocht omdat het portier moeilijk opent.
Sinds de aanschaf is er sprake van windgeruis en twee keer is de afstelling van het portier aan bestuurderszijde aangepast maar het resultaat is teleurstellend.
Het blijkt een kwaal te zijn die niet goed te verhelpen is want het schijnt echte een V70 kwaal (en niet een S80 mankement?) te zijn.
Dus: of het portier opent moeizaam; of er is meer windgeruis. Daar moet een goede monteur een compromis in zien te vinden maar tot tevredenheid stemt het resultaat nooit helemaal.
De spiegel eraf halen en daar een extra rubberen ring of pakking in plaatsen schijnt wel eens te helpen; zo leerde een telefonische rondvraag bij Volvo-collega 's. Da 's ons te vaag en de garage-eigenaar, de receptionist en ik besluiten om daar niet aan te beginnen. Bij iedere reguliere beurt staat het rijwind-probleem voortaan op de agenda en ze maken er maar het beste van.
Zeer welkom zijn tips van andere V70/ V80 rijders natuurlijk die wel een oplossing weten voor dit bekende probleem.
Vandaag is de 45000 km beurt uitgevoerd. Geen onregelmatigheden geconstateerd.
Vandaag viel mij op dat het doek definitief gevallen is voor de 5-cylinder motor van Volvo; tenminste in Nederland.
Mijn automobiel is vanaf nu ouderwetsch. Lang leve die goeie ouwe tijd waarin we de centjes wat makkelijker konden laten rollen en ons de aanschaf van de beroemde 5 pitter roffel konden permitteren. Ik hoop er nog lang van te mogen genieten.
Op de onderste foto kun je zien hoe een lampje gewisseld moet worden. Beetje raar gezicht maar best wel handig eigenlijk. Je neemt dus de gehele unit eruit waardoor het omruilen een fluitje van een cent is.
Sinds ongeveer een maand komt er een zacht ratelend geluid van het motortje dat zorgt voor het omhoog gaan van het navigatiescherm zodra je een willekeurig portier opendoet.
Het navischermpje komt daarbij niet omhoog en dat is ook niet de bedoeling. Bovendien is er natuurlijk geen enkel verband tussen de navi en een portier of achterklep.
De monteur/ receptionist snapt er niets van; herkent het niet als een vaker voorkomend Volvo probleem en zal de oorzaak van de kwestie boven water trachten te krijgen.
Is er toevallig een Volvo bezitter die deze gekke fratsen ook (gehad) heeft en raad weet?
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
