Volvo V70 2.4D Momentum (2008)

De vijfcilinderdiesel in de V70 2.4D levert wel 163 pk en 340 Nm. Volvo geeft een verbruik op van 1 op 15,4, goed voor een C-label. Ook in de praktijk blijkt de Volvo redelijk spaarzaam om te springen met dieselolie; we kwamen uit op 1 op 11,9. Voor een auto van 1.604 kilo valt dat niet tegen. In de V70 hoor je wel dat er een vijfcilinderdiesel aan het werk is, maar dat vinden we helemaal niet erg. Want terwijl deze vijfpitter in de S40 en V50 wat rauw overkomt, klinkt hij in dit model gewoon hartstikke fraai. Tevreden zijn we ook over de handgeschakelde zesbak, die heel exact van verzet wisselt. De slagen zijn niet te lang en je voelt precies wat er in het mechaniek gebeurt.

Lange overbrengingen
De prestaties mogen er zijn, ook al haalt de V70 2.4D bij de sprint van 0 naar 100 km/h de fabrieksopgave niet helemaal. De Volvo heeft een transmissie met lange overbrengingen en dat zie je terug in de tijden. Toch is de grote Volvo zeker geen slak. Ook fijn: bij 120 km/h draait de vijfcilinder in de zesde versnelling een relaxte 2.100 toeren.
De nieuwe Volvo V70 is een enorme auto, en zo voelt-ie tijdens het rijden ook aan. Dat komt mede door de zware besturing, die rond de middenstand niet zo veel precisie heeft. In bochten helt de auto licht, maar het blijft wel comfortabel. Ga je bij het insturen te snel op het gas, dan treedt onderstuur op en moet het ESP het enthousiasme temperen. Onverstoorbaar reageert de V70 op gas liften in de bocht. Je voelt dat de achterkant even onrustig dreigt te worden, maar dat wordt direct de kop ingedrukt door de elektronica die de juiste wielen afremt. Dempers en veren doen hun werk zonder je daarvan met gebonk op de hoogte te stellen. Met een wielbasis van bijna 2,82 meter mag je ook best wat comfort verwachten.
Open je de achterklep, dan sta je in een ruimte te staren waarin volgens Volvo onder het afdekscherm 575 liter kan. Deze ruimte ziet er pico bello uit. Onder de laadvloer treffen we ondiepe vakken aan voor kleine spullen die anders maar zouden gaan schuiven. Keurig!
Volvo heeft veel aandacht besteed aan het interieur van de V70. Bijzonder fraai is de lijst met geborsteld aluminium die over het dashboard loopt, maar ook de kunststoffen zijn van hoogwaardige kwaliteit. Sleutels zijn grotendeels passé vanaf de middenklasse. Bij de V70 kun je het sleutelkastje in de daarvoor bestemde gleuf stoppen, daarnaast zit de startknop. Overigens kun je die dankzij keyless entry ook op zak houden.

Ergonomie klopt
De klokken van de Volvo zijn vrij simpel van opzet en gemakkelijk afleesbaar. De ergonomie klopt, want alle knoppen zitten op een logische plaats. Tussen de voorstoelen, onder de armsteun, zit een riant opbergvak en de portiervakken zijn eveneens flink bemeten. Erg fijn is ook de riante stuurverstelling. Je zit vrij hoog in de V70, ook in de laagste stand van de stoelen, en de zetels geven veel steun, ook aan je benen. Comfortabel meubilair, zoals we dat van Volvo gewend zijn. Wel zit de knop van rugleuningverstelling ver weg. Op de achterbank zit je als volwassene goed, maar je kunt moeilijk spreken van zeeën van ruimte.