Volvo V70 2.4D (2005)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | V70 2.4D |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2005 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand bij aanschaf | 213.000 km |
| KM-stand laatst | 319.000 km |
Uit ander hout gesneden
Sinds twee weken eigenaar van een Volvo V70 2.4 D (versie met 163 pk). Na jarenlang in auto's te hebben gereden in het segment van de Renault Megane, Opel Astra en Ford Focus is dit wel even andere koek. Het is een beul van een auto. Een aantal clichés worden dan toch wel bevestigd: het solide gevoel, de heerlijk ronkende 5-cilinder motor, de ruimte, een stukje kwaliteitsbeleving (bijvoorbeeld als je de radio aandoet): prachtig. We hopen hier nog jaren in rond te rijden. Natuurlijk is het ook gewoon een grote lompe bak, laten we niet al te subjectief worden. Maar die motor... De reden dat we voor zo'n auto hebben gekozen is voornamelijk voortgekomen uit een stukje onderzoek. Welke auto kun je nu relatief eenvoudig naar de 3,5 tot 4 ton rijden? Dat is vrij simpel te onderzoeken. Als ik kijk hoe vaak er een Ford C-Max diesel of een Opel Astra op diesel met meer dan 250.000 km. op de teller wordt aangeboden op de bekende autoverkoopsites, dan zijn dat er een handjevol. Typ je echter Volvo V70 2.4 D in dat zijn het er tientallen. De komende maanden zal ik mijn ervaringen delen. In het kort tot nu toe:
Plus:
- Tja, die 5-cilinder met 163 pk
- Riante leren stoelen
- Ruim
- Goed uitgerust (verwarmde stoelen, regensensor, LM-velgen, dakrails, koplampsproeiers)
Min:
- Kraakjes hier en daar
- Enigszins lomp en zwaar
- Automaat zet de auto wel erg langzaam in beweging
Update
Inmiddels enkele maanden gereden in de Volvo en we zijn 10.000 km verder. Tot nu toe tot volle tevredenheid. Het verbruik valt wel mij wat tegen: 1:13/1:14. Misschien toch wat meer met het spreekwoordelijke fluwelen voetje rijden.
Paar kleine eigenaardigheden: enkele lampjes zijn kapot, maar vervangen (aan de voorzijde) is dramatisch: de halve bumper en grill dient gedemonteerd te worden. Gelukkig heb ik een half jaar garantie, dus daarvoor even terug naar de garage. Dan kraakt er af en toe nog wat, maar een stevige klap op het betreffende paneel en het is weer even rustig. Wat betreft de garage: de auto is in oktober 2016 in prima staat afgeleverd door Garage Geurtsen in Veenendaal: nieuwe accu, nieuwe aircocondensator, andere radio/cd-wisselaar en allerlei details waren aangepakt (remschoenen even zwart gespoten, lood op de velgen vervangen door plaklood, gebarsten vakjes/bakjes vervangen enz.). Toch het vermelden waard.
Tot zover eerst maar.
Krachtmeting
Afgelopen zomervakantie heeft de auto een soort van krachtmeting ondergaan: vol bepakt, met dakkoffer en aanhanger 1250 kilometer afleggen naar de Franse Alpen en v.v. Dat ging voorspoedig. Ik was vooral verbaasd over het gemak waarmee dat ging. De dakkoffer en dakrails hoorde ik niet en de aanhanger merkte ik niet. Gewoon 130 km/u op de Franse tolweg. Bergop nauwelijks krachtverlies. Indrukwekkend. Dan merk je dat 163 pk wel erg prettig is. Voorafgaand heeft de auto een grote onderhoudsbeurt gehad, zo rond de 235.000 km: geen bijzonderheden. Op naar de 250.000 km. So far, so good.
Knipoog
De auto gaat vanaf nu 'knipogend' door het leven. Een jonge ree sprong voor de auto langs. Gelukkig reed ik maar 60 km/u. Auto naar de schadehersteller gebracht. Nu dus één helder-nieuwe koplamp en één wat dof-gelige lamp... Toch maar eens een imitatiekoplampje op te kop tikken. Origineel is nog al aan de prijs. Autoschadeherstellers worden tegenwoordig ook steeds zuiniger. Niet een complete bumper en motorkap spuiten maar de helft, dan de andere helft vernevelen. Vind ik niet leuk.
Still going strong
Inmiddels de 2,5 ton gepasseerd. Geen problemen tot nu toe. Prettig om te ervaren dat je in een stevige auto rijdt in winterse omstandigheden. Zijn ze op gebouwd ; ).
O ja, hij knipoogt niet meer. Tijdens de wisseling van zomer- naar winterbanden gelijk een imitatiekoplamp laten plaatsen. Hij kijkt nou weer helder uit z'n ogen. We rijden vrolijk voort, rustig roffelend de kilometers verslindend. Zo één keer in de drie á vier weken trap ik hem op zijn staart. Gewoon omdat het kan en omdat dat zo lekker klinkt. Even goed de boel schoon branden ook. Niks geen zwarte roetpluimen. Wel even een beurtje plannen. Kijken of de garage ook tevreden snort.
Onderhoudsbeurt
Sneller dan gedacht was de auto toe aan een beurt. Bij 254.000 km eigenlijk al, zag ik opeens op het kaartje. Even versie olie, met Forté uiteraard, nieuwe filters en een paar remblokken. That's all. Ik vermoed binnenkort gloeibougies, starten gaat na een paar dagen stilstand net even wat lastiger. We'll see. Op naar de 288.000 km!
Weer 'n onderhoudsbeurt
Weer een onderhoudsbeurtje. Remmen schoon, filters vervangen, verse olie en remolie en twee winterbanden. En that's it. Mooi doortuffen!
Automaatbak + stuurhuisflush en tuning
Vandaag een bezoekje gebracht aan MMTS Powerflush Twente (zie tweede foto). Na 75.000 km is het tijd om de bakolie preventief te laten vervangen. Ook hoop ik dat met een stuurhuisflush de ietwat vage besturing wat zal verbeteren. Tenslotte, nu we er toch zijn, de motor laten tunen (van 163 pk naar 210 pk). Daarbij is de EGR-klep 'uitgezet'. Ben benieuwd wat dit de komende maanden gaat opleveren aan rijplezier en brandstofverbruik. Bij de volgende olieverversing werd mij nog een air-intake geadviseerd: het blok van binnen reinigen. Martin van MMTS heeft de auto verder nog even gecheckt. Einddemper komt er aan, verder geen bijzonderheden. Wordt vervolgd!
Air-intake
Na dat mijn vorige bezoek aan MMTS Powerflush meer rijplezier heeft opgeleverd (verbruik van 1:13 naar 1:15, sneller optrekken, automaatbak schakelt soepeler en verbeterde stuureigenschappen), het advies opgevolgd om na 30.000 km. de motor te laten reinigen. Ik ben benieuwd of de motor nog wat zuiniger gaat lopen. Dat er veel aanslag aanwezig is, maakt foto 4 duidelijk. Ook zal er binnenkort weer een onderhoudsbeurt plaatsvinden en zal de distributieriem vervangen worden. Het is even investeren, maar dat doe ik graag in een auto die de afgelopen drie jaar geen problemen heeft gehad.
Afscheid
Na drie jaar valt het doek voor de Volvo. In de afgelopen maanden ben ik door veranderende werkomstandigheden meer kilometers gaan maken. Toen ik in de afgelopen weken regelmatig wekelijks voor € 100,- de tank vol gooide, begon ik achter mijn oren te krabben en ben ik in de Kerstvakantie eens gaan rekenen. Tja, met een gezin met jonge kinderen valt er dan ook wel wat anders te kiezen en iets wat voordeliger rijdt. Een Skoda Octavia Combi is ongeveer net zo ruim, rijd 1:20 en scheelt enkele tientjes in de belasting per maand. Is trouwens geen Volvo, maar goed. Maandelijks scheelt dat zo € 150,- ... Aldus geschiedde...Met wat pijn in het hart de auto verkocht. Daar gaat onze tank met de 5-cilinderroffel en 210 pk's die erg lekker smaakten als er af en toe de zweep over ging. Gelukkig naar een liefhebbber die een maand na de verkoop SMS-te: bedankt voor de prachtige Volvo. Hij rijdt fantastisch...
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
