Uitvoering

Polo 1.3 Fox Coupé

Versnellingen

4, Handgeschakeld

Bouwjaar

1992

Jaar van aanschaf

1997

KM-stand bij aanschaf

103.000 km

KM-stand laatst

185.000 km

NAAR DE EEUWIGE SNELWEGEN

185.000 km

24 augustus 2010

In 1997 hadden we weer een tweede auto nodig. Voor de lange afstand had ik particulier een zuinige, snelle TDI aangeschaft. De trotse Omega was ineens overcompleet en kon ingeruild worden. Bij de plaatselijke Opelboer stond deze Polo. Leuk van buiten met de dikke velgen, de tijdloze antracietkleur, een leuk zonnedakje en ook nog een trekhaak. Alleen het interieur was een drama. De Fox uitvoering was goed bedoeld, maar een groenblauwe bekleding met lichtgrijze en witte accenten: wie bedenkt zoiets? Voordat ik de showroom weer uitliep gaf ik de verkoper nog even de tip om er een paar mooie stoelhoezen tegenaan te gooien. Een paar weken later liep ik weer even binnen, of er nog iets nieuws was. De Polo stond er nog en jawel hoor: mooie grijze stoelen. Alleen de zijpanelen herinnerden nog aan de Fox fantasie. Maar het totaalbeeld was goed. Met de traditionele radiocassetterecorder erbij was de deal rond.

LEUK KARRETJE

De Polo was net 5 jaar oud met 100.000km op de klok. Het was de “zwaarst”gemotoriseerde uitvoering: 1300cc en maar liefst 65 pk, 5 versnellingen (was dus een extra optie). Al met al een prima aandrijving. Niet snel maar door de relatief ruime cilinderinhoud heel makkelijk opnemen vanuit lage toerentallen. Eigenlijk als een ouderwetse diesel, maar dan op benzine en dus schoner. Een boedelbak trekken kon, maar bij zware storm tegen was de topsnelheid niet meer dan 70. Verbruik was ongeveer 1 op 14. Tot 110km/u vrij rustig, maar daarboven een hoop herrie. Gek genoeg werd dat boven de 130 weer dragelijker, maar voor die snelheden was de auto niet echt gemaakt.

Geen stuurbekrachtiging. Gecombineerd met de 185 brede banden betekende dat een loodzware besturing op lage snelheid. Maar het kekke uiterlijk maakte dat weer acceptabel. Over de wegligging en veercomfort hadden we niet te klagen.

VAN TWEEDE NAAR STUDENTENAUTO

De eerste 8 jaar was het gewoon onze tweede auto die niet meer dan 5000km per jaar hoefde te verzetten. De stapel garagerekeningen past in een kleine paperclip. Elk jaar een beurt en af en toe eens een nieuwe accu of een knalpijpje bij de Kwikfit. Zo is autorijden niet duur.

Maar in 2005 was het ineens gedaan met het rustige leventje van de Polo en kon hij goed dienst doen als studentenauto en aansluitend als vervoermiddel voor een jonge startende ondernemer. Niet alleen veel meer kilometers, maar ook de overdekte stalling was verleden tijd.

OERDEGELIJK

En desondanks bleef de Polo gewoon doen waar hij goed in was: doorrijden zonder grote problemen. Natuurlijk begonnen er dingen af te brokkelen. De achterklep bleek wat water te lekken. Helemaal trillingvrij was het niet allemaal meer. En de startmotor begon kuren te vertonen. Maar met een goeie timing en met gevoel kon je hem altijd weer aan de praat krijgen. Zo heeft de Polo heel goede diensten bewezen, inclusief natuurlijk de nodige vakantieritten. En bij een stand van ruim 185.000 kon hij dan begin 2009 echt met pensioen: droog in de schuur. Die ene roestige plek aan de buitenkant van het portier was 4 jaar later geen millimeter groter geworden. Goed plaatwerk dus!

HET EINDE

Eigenlijk heeft de Polo daarna nauwelijks nog gereden. We hielden hem in ere voor het geval iemand nog een autootje voor de vakantie nodig had. Meer dan WA en wegenbelasting kostte het niet en verkopen leverde natuurlijk geen cent op. Slooppremie had ik natuurlijk wel van gehoord, maar om dit familiestuk dat ons al 13 jaar nooit in de steek had gelaten …………

De winter was koud. Te koud voor dit oudje van 18 jaar. Op een kwade dag (hij had net nog een wit kerstretourtje Friesland-Zeeland volbracht) was er benzinelucht. De garage waar hij naar toe is gesleept constateerde een gebarsten benzinetank. Om de Polo door de APK te krijgen moesten er zeker 1000 tot 1500 euro kosten gemaakt worden. Daar kwam de startmotor nog bij een daarna kon er natuurlijk van alles achterweg komen. Einde verhaal dus. Ook geen slooppremie, want die verlies je als je auto binnen twee maanden gekeurd moet zijn.

EEN ECHTE VW

We hebben in het verleden heel wat VW’s versleten. En dat doe je niet als je een hekel hebt aan dat merk, ondanks de trammelant die we geregeld hebben gehad. Maar deze Polo heeft precies neergezet waar het merk zijn populariteit aan heeft te danken: ongecompliceerd rijgedrag, prima uiterlijk en altijd blijven rijden. Gelukkig hebben we de foto’s nog.

8,5