Menu
| Uitvoering | Polo 1.2 TDI BlueMotion Comfortline |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2010 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand laatst | 149.600 km |
Normaal gesproken ben ik niet iemand die een auto besteld zonder er eerst in te rijden. Ik was al een half jaar aan het rondkijken naar een andere auto ter vervanging voor de Renault Clio 1.6 Rip Curl. Niet alleen vanuit de redenen dat ik zuiniger wil rijden of dat ik nu meer kilometers maak, maar natuurlijk ook omdat het een leuke dure ‘hobby’ is. Laat ik eerlijk zijn: een nieuwe auto (hoe zuinig dan ook), is duurder dan het houden van je oude auto.
Na proefritten in een Mazda 2, een Fiat Grande Punto en een graag gewilde proefrit in een Kia Pro Cee’d (na een half jaar bellen voor een proefrit, heb ik de hoop opgegeven), kwam de Polo Bluemotion steeds positiever in tijdschriften en in filmpjes. Een diesel en geen wegenbelasting voor een prijs die veel minder is dan veel benzineauto’s. Aan de andere kant wel een Volkswagen waar half Nederland in wil en misschien wel gaat rijden.
Eerste bezoek aan de dealer
In februari ben ik samen met mijn vriend richting de Volkswagendealer gereden met het idee: “Wij willen de Polo Bluemotion nu al wel bestellen.” Zoals wel regelmatig voorkomt zijn de verkopers niet direct geïnteresseerd in ons. Ze helpen eerst de families met kinderen die later binnen komen. Na een kwartier rondkijken in de showroom, worden we gelukkig toch geholpen. De grote vraag is natuurlijk wat we terugkrijgen voor de Renault Clio uit 2007 met alles er op en er aan.
“Het is een emotionele auto,” zegt de verkoper na een korte rit in de Clio met zijn telefoon nog half aan zijn oor. Vervolgens noemt hij een bedrag wat zeker emoties oproept. Na een aantal pogingen tot onderhandelen en na enkele dagen nadenken, geven we het op. We willen twee bedragen in ons contract: het bedrag zonder inruil en het bedrag als we wel inruilen. Kom maar met die offerte van de Polo Bluemotion!
Wit of zwart?
De verkoper ziet onze twijfels tussen een zwarte en een witte auto. De kleurkeuze van de Polo is dan ook niet riant te noemen. Voor donkerblauw en grijs voelen we ons nog te jong en de lichtblauwe kleur vinden we echt niet mooi.
Eigenlijk gaan we altijd voor zwart metallic net als de Clio, maar die kleurkeuze is er niet in metallic. Hij laat ons in het showroomlicht de niet metallic zwarte kleur op een Audi zien. Ik krijg echter de kriebels van al die poetskrasjes die ik zie en we besluiten toch voor een voor ons wat gekke kleur te gaan: wit. “Een witte Polo?” zegt de verkoper fronsend. Hij legt 3x uit dat we meer terugkrijgen voor de inruil bij een zwarte auto (helaas niets van gemerkt bij onze zwarte Renault Clio…), maar we kiezen deze keer niet voor verstandig maar kiezen op gevoel. Een auto bestellen zonder een proefrit te maken is immers ook niet verstandig te noemen.
Op papier staat nu een Candy witte Polo Bluemotion met:
- Getinte achterruiten
- Een winterpakket
- Licht en zicht pakket
- Uitschakelbare airbag
- Radio met 6 speakers
De proefrit
Twee weken geleden heb ik na lang wachten een proefrit van een half uur gemaakt in een lichtblauwe Polo Bluemotion. Wel spannend om deze versie van de Polo voor het eerst te zien. Natuurlijk komt er een serieuze review zodra we onze eigen auto in ontvangst nemen (verwachting is juli), maar toch heb ik al wel een eerste indruk van de Polo.
Positieve punten n.a.v. de proefrit:
- De Polo is niet zo traag als ik had gelezen in reviews. Vlot optrekken wil prima, maar als je je houdt aan de schakelmomenten op het display, dan is het een ander verhaal
- Startstop systeem werkt erg goed en snel
- Het onderstel heeft een stevige vering, waardoor hij sportief aanvoelt
- Het stuur is klein en ligt daardoor goed in de hand
- De pookknop ligt perfect voor de armsteun en schakelt heerlijk soepel
- De dubbele bodem in de achterbak is praktisch
- Mooie radio met goed geluid
- Opbergvakken zijn voldoende en er is een goede bekerhouder
Kritiekpunten n.a.v. proefrit:
- Ondanks dat ik al stevige RipCurl stoelen heb in de Renault Clio, vind ik de stoelen in de Polo wel erg hard (betonstoelen noem ik het). Wat het voor mij (1.64 meter lang) vooral erg maakt, is dat er op mijn schouderlijn precies een naad loopt met een bobbel. Het geeft het gevoel alsof ik een dikke muts aan mijn trui heb zitten
- De lichtmetalen velgen zijn minder mooi dan verwacht en zijn zelfs voor de helft van plastic
Over het geluid van deze 3 cilinder diesel vind ik het lastig om een positief of negatief oordeel te geven. Dat de Polo van zich laat horen bij het optrekken en bij een laag toerental is niet verassend. Natuurlijk is het wennen als je huidige auto een zeer stille benzinemotor heeft. De Polo Bluemotion is in vergelijking daarmee een klein vrachtwagentje, maar persoonlijk vind ik dit juist niet storend en wel stoer klinken.
Ik was in ieder geval wel erg blij na de proefrit in de Polo. Iedere auto heeft wel mindere kanten, zolang de positieve maar overheersen. Ik ben er klaar voor om met dit zuinige vrachtwagentje bij de grijze massa te horen!
Ik ben op weg naar de Volkswagendealer om de pas gewassen zwarte Renault Clio 1.6 in te ruilen voor een witte Volkswagen Polo 1.2 Bluemotion. Na de zeer positieve ervaringen met de Clio, hoop ik dat ik op z’n minst net zo positief kan schrijven over de Polo. Volkswagen heeft zijn reputatie waar te maken.
Logo er af
Als ik de Polo zo zie staan, dan ben ik echt trots op de gekozen witte (nu nog schone) kleur. "Het is mijn eerste verkochte witte Polo Bluemotion, maar het smoelt erg goed," geeft de verkoper toe. De donkere achterruiten steken ook mooi af. Dit is voor het eerst dat ik een Polo een mooie auto vindt. Dan plotseling de vraag of ik het Bluemotionlogo eraf wil... Nu de verkoper het zo zegt: het logo vind ik teveel opvallen op de achterkant van een witte auto. Nadat de Polo weer van de poetsafdeling wordt gereden, is er een kale achterkant zichtbaar en zelfs ook het logo op de neus is verdwenen. Die laatste was niet de afspraak, maar het ziet er nu wel erg mooi uit!
Nieuwe 16 inch velgen
De dikke wangen van de autobanden en de velgen vallen me tijdens deze tweede ontmoeting met de Bluemotion nog steeds tegen. 15 inch voor deze klasse vind ik een slag te klein en de gedeeltelijk lichtmetalen velgen zijn ook niet mijn smaak. Het gaat mij dan ook niet om 'de wielkas te vullen', maar het doet naar mijn idee allemaal wat goedkoper aan met de huidige velgen en banden. Bovendien heb ik een aantal negatieve recensies gelezen over de gladheid van deze banden (o.a. Autoweek).
Na de dealer rij ik daarom door naar een bandenzaak om er 16 inch lichtmetalen originele velgen onder te laten zetten. Deze had iemand toevallig net ingeruild en het plastic zat er nog om. Voor een goede prijs heb ik: 4 nieuwe velgen, 4 nieuwe banden en 4 winterbanden om de 15 inch bluemotionvelgen. De Polo wordt vol bewondering bekeken.
Genieten van de eerste kilometers
Het is een heerlijk gevoel om weg te rijden in een nieuw geurende auto waar ik maanden op heb gewacht. De stoel heb ik wat beter aangepast naar mijn lengte, maar ik vind nog steeds die bobbel in mijn rug niet erg prettig. Ik merk dat als ik wat langer was geweest, de bobbel net onder mijn schouderbladen was gevallen. Toch went het wel snel. Dit geldt ook voor het geluid van de motor die eerst wel opvalt na de stilte in de Clio.
De Polo stuurt positief licht en, merk ik nu, toch een stuk minder gevoelloos als de Clio. Het schakelen voelt met de kleine versnellingspook nog ietwat hakkelig aan, maar je zit daardoor niet gauw in de verkeerde versnelling. Het versnellen van de Polo gaat erg soepel en snel. De Polo houdt van toeren maken en als ik eens sneller wil optrekken dan kan ik hiervan gebruik maken. Bochten in de derde versnelling zijn nauwelijks mogelijk. Op de snelweg is de motor stil en hoor ik niet dat het een dieselmotor is.
Op dit moment blijf ik op advies van de Volkswagendealer eerst onder de 3000 toeren, hoewel ze ook aangeven dat van echt ‘inrijden’ tegenwoordig geen sprake meer is. De schakelindicator heb ik eigenlijk niet nodig, aangezien deze alleen bij een constante snelheid aangeeft in welke versnelling ik zit of moet zitten. Vaak hoor ik dit ook aan de motor of aan de toeren. De schakelindicator werkt dus niet bij het versnellen. Hierdoor heb je als rijder nog veel ‘inbreng’ in de manier van rijden en schakelen, waardoor het verbruik hoger kan liggen bij verschillende rijders.
De verschillende functies
De eerste keer is het toch wel spannend om bij stilstand de voet van de koppeling te halen. "Straks toetert diegene achter mij," gaat door mijn hoofd. Het start-stop systeem werkt echter goed. Zelfs als ik als eerste voor een stoplicht sta durf ik de voet van de koppeling te halen. De motor is al gestart voordat ik de pook in de eerste versnelling heb.
Het enige dat ik maar snel moet vergeten is de geweldige cruise control van de Clio op het stuur waar ik zo makkelijk bij kon. Als het wat drukker op de weg werd, dan hield ik altijd mijn rechterduim op de cancel knop met mijn hand op dezelfde plaats aan het stuur. Op deze manier kon ik altijd de Cruise Control snel uit zetten en daarna weer op resume drukken, zonder ook maar de rem of koppeling aan te raken. Bij de Polo zit de cruise control aan een linker stokje. Om op cancel te klikken moet ik mijn arm en hand er naar toe bewegen. Helaas kan ik dus niet mijn vingers op de knop laten rusten zonder kramp te krijgen. Hierdoor zal ik vaker de koppeling en rempedaal gaan gebruiken, om de cruise control uit te schakelen. Ook reageert de cruise control traag als ik de snelheid met het plusje wil verhogen of met het minnetje wil verlagen.
Het regelen van de climatic (halfautomatische airconditioning) is een simpele draaiknop waarmee de temperatuur kan worden ingesteld, de hardheid van blazen, climatic aan en de richting instellen en het is zowel voor- als achterin snel koel in de auto. De ventilator maakt bovendien niet veel lawaai en heeft geen hoge opvallende toon.
Waarom zijn er zoveel mensen die extra geluidsboxen monteren in de auto? De verkoper had al uitgelegd dat je dit alleen maar ziet bij 15 jaar oude Volkswagens. Hoewel ik sowieso geen voorstander ben van 'het knutselen' met boxen, is het in de Polo ook echt niet nodig. Het geluid van de radio vind ik erg goed klinken en het geluid is zo in te stellen. Het opzoeken van de zenders gaat ook snel en zonder een boekje. Ik ben achteraf blij dat ik niet heb gekozen voor een multifunctioneel stuurwiel, aangezien de radio zo goed te bedienen is en de volumeknop dicht bij het stuur zit. Bediening op het stuur is gelukkig echt niet nodig.
De afwerking en opbergvakken zijn volgens vele Volkswagenliefhebbers perfect en daar ben ik het ook mee eens. Het zijn de kleine dingen waar ik een goed gevoel bij krijg: het simpele overzichtelijke dashboard, de wijze waarop de stoelen zonder moeite te verstellen zijn, de dubbele bodem in het dashboardkastje en in de achterbak, de goed geplaatste armsteun en het isolerende materiaal aan de binnenkant van de motorkap. Slechts een paar voorbeelden van de, hier komt het, degelijkheid van een Volkswagen Polo.
Het verbruik
Na zo weinig kilometers is nog niet veel te vertellen over het verbruik. Het verbruik ligt nu ongeveer op 1:20, waarbij de volgende kanttekeningen moeten worden geplaatst: lang stationair draaien (25 minuten bij de dealer), airconditioning aan, het wennen met gas geven en uiteraard de 16 inch velgen waardoor het verbruik kan verslechteren.
Plus- en kritiekpunten
De plus- en kritiekpunten zijn sinds de eerste proefrit wel wat veranderd.
Pluspunten:
- Uiterlijk (met andere velgen) en kleur
- Afwerking
- Aantal opbergvakken (onder de stoel en de dubbele bodems)
- Versnellen
- Het geluid van de motor op de snelweg
Kritiekpunten:
- De stoelen, hoewel dit al begint te wennen
- Bediening Cruise Control
Advies: de auto en de verschillende functies zijn makkelijker zelf te begrijpen, dan het instructieboekje te lezen. Dit boekje staat vol met veiligheidswaarschuwingen en verwijzingen naar andere pagina’s.
“Nog even een klein beetje naar voren,” denk ik als ik mijn auto na een rit van 220 kilometer in een parkeervak zet. Ik heb tot nu toe nog nooit problemen gehad met de lage voorbumper, maar na een hoop herrie breekt bij mij dan toch het moment aan. Aan het einde van het parkeervak zit een betonnen ronde verhoging waar ik over heen ben geschoven. De smalle extra bumper rechtsvoor onder de neus van de auto is ontwricht en steekt een beetje uit. Hoewel ik verder geen lakschade heb, was het toch een behoorlijke baaldag.. Binnenkort maar met veel schaamte langs de dealer voor een kleine reparatie.
Kruip en sluip?
Ik vind het fijn dat de Polo een laag model is met kleine deuren, maar het uitstappen is niet geschikt voor oudere mensen die daar al iets meer moeite mee hebben. De zitpositie achter het stuur is prettig hoog voor een Volkswagen.
De zitpositie achterin valt wat tegen. Ondanks dat ik zelf niet groot ben, is het voor vrienden en familie van 1.90 meter achter mij toch krap met de been- en hoofdruimte. Als bijrijder moet ik bijna in het dashboardvakje schuiven om deze mensen toch een comfortabel gevoel te geven. Aangezien ik maar 1 keer in de week in deze situatie terecht kom, is het verder prima te doen. Voor families met grote kinderen is het echter geen aanrader om achterin te zitten.
Arnold Schwarzenegger
Met twee zware tassen loop ik naar mijn Polo. Dan pas kom ik er achter dat ik toch wel hoog moet tillen om die tas er in te krijgen. Door de nog steeds erg praktische dubbele bodem is de achterbak ook niet erg hoog, waardoor de hoedenplank omhoog steekt als ik er een boodschappentas in zet. Het vergt wat aanpassingen (boodschappenkratjes), maar het zijn natuurlijk absoluut geen schrikbarende problemen.
Ouderwets goed
Ik moet nog steeds lachen om de ouderwetse draaiknop voor de verlichting. Het doet me denken aan een oude Fiat Panda waar de verlichting een drukknop was. Toch vind ik het dan wel weer handig dat altijd standaard de dagrijverlichting brand. Bovendien mooi voor de mensen die al graag met mistlampen rijden: dit is tenminste legaal. De achterlichten zijn erg opvallend (zeker op de witte kleur) en een behoorlijk positief ‘blok’ in het oog. Ik vind het vooral mooi als de achterlichten branden: L-vormige strepen.
Interieur, bediening en geluid
Ik ben erg tevreden over het ietwat saaie uiterlijk aan de binnenkant van de Polo. Het stuur en de kleine versnellingspook zijn gelukkig niet van het soort leer dat ik denk: “plak, plak.” Het is van zacht materiaal dat lekker door de handen glijdt. Het materiaal van de bekleding vind ik mooi, maar trekt wel snel pluisjes en haren aan.
De bediening is alsof ik niets anders gewend ben. Bovendien ben ik blij met de regensensor die soms misschien verrassend traag of juist snel reageert, maar het is zoveel beter dan handbediening.
Met een USB-stick waar 500 liedjes op staan, geniet ik van het geluid in de Polo tijdens de lange ritten die ik maak. Ik heb het nu een beetje aangepast (meer bass, minder treble) en dan klinkt het erg goed. Bij het harder zetten van de achterboxen op verzoek van de passagiers, schrok ik wel even van het holle geluid dat uit die boxen kwam. Zou Volkswagen hierop hebben bezuinigd?
Wassen
Ik krijg regelmatig de reactie dat een witte auto zo snel vies wordt, maar dit valt me heel erg mee. Ik heb ook nog een 2de zwarte auto voor de deur staan, die op het oog sneller vies lijkt te worden dan de witte Polo. Ik was de auto altijd zelf met een spons en een emmer en het valt me op dat ik bij wit erg goed zie welke stukken ik al heb gewassen. Het geeft hetzelfde enthousiaste gevoel als de eerste witte verflaag op een gele muur: ik zie direct resultaat. Alleen de zwarte strepen aan de zijkant van de auto (onderaan) zijn wat lastiger weg te poetsen.
Springende herten
Ik kan zelf absoluut niet tegen rammels en kraakjes: bijvoorbeeld piepende remmen, een rare blaastoon uit de ventilatoren en ruitenwissers die als een hert over de vooruit springen. Gelukkig heeft de Polo dit (nog) niet. De ruitenwissers deden wel moeilijk in het begin door de waslaag, maar dat is niet meer dan normaal. Onlangs hoorde ik wel wat gebonk achterin als ik door een kuil ga: waarschijnlijk zijn dat de, toch best wel vaak besproken, balletjes aan de hoedenplank. Er zijn wel oplossingen voor, maar die moet ik even vinden.
Goed schakelen
“O nee,” gaat er door mijn hoofd als ik vergeet terug te schakelen als ik snel bij het inhalen wil versnellen van 80 kilometer per uur naar 120 kilometer per uur. Mijn reactie is op zo’n moment veel heftiger dan de reactie van de Polo die totaal niet reageert. Het is ook niet meer dan normaal dat je deze situaties tegen komt, als je de overstap maakt van een 1.6 benzinemotor naar een 1.2 dieselmotor. Als ik goed schakel dan merk ik niet dat deze auto trager is dan een andere auto op de weg, maar ik vraag me intussen wel af hoe de auto reageert als hij een caravan moet trekken. Zou een leuke test zijn!
Verbruik
Het is heerlijk om zo weinig te hoeven tanken. “Het verbruik zal ongeveer na 4 a 5 tankbeurten omlaag gaan,” heeft de verkoper nog uitgelegd toen ik hem vertelde van de negatieve verhalen op het internet. Tot nu toe is dit mijn overzicht van de tankbeurten:
- 1 : 18,5
- 1: 20,4
- 1 : 20,7
- 1 : 21,7
Ik ben de laatste periode steeds minder bezig met het verbruik. Ik maak nu wat meer toeren (boven de 3000 bij warme motor) om de auto soepel in te rijden en daarbij zal ik vast wat moeten inleveren qua verbruik. De afstanden zijn wel steeds langer geworden (440 kilometer op 1 dag) en aangezien er veel wegwerkzaamheden zijn waar ik maar 90 km per uur mag, daalt het verbruik aanzienlijk bij deze ritten.
Het is erg vroeg in de ochtend, 9 graden, mistig en vochtig. Bij de erg beslagen ruiten is het alleen mogelijk de beslagenheid weg te krijgen met de airconditioning. Daarna kan de lange rit weer beginnen. De Polo is inmiddels een tweede huis voor me geworden: een grote waterfles in de deur, een klein potje Menthoskauwgom voor de versnellingspook en een zonnebril in het vakje in het dashboardkastje. Ik heb nog niet eerder zulke goede opbergvakken gehad in een auto.
Bij het wegrijden valt me een ratelend motorgeluid op in de eerste versnelling dat na een tijdje verdwijnt. De motor is duidelijk nog niet in vorm, net als ik… Nu ik er op let, hoor ik het rauwe motorgeluid iedere ochtend. Er is duidelijk verschil te horen bij een koude of een warme motor.
De verwarming staat op 22 graden en het duurt even voordat ik met mijn korte mouwen het behaaglijk begin te krijgen. Dat 22 graden hoog klinkt, maakt me niet uit. Zo’n cijfer is voor mij maar betrekkelijk, want zo’n koukleum ben ik niet. Met 20 graden blazen de ventilatoren eigenlijk alleen maar ‘lauwe’ lucht. Ik ben erg nieuwsgierig naar de stoelverwarming en druk eenmaal op de knop. Na een tijdje begint het wel erg warm te worden en heb ik in de gaten dat ik de stoelverwarming op de hoogste stand heb. Ik ben in ieder geval lekker warm geworden, heerlijk!
Van zomer- naar winterband
Met een inmiddels gerepareerde Polo (voorspoiler 140 euro) en 10.000 kilometer op de teller ga ik straks vol vertrouwen de winter in. Zaterdag 27 november ga ik langs de bandenzaak om nu dan toch de originele 15 inch velgen met winterbanden er onder te zetten. Ik geloof zelf nooit in winterbanden en de functie daarvan in het Nederlandse weer. Vorig jaar kwam daar in de sneeuwperiode verandering in. Met een pak sneeuw op straat is het toch prettig om met winterbanden te rijden. In alle andere situaties (kou en regen) blijkt altijd dat de winterband zelfs iets minder presteert dan de zomerband, maar dat zijn gelukkig minimale verschillen.
Reviews in tijdschriften
Als ik sommige professionele reviews lees (waaronder Autozine), dan komt de Polo over als een trage, schuddende, lawaaimakende auto. Het is voor het eerst dat ik het met een test absoluut niet eens ben. Tot ik voor twee weken geleden toch een overeenkomst vond. Ik reed 60/65 kilometer per uur en schakelde naar de vierde versnelling. Qua geluid leek het net alsof ik te vroeg schakelde: een brommend geluid en de auto trilde een beetje. Het vreemde is dat dit probleem weg is als ik bij deze snelheid de Polo in de vijfde versnelling zet. Ik zou eerder andersom verwachten.
De Polo Bluemotion is een tijd geleden ook vergeleken met de Fiat Punto Evo. De Fiat is een auto waar ik een jaar geleden ook een proefit in heb gemaakt, maar dan in de Grande Punto en een benzine-uitvoering. Mooi model, maar toen niet zuinig genoeg.
De Punto Evo wint de test (vooral motorisch) van de Polo Bluemotion en als ik de test lees dan is dat, eerlijk is eerlijk, helemaal terecht. De Punto is vlotter en de Bluemotion kan niet goed meekomen met het verkeer. Daar heb ik zelf nog niet eerder last van gehad. Ik heb in ieder geval nog niet voor files gezorgd!
Verbruik stijgende door kou
Het verbruik is een hele tijd stabiel gebleven: ongeveer 1:21,7. Dit is zonder airconditioning, 20 minuten binnen de bebouwde kom, 75 minuten snelweg (124 km per uur), 30 minuten wegwerkzaamheden (90 km per uur). Ik schakel als ik snelheid wil maken op de oprit van de snelweg bij 3000 toeren. Eigenlijk kom ik hier verder ook nooit boven, tenzij ik van achter een vrachtwagen er snel tussen wil. Nu het kouder wordt, is het verbruik gedaald naar 1:20 en soms 1:19,8.
Reacties weggebruikers
Zou een Volkswagen toch andere reacties opwekken dan een Renault? Ik krijg reacties op de weg van medeweggebruikers die ik in de drie jaar Renault Clio nog niet eerder heb gekregen. Het zijn de kleine dingen zoals een familie die snel voor mijn neus een parkeervak inschiet, een flitsende medeweggebruiker omdat ik hem op de cruise control drie keer opnieuw moet inhalen en een medeweggebruiker die plotseling het gaspedaal intrapt als ik inhaal. Volgens mij hebben sommige mensen nog niet in de gaten dat deze Polo en rijder gewoon rustige goedzakken zijn.
Op gevoel
Als ik mijn gevoel volledig laat spreken, dan ben ik echt heel blij met de keuze voor deze Polo Bluemotion, die lekker rustig in zijn weggedrag is. Ik zou hem op dit moment echt niet willen inruilen voor een andere auto. Op basis van mijn gevoel zou ik alleen geen review kunnen schrijven, vandaar dat ik vanuit ieders standpunt de kritiekpunten van de Polo wil bekijken. Hoe blij ik ook met de auto ben, een auto is nooit perfect.
Iedere dag kijk ik nog even met een tevreden blik naar de Polo op de parkeerplaats: dit is de beste keuze geweest die ik had kunnen maken van alle belastingvrije auto’s!
In december hebben we een dieptepunt bereikt wat betreft de kou (-6 overdag), het verbruik van de Polo, (1:18,1) en de viezigheid van de Polo (bruine achterkant in 2 dagen). Wat wil je dan ook met die extreme kou voor de tijd van het jaar?
Starten, ratelen en dan afslaan
Mede diesel (en Volkswagen)rijders zeggen verbazend: “Het is toch een nieuwe auto? Dat heb ik nog nooit gehad!” Het starten gaat namelijk ’s morgens bij temperaturen van rond het vriespunt en lager moeizamer. Het duurt een tikje langer voordat de Polo aanslaat en het geluid erbij spreekt boekdelen. Na het starten schudt de Polo hevig heen en weer en maakt een tokkelend, rauw ratelend geluid. Wegrijden in deze toestand werkt niet zonder af te slaan. Na ongeveer 15 seconden is het geluid rustiger en kan ik wegrijden. Het is niet zorgwekkend, maar door het twijfelende begin denk ik nu wel onterecht iedere ochtend: “Zal hij starten?” Ik maak bij deze kou nauwelijks/geen gebruik van het Start Stop systeem.
Koud buiten, warm binnen
Hoewel bij de Clio de warmte in de auto, achteraf gezien, niet zo goed te regelen viel, was hij wel goed in het weghalen van een beslagen voorruit zonder airconditioning. Bij de Polo duurt dit zelfs met airconditioning toch een stuk langer. De warmte in de Polo vind ik wel goed te regelen zolang ik maar niet teveel kijk naar de temperaturen van de Climatic. Ik zet de temperatuur in deze kou tussen de 22 en 24 graden (met een jas aan). Als het extreem koud is buiten, dan duurt het langer dan normaal voordat ik de warmte voel.
Opvallende geluiden
In meerdere reviews is inmiddels geschreven over een hoge piep/zoemtoon van de brandstoftank en het klotsende geluid van de diesel. Door deze reviews herkende ik opeens de geluiden die ik zelf ook al eerder had gehoord, maar nog niet storend genoeg vond. De klotsende diesel hoor ik vooral als ik de Polo erg goed heb afgetankt.
Af en toe zit er in de achterdeur achter de bestuurder een trilling. Die trilling is hoorbaar op gladde wegen bij 120 kilometer per uur. Wellicht zijn de rubbers de reden, dus misschien dat het insmeren van de rubbers helpt.
Het zijn maar kleine, niet echt irriterende punten. Ik zit zelf ook niet helemaal zonder piepjes en kraakjes in elkaar.
Ontdekking van een knopje
Hoe raar het misschien ook klinkt: pas na 10.000 kilometer heb ik het draaiknopje voor de spiegelverwarming gevonden. Niet dat ik niet wist waar het knopje zat, maar ik was in de veronderstelling dat de spiegelverwarming automatisch aan ging bij het gebruiken van de achterruitverwarming. Dat ik het resultaat nooit echt bewonderenswaardig vond is een ander verhaal. De spiegelverwarming kun je niet aanlaten, want deze verbruikt dan voortdurend energie.
Ik schreef eerder: “Na de zeer positieve ervaringen met de Clio, hoop ik dat ik op z’n minst net zo positief kan schrijven over de Polo. Volkswagen heeft zijn reputatie waar te maken.” Wat het imago van de Polo betreft (probleemloze Duitse degelijke auto) kan de auto eigenlijk alleen nog maar deuken oplopen. De Polo is ook maar gewoon een auto…
Brandstofpomp overleden
Vorige week begon de Polo met een harde piepende trilling bij het gas geven. Het geluid bleek onder de achterbank te zitten: de brandstofpomp. Samen met de problemen bij het wegrijden ’s ochtends vroeg, wilde ik dit toch controleren bij de garage. De monteur dacht in eerste instantie aan het bekende elektrische zoemgeluid (kunnen ze niet veranderen), maar begreep al snel dat dit piepende geluid heel anders was.
Diezelfde dag kreeg ik het nieuws te horen dat de brandstofpomp gedeeltelijk kapot is en dat deze vervangen moet worden. Op mijn vraag: “Is het mogelijk dat de pomp er nu een keer helemaal mee ophoudt?” antwoordde de garage: “Ja.” Met een bestellingstermijn van de pomp variërend van enkele dagen tot enkele weken, daalde mijn vertrouwen in de lange reizen naar het Zuiden van het land. Ondanks de vast enorm goede wegenwachtservice, zie ik mezelf toch liever niet op een driebaans snelweg stil staan. Dan maar een ruiling van auto met mijn partner: een twee jaar oude Citroen C1 met 40.000 probleemloze kilometers op de teller.
“Dit mag toch niet gebeuren met een nieuwe auto?” zeggen de mensen om mij heen. De laatste keer dat ik echts iets met een auto heb gehad, was dan ook ongeveer vijf jaar geleden met een negen jaar oude Peugeot 106 (kapotte uitlaat en lekkende remvloeistof). Ik ben het verleerd, maar ik ben blij dat ik er op tijd bij ben. Als ik met pech langs de weg was beland met de Polo, dan had ik er wel negatiever tegenaan gekeken. Ik ben goed en vriendelijk geholpen door de garage en dat vind ik nu het belangrijkste.
De Polo is dus inderdaad ook maar gewoon een auto… Helaas alleen een redelijk nieuwe auto…
UPDATE: Na de vervanging bleek het niet de brandstofpomp te zijn die kapot was, maar de opvoerpomp (onderdeel). Deze is onder garantie, drie dagen na de constatering, vervangen. Dit probleem komt volgens de Volkswagendealer vaker voor en lees ik nu ook terug in de reacties op deze review. Ik hoop dat de garage er nu inderdaad een betere opvoerpomp in heeft gezet. Het ratelende geluid bij het gas geven is in ieder geval verdwenen en ook het starten verloopt soepeler. Nu kan ik weer met een gerustgesteld hart door Nederland rijden.
Of is het nu wachten op een kapotte EGR-klep zoals in de andere reviews wordt geschreven? Laat ik dit maar snel afkloppen…
Ronddraaiende tol
Wat een gedoe om weer naar de garage te moeten met een kilometerstand van 17.750 kilometer. De Polo maakt een vreemd geluid bij 2200 toeren. Het lijkt alsof er een ronddraaiende tol in de motor zit. Het probleem bleek in de kabels te zitten die ook onder de auto doorlopen (trillend kunststof) en is ter plekke opgelost. Het kostte me helaas twee uur van mijn werkdag.
Brandend lampje op dashboard
Met bijna 23.000 kilometer op de teller vertrok ik gisteren van mijn werk. Ik dacht nog terug aan de Autorai en dat ik deze Polo nog zo lang mogelijk wil houden. Het optrekken gaat echter vreemd en hakkelig. Als ik voor het stoplicht sta, verbeeld ik me dat ik heen en weer schudt. "Ach, zal wel het warme weer zijn." Op de snelweg wordt het steeds erger. Na een oranje knipperend lampje op het dashboard begin ik me dan echt zorgen te maken. "Wat is dit nu weer?" Half liggend in de auto probeer ik aan het Volkswagenboek te komen, die verscholen zit onder het (nu rottige) 'geheime' vak in het dashboard. Alle troep vliegt door de auto en ik begin me te irriteren. Met het dikke boek op schoot, al rijdend, probeer ik erachter te komen wat het is. Het oranje lampje is een teken van de motorregeling. En nu?
“Dan moet u wel komen”
Rond 17.00 u. kom ik aan bij de Volkwagengarage. Zij adviseren mij om de volgende dag de auto te brengen. Ze kunnen nu niets meer voor me betekenen, omdat alle monteurs naar huis zijn. Tevens zijn alle leenauto’s uitgeleend. ”De enige mogelijkheid is om met de auto naar een parkeerplaats naast de garage te rijden en om te bellen met het telefoonnummer voor pech.” Dat noem ik geen optie, maar pure ergernis. "Kan ik ook een afspraak voor morgen maken?" vraag ik. "Ja dat kan, maar dan moet u wel komen." Huh? Natuurlijk kom ik! Ik heb net een stressvolle trillende rit achter de rug, dus ik wil graag dat het verholpen wordt.
Een hele moeilijke vraag
De volgende dag sta ik om half 8 voor de garage. Het lampje knipperde inmiddels al niet meer. “Ik ga u nu een hele moeilijke vraag stellen. Wat is de kilometerstand van de Polo?” Er wordt verbazend gereageerd als ik direct het kenteken en de exacte kilometerstand vertel… nadat ik tot 10 heb geteld. Tja, ik kom er vaker, helaas. Na anderhalf uur wachten (is werktijd), een flinke software-update en een chocoladepaashaas verder, wordt de auto weer als nieuw bestempeld.
Vijf garagebezoeken, drie problemen
Hoe sta ik na vijf garagebezoeken en drie problemen (kapotte opvoerpomp, trillende kabels en brandend lampje van de motorregeling) tegenover de Polo? Het gevoel van zorgeloos genieten is een gevoel van oplettend genieten geworden. “Hoor ik iets? Wat is dat voor een geluid?” De auto kan voorlopig even niets meer goed doen.
Sinds het ‘lampjesincident’ maakt de Polo bij bochten en rijdend over klinkers een tokkelend geluid achterin. Toeval of niet, het is vreemd dat het op precies dezelfde dag begon als het brandende lampje op het dashboard. Ik weet nog dat ik die dag om 17.00 u. vanuit de garage terugreed naar huis en hardop zei: “Nu valt de auto zeker helemaal uit elkaar,” niet wetende dat het tokkelende geluid zou aanhouden na de software-update.
Raar geluid
Het is alsof er een rubberen hamertje, zowel links als rechts aan de onderkant van de auto, tikt. Ik heb de stoel achter de bestuurder omhoog gehad en daaronder komt in ieder geval het geluid vandaan. Ik heb de auto zelfs voor de eerste keer door de wasstraat gedaan. Helaas heb ik nu nog steeds een tokkelende, maar schone Polo.
Nog net geen maandagmorgenmodel
Ik heb onze verkoper van de VW-garage gebeld. Hij heeft destijds gezegd: “Als er iets is, dan mag je me altijd bellen.” Ik heb gezegd dat ik dat zou doen, want alleen mijn beklag doen via een review, vind ik niet een nette manier. Hij zou me terugbellen op mijn mobiele nummer, maar in plaats daarvan belt hij mijn partner om 18.00 uur. Op zich geen probleem ook al rijdt hij bijna nooit in de Polo.
De verkoper vindt het allemaal vervelend. Ik hoor het woord het-zal-toch-geen-maandagmorgenmodel-zijn vallen, dat het op zichzelf staande incidenten zijn, dat bij de garage alles goed is verlopen en dat voor deze dingen de garantie eigenlijk is bedoeld. Oei, dat laatste vinden we vervelend om te horen en komt wel aan. Als we een afspraak maken voor de huidige problemen, dan wil hij dit graag op de e-mail om dan in de werkplaats te kijken. Tevens moeten we bij het brengen van de auto aangeven dat het een auto met verleden is. Ik hoor mezelf het geluid vertellen aan de dealer als ik bel voor een afspraak. Wat dat betreft zijn brandende lampjes op het dashboard duidelijker uit te leggen.
Ik heb gisteren uitgebreid de Polo in de was gezet. Ondanks alles had hij dat verdiend. Ik ontving vandaag meteen complimenten over mijn mooie auto. Dat dan weer wel.
Om 8.00 u. staat de afspraak bij de garage. De Polo heeft voor het eerst moeite om het geluid te produceren. De monteur hoort het echter wel, maar geeft aan dat hij niet weet of hij het kan oplossen. Het is deze keer moeilijker te lokaliseren. Ik hoor het geluid duidelijk onder de achterbank bij het wiel, maar misschien luister ik niet meer objectief.
De Polo stond blijkbaar ook klaar voor een terugroepactie vanwege een missende klep. Welke klep dit is, heeft mijn partner niet helemaal goed begrepen: iets van een klep op kabels. Deze wordt nu ook direct gemonteerd. Wat een ‘geluk’... Mijn partner krijgt in de tussentijd beschikking over een rode Audi A1 als leenauto. Dat noem ik pas geluk!
Oude problemen: dat geluid ken ik
Ik voel me in zekere zin bezwaard om langs te gaan voor een rammel of een apart geluid, maar als ik mijn review teruglees dan valt mij iets verrassends op. Bij 4.400 kilometer gaf ik namelijk al het volgende aan: “Onlangs hoorde ik wel wat gebonk achterin als ik door een kuil ga: waarschijnlijk zijn dat de, toch redelijk vaak besproken balletjes aan de hoedenplank.” Het waren echter niet de balletjes, want dat heb ik inmiddels al uitgesloten. Dit is dus een oud probleem dat 20.000 kilometer later alweer/nog steeds speelt.
Dat is echter niet het enige oude probleem. De trilling in achterdeur is er namelijk ook nog steeds. Bij 13.000 kilometer gaf ik al het volgende aan: “Af en toe zit er in de achterdeur achter de bestuurder een trilling. Die trilling is hoorbaar op gladde wegen bij 120 kilometer per uur. Wellicht zijn de rubbers de reden, dus misschien dat het insmeren van de rubbers helpt.” Ik heb alle rubbers ingevet, maar dit loste het probleem niet op. De trilling zit in het plastic van de deur en is helaas niet constant genoeg om aan te geven bij de garage.
Ophalen van de garage
Wat er precies aan het geluid is gedaan, weet de man achter de balie niet duidelijk te vertellen. “Anders horen we het morgen van u wel als het geluid weer te horen is,” zegt hij.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Ik blijf positief en probeer me niet te focussen op de kleine dingen, want verder rijdt de Polo echt fijn. Als het goed is, dan is mijn volgende update over 5000 kilometer voor een beurt.
Dit is mijn kans: het is een mooie warme droge dag waardoor ik het geluid achterin constant hoor. Zonder afspraak breng ik vrijwillig mijn tijd door bij de VW-garage. De beurt van 30.000 kilometer heb ik dus nog niet probleemloos gehaald.
Een kijk in de werkplaats
De monteurs zijn al een tijd met de auto bezig als ik na een uur de verkoper zie die van alle problemen op de hoogte is. Hij nodigt me uit in de werkplaats waar mijn Polo hoog boven me hangt. De armen van twee monteurs verdwijnen in de onderkant. Ze kunnen het niet goed vinden, maar horen het wel: “Ik hoor het geluid duidelijk op een oneffen wegdek en bij een lage snelheid.” De monteur grapt: “Bij 180 op de snelweg hoorde ik het alleen niet.” Ik kan niet anders zeggen dat ze erg vriendelijk en behulpzaam zijn. Bovendien is het interessant om mijn auto eens van de onderkant te zien. Ik krijg wel respect voor het werk dat ze doen.
Valt mee?
Na nog een half uur wachten komt er toch wat uit: de bovenste laag van de schokdempers zijn niet helemaal in orde, er is teveel speling en de achterbank moet opnieuw afgesteld worden. “Er worden nieuwe schokdempers besteld. Valt allemaal mee,” zegt het hoofd van de werkplaats bij de balie. Ik realiseer me plotseling dat ik erg blij kijk en dat hij daarom waarschijnlijk zegt dat het meevalt. Mijn blije gezicht is echter puur vanwege de constatering/oplossing van mijn probleem en de goede hulp en vriendelijkheid bij de garage. Verder is het natuurlijk absurd dat ik hier alweer sta.
Over een week kan ik de auto brengen ter reparatie.
Afgelopen week zijn de schokdempers vervangen, zijn meerdere kabels opnieuw of anders aangesloten en is de achterbank afgesteld. Het probleem is alleen niet weg.
Ik heb zelf gezocht op internet, want het is geen onbekend probleem. Alleen is de oplossing nooit hetzelfde (helaas): variërend van de wielophanging, differentieel plaatjes, kunstof stofhoes tikkend tegen demper tot de stabilisatorstang en de draagarm.
De laatste weken merk ik ook dat de auto soms in de eerste versnelling met airconditioning geen vermogen heeft. Het is alleen niet constant genoeg.
De Polo reageert dan niet/nauwelijks op het gaspedaal. Tijdens mijn zoektocht naar vermogen (gaspedaal dieper ingedrukt en vasthouden zonder reactie) schrik ik dan juist weer vanwege de plotselinge aangrijping en stijging in toeren van ‘niets’ naar ‘alles’, alsof de Polo wakker wordt. Vorig jaar had ik hier absoluut geen problemen mee.
De Polo moet bijna heen voor een beurt en ik zal daarvoor een afspraak maken. Ik zal in ieder geval het geluid achterin weer doorgeven. Ik zie bij het maken van de afspraak hoe het dan gaat met het wegvallen van het vermogen. Het moet wel duidelijk genoeg zijn.
Wat is nu een beter moment dan de auto af te leveren bij de garage dan het vertrek naar de Griekse zon? Vanwege de vakantie zijn er echter minder monteurs aanwezig, waardoor ik een familielid vraag om onze auto te brengen voor een grote beurt, het plokkende geluid achterin en het missen van vermogen in de eerste versnelling met airconditioning. De krakende achterbank laat ik hierbij maar achterwege. Alle problemen zijn verder bekend, de laatste keer hoefde ik al niet meer met een monteur mee te rijden.
Schade door garage
Terwijl ik nog in het v liegtuig zit, kan de auto weer door familie worden opgehaald. Tot hun schrik zien ze voordat ze wegrijden dat de voorspoiler erg beschadigd is: verbogen en zwarte rafelende krassen.
Het is niet fijn thuis komen als je merkt dat er omverwacht toch veel energie in is gestoken en de auto beschadigd is. De foto van de voorspoiler spreekt boekdelen. Dan is het me duidelijk: de monteur die dit is overkomen heeft dit gemerkt. De schade is namelijk veel erger dan die keer dat ik de onderkant heb geraakt. Het geluid hierbij is alsof de onderkant afbreekt. Er werd toen direct geadviseerd om een nieuwe voorspoiler te bestellen, maar nu de schade nog erger is brengen ze de auto alleen heen om bij te werken en te spuiten. Ik weet direct dat dit niet goed komt.
Zoeken naar begrip van de dealer
Op zaterdag (drie dagen sinds het brengen van de auto) gaan we met z’n tweeën naar de dealer. We moeten het verhaal kwijt, over de auto, de schade, de teleurstelling.
De monteur heeft de schade niet gemeld terwijl iedere monteur weet dat dit geen enkel probleem is. “Dit ligt aan de monteur, niet aan Century,” wordt aangegeven. Een excuses krijgen we niet. Ik geef aan hoeveel problemen we hebben met de auto en dat we een goede Renault Clio tot onze spijt hebben ingeruild. De reactie is er één uit een boekje: “De VW Polo is gewoon een erg goede auto. Alleen die van jullie…” Hij geeft echter aan dat hij de daadwerkelijke problemen niet kent en neemt ook niet de moeite om dit achter de computer te bekijken.
Er wordt uitgelegd dat er altijd een monteur mee rijdt bij vreemde geluiden, ook als dit geluid al algemeen bekend is. “Dit is gebruikelijk. (…) Zo luisteren we ook altijd na de reparatie samen met de klant of het probleem verholpen is (…).” Als ik halverwege wil aangeven dat ik niet altijd met een monteur mee rij en nog nooit heb meegereden om te kijken of het probleem verholpen is, wordt er gezegd: “Nee, laat me even uitpraten...”
Uitleg van de hopelijk verholpen problemen
Hij legt uit dat Het plokkende probleem achterin de auto een bekend Polo-probleem is en dat dit nu verholpen is. Er is contact geweest met de importeur om hierachter te komen, omdat ze het zelf niet konden vinden. Het probleem met het missende vermogen is weer verholpen met een gebruikelijke update. We krijgen hierop volgend een lang verhaal in Jip en Janneke taal hoe dat tegenwoordig werkt en dat alles met de computer gaat. We weten echter hoe het werkt en ik geef aan dat het toevallig is dat er net in die paar weken dat onze auto geen update heeft gehad, er toevallig een update voor de airconditioning is. Ben ik nu te wantrouwig na alle ellende?
We zijn bij de dealer op zoek naar begrip, naar een simpele: “Ik kan me het zo goed voorstellen dat dit vervelend voor u is. Excuses voor al het ongemak. Ik zie welke problemen er zijn met de auto. Kan ik nog iets aanbieden om het ongemak weg te halen?”
In de tussentijd zijn er achter ons twee wachtende en merken we de afronding van zijn verhaal. Er wordt niet verder gevraagd of we tevreden zijn met het antwoord en voordat we het weten staan we weer buiten. Het goede nieuws is dat we de gespoten Polo diezelfde dag kunnen ophalen.
Niet veel later worden we gebeld. We krijgen vanwege slecht bereik nog net mee: “Mis gegaan bij de spuiter, niet tevreden over zijn werk, maandag de auto weer klaar.” Als we daarna in onze leenauto (nieuwe 1.4 Polo met 10.000 kilometer op de teller) stappen, horen we bij een kleine drempel achterin: plok plok, plok plok. En dan zijn wij zeker de enige met problemen…
Schade zoals verwacht niet goed verholpen
Ik ga door mijn knieën en zie direct hoe slecht alles eruit ziet. De gerepareerde voorspoiler is gespoten, maar er zit nog een scheur in. De andere voorspoiler blijkt ook zwaar beschadigd te zijn aan de onderkant en ook een stukje van de gewone bumper heeft krassen. Iemand van de dealer komt net naar buiten lopen: “Hij is weer helemaal klaar...”
Door een monteur wordt de auto direct weggereden naar Schadenet. Echt blij kijkt hij er niet bij. In tegenstelling tot diegene van de dealer, lijkt de monteur het er eigenlijk niet mee eens te zijn. Ik vraag of de auto hier al bekend staat of dat wij al bekende gezichten zijn bij de dealer. “Dat laatste wel, maar niet negatief hoor!” Ik leg uit dat menigeen hier schreeuwend had gestaan, maar ik blijf bij mezelf. Een beetje ‘geraakt’ door alle toestanden vraag ik of hij alsjeblieft na de reparatie zelf wil kijken naar de bumper voordat we gebeld worden. We willen twee nieuwe voorspoilers en een bumper zonder krasjes op de hoek. Dat is toch niet teveel gevraagd?
Alle problemen lijken opgelost en de Polo rijdt soepeler dan ooit te voren. Toch kan ik het niet direct plaatsen: na twee dagen rijden mis ik nog iets.
Ratelend geluid motor verdwenen
Het ratelende geluid van de koude motor bij het rijden is verdwenen. Terugkijkend begon dit geluid bij de 10.000 kilomer (zie review van 10.000 kilometer). De straat hoorde mij ’s morgens wegrijden, maar de motor lijkt nu bijna zo rustig als een benzinemotor. Weer een update? Of komt het door de grote beurt? Een grote beurt dat misschien dan al 20.000 kilometer geleden moest toen de problemen begonnen.
Ik heb nog niet eerder bij een nieuwe auto een verschil van dag en nacht meegemaakt na een grote beurt. Ik zie een grote beurt bij een nieuwe auto als een ‘op peil houden van een perfect rijdende auto’. Nu is er meer sprake van ‘onderhoud n.a.v. een slechter rijdende auto’.
Daarom is de Polo 1e keus geweest
Ik was bijna vergeten hoe de auto hoorde te rijden. Het tikkende geluid achterin is verdwenen, de motor houdt niet meer in bij de airconditioning en het voor mij inmiddels normale ratelende geluid is ook verdwenen. In plaats daarvan heb ik een rustige auto terug. Ik ben nog nooit zo blij geweest met de nu duidelijk horende zoemtoon van de brandstofpomp en de trilling in de achterdeur. Hoe raar kan een mens in elkaar zitten, maar het is een verademing! Dit is de reden dat ik ooit gekozen heb voor de Polo: een soepel rijdende mooie diesel.
Verbruik: 1.4 benzine dichtbij 1.2 diesel
Zoveel (toch wel) terechte kritische opmerkingen over het verbruik maakt het des te moeilijker om hierover te schrijven als er ondanks het mooie weer duidelijk een dalende lijn zichtbaar is. Na een verplichte wisseling van baan rij ik nu 40 kilometer per dag in plaats van 160 kilometer. Ik heb het vermoeden dat de korte afstand (20 minuten binnen bebouwde kom en 20 minuten snelweg per dag) invloed heeft op het verbruik. De airconditioning heb ik nauwelijks gebruikt, omdat de afstand zo kort is.
De laatste vier keer tanken:
- 1:19,3
- 1:19,8
- 1:19,8
- 1:19,3 (hierin ook proefrijden van de garage)
Het is wel slikken als de nieuwe 1.4 leenPolo met gemak 1:16,2 haalt op diezelfde afstand. Het overtuigd mij dat het niet aan mezelf hoeft te liggen. Ik hoop dat de grote beurt ook invloed heeft op het verbruik. Sinds de beurt is er wel een positief verschil van dag en nacht, maar de Polo heeft nog de tijd nodig om de perfecte auto te worden.
Autoweek tevredenheidtrofee
“Die tevredenheidtrofee wordt alleen ingevuld door mensen die problemen hebben met een auto.” Helaas: ik heb de enquête tot nu toe altijd ingevuld en was altijd tevreden over beide auto’s (Renault Clio en huidige tweede auto Citroen C1). Dit is de eerste keer dat ik aan de bewering van sommige mensen voldoe. Ik ben benieuwd op welke plek de Polo eindigt. Weer een middenmoter net als de Renault Clio? Voor de Renault Clio vond ik dat op basis van eigen ervaringen jammer, maar is het terecht voor de Polo? We zullen zien. Ik vrees dat ik dit jaar mede verantwoordelijk ben voor een lagere positie van de Polo.
Het is te mooi om waar te zijn
Het begint met de rekening van de grote beurt van 341 euro… Wat doen de brandstofkosten van rond de 60 euro op de rekening? Na bellen met de dealer ben ik er snel achter: het zijn benzinekosten voor de leenPolo die ik meekreeg met een bijna lege tank. “Geen probleem,” zeiden ze nog, “als u de tank leeg meekrijgt dan levert u hem gewoon weer leeg in.” Zo gezegd, zo gedaan en zie hier het resultaat. Gelukkig ontvang ik snel een creditfactuur, maar dan nog: wat een hoog bedrag voor een grote beurt. Het is ook te mooi om waar te zijn.
Daar is het weer
Niet snel daarna begint het tikken achterin opnieuw. Het klinkt als een loshangende kabel, zoals het de vorige keer ook begon. Het testen van het optrekken met de airconditioning aan lijkt echter in orde. Totdat ik er op een dag even niet oplet en gas geef om de weg op te draaien: het gaspedaal is weer gevoelloos.
NIPO
Bij het invullen van het NIPO-onderzoek wordt gevraagd of ik mijn naam door wil geven, maar ik denk dat het niet nodig is. Als ze het verhaal lezen dan denk ik dat ze direct weten van wie het komt.
De Polo heeft inmiddels regelmatig voor gesprekken gezorgd bij collega's, familie en vrienden. Hij staat bekend als 'de spuitende Polo' sinds het moment dat de diesel onder de achterbank omhoog kwam. Collega's kwamen altijd weer bij me als mijn Polo werd gesleept. Motormanagementfout, kapotte opvoerpomp, kapotte accu, wegvallend vermogen of een ander lampje dat ging branden, ik weet eigenlijk niet meer wat ik allemaal heb gehad. Het is ook alweer een tijd geleden dat ik deze (verschrikkelijk lange) review heb aangevuld. "Druk, druk, druk."
Met een aanloop
"Wat gebeurt er?" De Polo slaat op de helling met zand en stenen halverwege af. De banden maaien nog wat rond en dat is het. Starten en weer doorgaan? Nee hoor, de Polo weigert grip te vinden en mist de kracht om omhoog te gaan. "Er zit maar één ding op: weer terug laten zakken en weer opnieuw proberen." Uiteindelijk met een aanloop komt de Polo met moeite omhoog. Tja, oke: wat meer vermogen bij een niet-verharde weg kan toch wel handig zijn als het huisje in Italië bovenop een helling staat.
Ik vind nog steeds dat het vermogen van de Polo prima is voor het dagelijkse verkeer. De situatie zoals hierboven omschreven is uitzonderlijk. Ik heb vele kilometers door de prachtige Fjorden van Noorwegen gereden en deze witte Polo heeft me geen moment teleurgesteld. Ook het verbruik van 1:23 in de bergen valt me niets tegen. Ik denk alleen dat ik niet hoef uit te leggen dat ik diezelfde helling in Italië liever niet met een kar of caravan erachter had willen 'beklimmen'.
Garantie en kosten
Nu de 150.000 kilometers in zicht komen staat er alweer een beurt op me te wachten. De enige eigen kosten die ik heb gemaakt waren de sensor bij de EGR-klep, de gebruikelijke beurten en de verlengde garantie. Op de verlengde garantie heb ik dankzij de vriendelijke verkoper nog korting gekregen. Dit heeft de Polo gered, want ik stond destijds op het punt om de Polo aan de kant te zetten.
Wat te doen bij pech
De communicatie verliep bij de werkplaatsreceptie van niet soepel tot echt heel goed en leuk, afhankelijk wie ik sprak. Wat heb ik verder geleerd? Bij het minste geringste het Mobiliteitsnummer te bellen, ook als je nog gewoon kan rijden en dat werkte prima! Als ik zelf naar de werkplaats reed dan moest ik betalen voor een vervangende auto. Dit bleek de laatste keer toen me geadviseerd werd om de auto bij de bouwmarkt naast de dealer te parkeren en het nummer te bellen, anders moest ik vervangend vervoer betalen. Zo ben ik later wat vaker bij andere werkplaatsen terecht gekomen: dan belde ik het Mobiliteitsnummer en kwam de Volkswagengarage uit de buurt de auto wegslepen voor mijn kantoor. Beetje rigoureus, maar zo hadden mijn collega's weer wat te zien ;-).
Iemand anders graag
Het klinkt onwerkelijk, maar ik ben nu op dit moment WEL blij met de auto. De aanhouder wint! Zal ik ooit weer een model kopen die nog niet eens in de showroom staat? Nee, de volgende keer laat ik iemand anders alle kinderziektes eruit halen.
De Polo neemt afscheid van mij: het beestje heeft zijn werk (wel en niet) gedaan en met 149.000 kilometer op de teller, een toch wel dure beurt op komst en nieuwe zomer- en winterbanden is dit dan het moment na meer dan vijf jaar.
Suprise surprise
Verrassing dat het dan nu zover is? Voor mij wel: ik plaatste de vorige update en niet snel daarna begonnen mijn gedachten te spinnen: toeval? Of is dit misschien toch echt het moment om naar iets nieuws te kijken? Drie dagen later was de keuze gemaakt en stond mijn handtekening onder het contract van de 'nieuwe' aankoop.
Ik heb een soort haat-liefde-verhouding gehad met de Polo. Overal is over nagedacht in de bediening van de auto, schakelt als boter en ik krijg na vijf jaar nog steeds complimenten over de auto, mede door de witte kleur. De problemen die ik heb gehad vond ik zelf teveel, maar toch heb ik de afgelopen tienduizenden kilometers probleemloos gereden en kon ik 'm niet weg doen.
Als de sterren aan de hemel staan...
Drie sterren voor betrouwbaarheid... "Is dat niet veel te hoog?" Ik ben schijnbaar enorm vergevingsgezind? Ik heb namelijk ook met veel plezier in de auto gereden en het aantal sterren blijft toch ook een gevoel. Als ik puur naar de laatste 60.000 kilometer kijk dan krijgt de Polo vijf sterren voor betrouwbaarheid. Toch ben ik het ook wel eens met een aantal opmerkingen onder mijn review. Daarom heb ik de betrouwbaarheid 'overall' toch verlaagd naar twee sterren. Een zielige afsluiting van mijn boek 'Polo Bluemotion'? Nee hoor, ik ga er namelijk vanuit dat de volgende eigenaar inmiddels een probleemloze goed verzorgde en altijd gepoetste auto krijgt. Typisch gevalletje "Graag gedaan nieuwe eigenaar."
Dag leuke Polo! Over twee weken stap ik van een Duits merk over naar een Italiaan (jaja...). En ja: het is toch weer een witte geworden :-).
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
