Menu
| Uitvoering | Passat Variant 1.8 90pk CL |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1992 |
| Jaar van aanschaf | 1992 |
| KM-stand laatst | 300.000 km |
Ik was erg jong. Nog lang geen 18 jaar oud. Mijn vader had de auto nieuw gekocht en we gingen met het hele gezin de auto halen bij garage WW Smit in Amstelveen.
Twee dingen staan mij nog in het bijzonder bij:
- De dagteller stond al op 0,4;
- De auto zag er (voor die tijd) heel modern uit.
Wat mijn vader vrij snel opviel was een rammel in het portier van de bestuurder. Ik herinner mij nog dat mijn vader daar weleens over klaagde. Hij vertelde mij onlangs dat hij daar enkele keren voor terug was geweest bij de dealer, maar dat ze het nooit konden oplossen. Toen de auto zo'n 14 jaar oud was, kon het raam van het portier van de bestuurder niet meer open: het mechaniek was stuk. Omdat het toen al een oude auto was, heeft mijn vader het nooit laten repareren.
In de eerste 16 jaar alle problemen opgesomd:
- Benzinemeter stuk: garage kon het telkens niet repareren;
- Raammechanisme portier bestuurder stuk;
Verder zijn er geen (grote) problemen geweest.
Mijn vader had al een poos een andere auto, dus deze auto werd bijna niet meer gebruikt.
Voor mij was dit de perfecte gelegenheid om eindelijk eens uit te zoeken waar die rammel vandaan kwam waar m'n vader het al meer dan 10 jaar over had.
Ik had nog niet eens mijn rijbewijs. Ik had nog niet eens de behoefte om mijn rijbewijs te halen, dus ik had nog niet eens rijlessen.
Sleutelen aan van alles en nog wat vond ik wel leuk, dus ik ben aan deze auto gaan sleutelen. Wat bleek: Er lag een los schroefje en het raammechaniek zat niet vastgeschroefd en was krom geraakt. Bij de dealer een nieuw mechaniek gehaald en er zelf ingezet. Het raam functioneerde weer.
Waarschijnlijk was het schroefje in de fabriek al niet goed vastgezet. Zonde, Volkswagen ;)
Mijn vader al heel lang een nieuwe auto. Deze auto werd dus enkele jaren niet veel gebruikt. Af en toe werd hij gebruikt als er bijvoorbeeld iets moest worden verhuisd. Ondanks dat hij vaak stil stond, startte hij altijd.
Toen ik mijn rijbewijs haalde heb ik eerst een eigen auto gekocht, maar toen ik die voor een goede prijs had weggedaan ben ik toch maar in deze auto gaan rijden. Omdat ik de regelmatig bestuurder was, heb ik de auto op mijn naam laten zetten zodat ik schadevrije jaren kon opbouwen. Mijn vader bleef eigenaar van de auto.
Toch heb ik er kleine "pimps" aan gedaan. Waaronder witte clignoteurs en lichtmetalen wieltjes. Verder wilde ik er niets aan veranderen. De witte clignoteurs waren noodzaak, omdat ik schade aan de auto had gereden. Ik had liever de originele oranje clignoteurs willen plaatsen.
Kort na het wijzigen van de tenaamstelling ontstond er een probleemp: Het contactslot was versleten en de motor wilde niet meer aanslaan. Ik heb twee weken lang mijn auto elke avond op een bruggetje geparkeerd, zodat ik hem er 's ochtends af kon rollen om hem te starten. Ik moest toevallig die twee weken iedere bijna iedere dag werken bij een klant met een parkeergarage. Ook daar zette ik hem schuin, zodat ik hem ook daar kon starten. Hoewel dit eigenlijk een groot probleem was, heb ik er weinig last van gehad.
Ik ben overigens echt heel blij met deze auto. Omdat het een lange auto is, is het snelwegcomfort hoog. Comfort in de stad is daardoor iets minder. Het goede koppel maakt echter veel goed. Het vermogen van de motor is maar net voldoende. Snel is de auto absoluut niet. Echter omdat er op alle toerentallen veel koppel beschikbaar is, is het een geweldige rij ervaring.
Het is geen probleem om met deze auto van 40 naar 120 te accelereren in de vijfde versnelling. Dit doe ik wel altijd met de nodige voorzichtigheid. Ik trap dus niet het gaspedaal tot de bodem in, maar ik geef gas naarmate de auto kan accelereren, zodat de belasting op de krukas niet te groot wordt.
Ook tussensprints zijn geen probleem. Hij gaat vrij snel van 120 naar 170, maar bij 170 houdt het ineens op. Van 0 naar 80 is de auto echter niet snel.
De 300.000 km heb ik gehaald. De auto is stokoud. Behalve gebruikelijke problemen, zoals een paar nieuwe rammels, hebben de eerste grote reparaties plaatsgevonden.
Ergens tussen 250.000 en 300.000 km is aan groot onderhoud gedaan:
- Schokbrekers rondom (eerste keer);
- Voorruit (eerste keer);
- Nieuwe gasket voor het kleppendeksel (ook eerste keer);
- Band gecupt door een wiel dat niet goed meer is;
- Nieuwe dynamo: 90 Ah ipv 70 Ah.
Vele slijtagedelen zoals wiellagers, remblokken, ashoezen en dergelijke zijn al ontelbare keren vervangen. De koppeling daarentegen nog niet.
De schokbrekers waren echt nodig. Na 22 jaar is het ook niet zo gek dat ze op zijn. Eentje lekte zelfs al. De voorruit was gewoon pech. Ik ben absoluut geen klever. Ik ben meestal degene die het langst op de rechterbaan blijft en alleen links rijdt als er geen achterliggers zijn. Helaas zat ik even kort achter een andere auto die net een steentje op mijn voorruit deed komen.
De dynamo is vervangen omdat de oude kuren kreeg in de spanningsregelaar. Hij is vervangen door eentje van 90 Ah, omdat die een user-replaceable spanningsregelaar heeft.
Het olieverbruik was wel hoog geworden. Na 5 tankbeurten moest er al een liter bij (4000-5000 km). Door het vervangen van de gasket van het kleppendeksel is het verbruik nu zo'n halve liter per 4000-5000 km. Nog niet optimaal, maar vergeet niet dat de auto al 22 jaar oud is.
De wielen moeten nog worden vervangen, want een van de wielen is niet helemaal rond meer. Omdat alle onderhoud aan deze auto duurder is dan de dagwaarde, zou iedereen de auto allang hebben weggedaan. Echter de auto roest nog niet. Bovendien is de auto toch al een beetje een onderdeel geworden van de familie. Ik overweeg dus om gewoon een set nieuwe wielen te kopen.
Ook zit er een klein deukje in de achterklep en zitten er kleine roestplekjes bij de achterklep waar veel regenwater wordt afgevoerd. Verder ontbreekt er een afdekplaat, die helaas niet meer bij de dealer te krijgen is. Daarvoor is de auto te oud.
Ik kan zelf een nieuwe kleine A-label auto kopen, of ik kan ook deze semi-klassieker gewoon een keer voor de helft van dat geld naar een spuiter brengen en de andere helft van het geld bewaren voor toekomstig onderhoud. Als de auto nu uit elkaar zou vallen, dan zou het nog steeds een van de meest economisch voordelige auto's zijn. Daarom vind ik het niet erg om af en toe wat meer onderhoud er tegenaan te gooien. De motorrijtuigenbelasting is door het lage gewicht niet hoog en de onderdelen voor dit type auto zijn niet duur omdat veel onderdelen met de Golf 2 (= populair) uitwisselbaar zijn. Zo erg is het dus niet om meer te investeren dan de dagwaarde. Deze auto heeft zich immers allang bewezen en ergens verdient hij het ook gewoon.
Overigens is de koppeling nog niet vervangen bij 3 ton. Dat is niet slecht voor een auto die veel korte ritten rijdt :)
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
