Uitvoering

Starlet 1.3 XLi

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1990

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

162.000 km

KM-stand laatst

255.000 km

ERVARINGEN

255.000 km

4 januari 2007

*** Update 22-05-2009 ***

Voor mijn woon/werkverkeer van dagelijks 100 km kocht ik, na twee mislukte oldtimer-op-LPG-experimenten, een Toyota Starlet EP8 uit 1990 (abusievelijk staat er 1993 bij het bouwjaar). 950 euro kostte het ding bij ome Henk met de gouden kettingen en de joggingbroek. Eerder had ik al eens een 1.3i, nu werd het een XLi, die wél een achterruitenwisser en rechter buitenspiegel heeft. En stoffen stoelen in plaats van plastic. Luxe!

Er was stevig mee gereden en ook gebotst, zowel de voor- als achterbumper droegen daar nog sporen van. Wat verwacht je voor 950 euro? Ik dacht hem op te rijden en dan iets nieuws te kopen. Dat was vier jaar en 93.000 km geleden. Vandaag heb ik de Starlet voor de vierde keer voor APK voorgedragen, dit keer voor het eerst bij een 'echte Toyota-dealer'. Het oordeel: meneer, dit autootje is technisch dik in orde, dat zou ik voorlopig maar niet weg doen.

Dagelijks 100 km woonwerk, boodschappen, kinderen naar zwemles, alles doet hij met het grootste gemak en zonder enig probleem.
Het enige noemenswaardige dat in de afgelopen jaren is gebeurd was een gevolg van een aanrijding door een vorige eigenaar: de radiator bleek daarbij verzwakt en daar kwam ik pas achter toen de koppakking al opgeblazen was. Maar... dat was het eigenlijk wel!

Je moet bij deze kilometerstanden niet schrikken van een verbruik van 1:1000. Inderdaad, ik gooi dus iedere twee weken een half blik olie leeg in dat wagentje. Toch schijnt dit voor deze autootjes niet vreselijk ongebruikelijk te zijn. Er gaat overigens hele goedkope olie in bij mij. Met andere reviewers hier ben ik wel de tamelijk armoedige vering eens, hoewel die juist wel lekker is als je een rustige rijder bent zoals ik. En na vier jaar zoute zeelucht begint hij hier en daar ook wat roestige randjes te vertonen. Het mag, op zijn leeftijd.

Maar tel daar eens even een paar voordelen bij op! Hij is heel klein, maar in noodgevallen makkelijk ruim genoeg voor mij, mijn vrouw en mijn vier kinderen (dit is geen aanrader). Hij rijdt prima in de stad, maar evenzeer op de snelweg. Zijn lage gewicht zorgt voor een voordelige wegenbelasting en een verbruik dat ik makkelijk onder de 1:16 a 1:17 krijg, beetje afhankelijk van de tijd van het jaar.

Het ding wil gewoon niet kapot. Olieverbruik en benzinegebruik zijn bijna een ton na aanschaf onveranderd. Met de huidige benzineprijzen is dat niet onprettig. De ervaringen met deze Toyota afgezet tegen die van onze vorige gezinsauto (een Renault Espace die ik na de vele Wegenwachtontmoetingen naar de sloop heb gebracht) heeft in hoge mate de keus voor een Toyota Picnic bepaald als opvolger. Vooralsnog lijkt deze de reputatie van zijn kleinere blikken gezinslid geen schande te doen.

PROBLEMEN

255.000 km

4 januari 2007

Koppakking kapot a.g.v. lekke radiator
Lichtschakelaartje vanbinnen versleten (ouderdom)
Remdrukverdeler gangbaar laten maken bij APK

En voor de rest: NIETS, in vier jaar en 93.000 km!

8,5