Menu
| Uitvoering | Starlet 1.3 XLi |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1993 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 222.500 km |
| KM-stand laatst | 227.950 km |
Na een 500SE, een BMW en vier Jaguars kregen de afgelopen tijd andere zaken in mijn leven prioriteit dus besloot ik mijn geliefde Daimler V8 te verkopen en iets te kopen dat zo min mogelijk van mijn geld op zou slurpen. Een hele overstap, maar minder geld in een vervoersmiddel stoppen is ook wel eens fijn en een V8 voor de deur hebben staan die nooit verder dan 20 kilometer van mijn woonplaats af komt is ook zonde.
Mijn volgende auto moest minimaal 25 jaar oud zijn zodat ik hem als oldtimer kon verzekeren, maximaal 1 op 10 verbruiken en niet te duur zijn in de wegenbelasting. In eerste instantie ging ik op zoek naar liefhebbersauto's, zoals een Mercedes 190, Volvo 240, Golf 1 of een Alfa 33. De aanschafprijs van zo'n auto is vaak nog redelijk fors en aangezien het toch een compromis ging worden, ik word immers enkel echt blij van iets met minstens zes cilinders, besloot ik om toch maar iets te kopen wat écht goedkoop is. Dat betekent meer geld overhouden en sneller weer een echte auto voor de deur. De zoektocht voerde mij toen onder andere langs gebakjes zoals een Nissan Micra en Peugeot 205, maar uiteindelijk kon ik via-via aan een goede Starlet komen voor €750. Ongezien heb ik de auto gekocht om hem de week erop op te halen.
Een kleine Toyota heb ik altijd gezien als de perfecte auto voor mensen die geen zin meer hebben in het leven. Alles is saai, plastic en grauw, je gaat je meteen depressief voelen als je in zo'n ding gaat zitten. Daarentegen, het gaat nooit stuk en het rijdt best aardig. Precies waar ik nu naar op zoek was.
Wat kan ik vertellen over mijn Starlet? Hij is Bordeauxrood dus waarschijnlijk is hij nieuw gekocht door iemand die inderdaad niet heel lang meer te leven had, inmiddels zijn we aardig wat eigenaren en ruim twee ton aan kilometers verder wat erin heeft geresulteerd dat er hier en daar een deukje te vinden is en niet alle vier de wieldoppen hetzelfde zijn. Het interieur is zoals gezegd vreselijk saai, maar voor zijn leeftijd nog in best aardige staat. Hij heeft ook een radio/cd-speler van vermoedelijk net na de eeuwwisseling en qua luxe is het daarmee wel gezegd. Het is een 1.3 XLI uitvoering, geen idee wat daarmee bedoeld wordt maar omdat de Toyota niet meer weegt dan de gemiddelde computer uit '93 zit hij met deze motor toch binnen tien seconden aan de 100.
Tijdens mijn rit naar huis van ongeveer 120 kilometer had ik inderdaad na 30 kilometer al geen zin meer, het is lawaaiig en het interieur is nog minder spannend dan de kleding van Maarten van Rossum. Maar goed, dit wist ik van te voren. De stoel zit overigens best aardig.
De tweede dag dat ik de auto had reed ik met 30 kilometer per uur tegen een Peugeot Partner aan, door dit incident steeg mijn waardering voor de Starlet enorm. Waar de schade aan de Peus op €1000,- werd getaxeerd, had ik slechts een deuk in mijn bumper (die vanzelf terug sprong na een uurtje in de zon) en een gebarsten knipperlichtje van €15. Onder het motto goedkoop rijden laat ik dit maar even zo. Wel heb ik de thermostaat laten vervangen, dit heeft me €20 inclusief montage gekost. Dat was natuurlijk wel een flinke aanslag op mijn portemonnee, maar de kachel wordt nu ten minste warm dus ik hoef geen handschoenen meer aan tijdens het rijden. Wat een luxe!
Het leuke aan kleine auto's is dat je continu plankgas kunt rijden zonder te hard te gaan. Ik verwachtte te schrikken van het verbruik met mijn nieuwe rijstijl, maar bij de eerste keer tanken stond mij een prettige verrassing te verwachten. Over de eerste 350 kilometer heb ik gemiddeld 1 op 14,5 gereden, geweldig. Weer een pluspuntje voor 's werelds saaiste auto!
Afgelopen week reed ik na mijn werk binnendoor naar huis. Wat leuke weggetjes, goede muziek door de speakers en het weekend voor de boeg. Toen ik zo reed besefte ik me dat geluk niet afhangt van in wat voor auto je rijdt, ik genoot nu net zo veel van het rijden dan wanneer ik dezelfde rit deed in mijn Jag. Mis ik mijn rijdend landhuis met 300PK V8 dan niet? Jawel, maar voor nu doe ik het even met de Starlet en voorlopig ben ik hiermee uitermate tevreden.
Inmiddels ben ik bijna 1000 kilometer onderweg met de Starlet, en het is veel van hetzelfde. Altijd starten en rijden zonder gezeur. Tot afgelopen zondag. Het vertrouwde brommetje kwam niet onder de motorkap uit toen ik de sleutel omdraaide.
In het begin dat ik de auto had ging er een oorverdovende zoemer af als ik durfde uit te stappen met de lampen aan, blijkbaar heeft deze de geest gegeven want zaterdagavond had ik ze aan laten staan. Dit resulteerde in een lege accu. Met een setje startkabels aan de Volvo van mijn vader kwam de machtige 1.3 in de Starlet weer tot leven. Op naar meer goedkope kilometers!
Oh ja, de titel is ietwat misleidend maar mijn radio heeft de geest gegeven. Misschien toch een beetje kapot dan?
Afgelopen week heb ik een Daimler Super Eight met bijna 400PK gekocht om via een bevriend autobedrijf weer door te verkopen na wat opknapwerk. Na 200 kilometer in die auto was het weer enorm wennen om in mijn Starletje te stappen, maar dit doet niet af aan de tevredenheid. De €60 benzine die de Daimler nodig had op die kilometers heeft me weer (voorlopig) met beide benen op de grond gezet. Maar God, wat mis ik dat Britse paleis op wielen...
Zojuist de 250 duizend kilometer aangetikt met de Starlet, nog steeds naar volle tevredenheid. Afgelopen week heeft de ANWB een nieuwe accu gemonteerd, de oude was ver heen en na twee keer niet kunnen starten vond ik het wel de moeite waard om hierin te investeren.
Als je er op let, zie je stiekem nog heel veel Starlets van deze generatie rondrijden. Als je er goed voor zorgt, gaan ze eindeloos lang mee denk ik. De mijne heeft altijd netjes zijn beurtjes gehad en ziet er ook niet uitgeleefd uit, dus ik denk dat hij liefdevolle baasjes heeft gehad in het verleden. Ze schijnen nog wel eens olie te verbruiken, maar na de vorige beurt is er ruim 2000 kilometer mee gereden zonder bij te hoeven vullen en de olie staat nog netjes op pijl.
Inmiddels is mijn Daimler op weg om verkocht te worden, als dit rond is wil ik stiekem toch wel weer een Jag. De afgelopen tijd heb ik een aantal Alfa's bekeken, maar mijn hart ligt toch bij Jaguar. Als ik iets geschikts kan vinden, mag de Starlet plaats maken indien ik er een mooie prijs voor kan krijgen. Anders mag hij blijven.
Inmiddels zijn we weer een tijdje verder en het leek me een mooi moment om een update te geven over de Starlet.
Eind van de zomer kocht ik een droomauto die al heel lang op mijn wensenlijstje stond; een Volvo 240 Estate. Het was een schitterende Super Polar met "slechts" 290.000 kilometer, een peulenschilletje voor het betrouwbare Red Block. Het was een schitterende auto en ik had me dan ook voorgenomen de Volvo te houden en de Starlet van de hand te doen. Echter kwam dit tegelijk met het moment dat ik samen ging wonen met mijn vriendin, in de binnenstad van Den Bosch. Nou, dan is zo'n 240 niet de meest praktische auto om te hebben. Parkeren duurt ongeveer net zo lang als de rit naar huis vanaf mijn werk. Ook is zo'n 2.0 erg traag, dat viel me (mede door mijn vorige auto's) enorm tegen. Deze twee zaken deden mij besluiten de Volvo weer te verkopen na een korte drie weken. Gelukkig stond de Starlet nog bij mijn ouders, en na drie weken stilstand liep hij meteen weer als een zonnetje.
Even later kreeg ik een telefoontje van mijn maat Rob van Klassiekerskopen, hij had een schitterende Daimler Six op het oog, echt iets voor mij. Blind van liefde sloot ik meteen een deal met hem, waarbij ik de Starlet inruilde.
De Daimler bleek de mooiste auto die ik tot dusver heb gehad; een interieur in absolute nieuwstaat en exterieur ook zeer mooi. En rijden... Ja. Ook geweldig. Maar zo'n mooie auto parkeren in de binnenstad met het risico dat iemand er een deur tegenaan zou gooien zat mij niet lekker. Ik heb letterlijk wakker gelegen, denkende aan mijn Daimler en of hij wel veilig geparkeerd stond... Hoe jammer het ook is; ook de Daimler was geen lang leven bij mij beschoren en ik besloot de Daimler weer te koop aan te bieden.
Nu had ik dus geen auto meer, een beetje het grapje "van Daimler 6 naar lijn 6', weten jullie wel? Maar niet getreurd, de Starlet was nog niet verkocht door Rob dus een belletje en €600,- verder was ik opnieuw de trotse eigenaar van 's werelds lelijkste auto.
Na het ongelukje wat ik in de begindagen heb gehad met de Starlet was er nog steeds een knipperlichtglas kapot. Bij het ophalen van de auto heb ik maar meteen een nieuwe unit gemonteerd, verder draaide ik na een paar weken stilstand het sleuteltje om en natuurlijk liep hij weer meteen. Wel met een hele nare piep afkomstig van de V-snaar.
De tank volgegooid op weg naar huis en verder het vervelende piepende geluid negerend ben ik weer vrolijk verder gereden in de Starlet. Altijd starten en lopen, weer of geen weer, en een deukje meer of minder maakt ook niet uit. Kortom; het ideale vervoersmiddel. Ik wilde bijna zeggen dat hij nooit kapot gaat, maar toen ik een weekje in de Mini JCW van mijn moeder rond reed, begaf onder haar supervisie de V-snaar van de Starlet het. Meteen een nieuwe erop laten zetten uiteraard, en de volgende dag was hij weer klaar voor gebruik! Het piepen doet hij overigens nog steeds, maar na een paar keer gas geven is dit ook weg. Het zal wel een spanner zijn of iets dergelijks, maar ik kan me er niet druk om maken.
Inmiddels ben ik dus bijna een jaar verder nadat ik de Starlet ophaalde. In die tijd 5000 kilometer gereden zonder gekke gebreken. Even op een rijtje:
-De Starlet kost me aan vaste maandelijkse lasten €37,- en met vooral stadsverkeer rijdt hij denk ik 1 op 14. Kan het goedkoper? Ik denk het niet.
-Parkeren kan niet makkelijker, niet langer hoef ik me druk te maken dat er deuken in mijn auto komen. Ieder paneel heeft er immers al minstens één.
-Aan onderhoud ben ik tot dusver kwijt: €20 voor een thermostaat, €120 voor een accu, €30 voor een V-snaar en €20 aan olie. Dat is €190 per jaar of in mijn geval €0,03 per kilometer ongeveer. Afschrijven doet hij niet meer.
-Iedereen lacht je uit als ze je in deze auto ziet, maar ik lach iedereen uit aan het eind van de maand als ik zie wat hij me kost. Een scooter kost nog meer en dan zit je niet droog.
Natuurlijk denk ik dagelijks na over een echte opvolger, een fijne auto waar ik langer mee kan doen. Van de zomer willen we met mijn auto naar Engeland, dus dan zal er iets anders moeten zijn. Ik heb gedacht aan een Alfa GT, Jaguar XJ 3.0 V6, Volvo 850 en een Mercedes CLK en het zal hoogstwaarschijnlijk ooit wel een van deze auto's worden. Dit stel ik nog wel zo lang mogelijk uit, want hoe langer ik de Starlet rij, hoe meer geld ik over hou voor iets leuks.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
