Suzuki 1.3 Exclusive 4Grip (2008)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	1.3 Exclusive 4Grip
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2008
Jaar van aanschaf	2008
KM-stand laatst	72.000 km

Suzuki Ignis 1.3 Exclusive 4Grip

35.000 km
23 februari 2011

Woonachtig in Griekenland was ik op zoek naar een vervanger voor mijn Fiat Panda. Om onze woning in de bergen te bereiken moest dagelijks over een zand/rotspad met een pittig stijgingspercentage gereden worden. Bij regen was dat een uitdaging want met een auto met voorwielaandrijving ontbrak het gewoon aan tractie. De wielen spinden door en je bleef regelmatig op dezelfde plek in de modder staan. Pk’s waren dus niet het probleem. Daarbij moest je ook nog eens op keien en rotspunten letten anders had je zo een gat in je carterdeksel. Kortom wat we zochten was een niet al te grote auto, met vierwielaandrijving die wat hoger op de “pootjes” stond en een grotere kofferbak had dan de Fiat Panda. De Panda 4x4 viel al direct af i.v.m. die kleine kofferbak. Een niet al te grote cilinderinhoud zou ook goed uitkomen want in Griekenland is de wegenbelasting en de verzekering deels gebaseerd op de cilinderinhoud. Hard rijden op het type wegen waar wij meestal over rijden laat je wel uit je hoofd.

Ik had mijn oog al eens laten vallen op de Suzuki Ignis maar voor zover ik mij in Nederland had georiënteerd werd dit model sinds 2006 niet meer geproduceerd. Dus medio 2008 maar getogen naar de lokale Suzuki dealer om eens de SX4 te bekijken. Ik vond de SX4 erg mooi maar als je het gooi en smijtwerk (smalle steegjes en kleine haakse bochten in de lokale dorpjes) met een Panda gewend bent was deze toch 2 maatjes te groot. Ik zag echter ook een Ignis 4 grip in de showroom staan en op mijn opmerking dat die er wel erg mooi uitzag voor een auto van minstens 2 jaar oud kreeg ik te horen dat het een nieuw model was. De dealer deelde mij mede dat de Ignis nog steeds nieuw gemaakt werd (voor de markt in de Balkan) en wel de Ignis 1.3 Exclusive 4Grip en de Ignis 1.5 Automaat. Toen was de keus snel gemaakt en werd het de Ignis 1.3 Exclusive 4Grip. De 1.3 (94PK) ipv 1.5 (99PK) kwam mij goed uit want daarmee bleef ik in dezelfde (lage) verzekerings- en belastingsklasse als de Panda zitten.

De 1.3 is met zijn 94PK sterk zat. Als je de motor flink toeren laat draaien dan verbaasd mij de felheid van de motor en kun je een flinke sprint maken. Waar je wel aan moet wennen is dat je behoorlijk moet terugschakelen om de vaart er in te houden, vooral tegen de heuvel op. Dat heeft alles te maken met het lage koppel van 118NM bij 4100 toeren. Dat valt een beetje tegen. De 4Grip doet het echter uitstekend in de modder, glad asfalt (in de zomer) en op besneeuwde wegen. Op het moment dat de voorwielen dreigen door te spinnen worden de achterwielen ook aangedreven en wel op een manier dat je het nauwelijks merkt. Tot nu toe kon ik overal tegenop “klauteren” zonder spinnende voorwielen. Let wel, het is geen terreinwagen, maar als je het een beetje voorzichtig aanpakt kom je heel ver met de Ignis 4Grip. Het gaat immers om tractie en niet om PK’s.

Het benzineverbruik is aan de hoge kant met een gemiddelde van 1 op 12,5. Met de Panda zaten we op een gemiddelde van 1 op 16 dus en dat scheelt een slok op een borrel. De 4Grip techniek en het wat hoge model heeft op dat punt dus wel zijn nadelen. Gelet op de wat slechtere wegen hier dan in Nederland rijdt de Ignis redelijk comfortabel en kun je nog wel eens een kuil “nemen” zonder dat de spoiler aan de grond zit. De wagen stuurt licht en reageert snel maar een scherpe bocht moet je niet te snel nemen want dan merk je dat het toch wel een ander type auto is die iets sneller neigt om over te hellen.

Inmiddels heeft de Ignis er al een “vakantierit” Naar Nederland op zitten via de Italiaanse en Franse Alpen (in de winter) en ik kan niet anders zeggen dat ook bij een dergelijke lange rit de wagen best comfortabel is. De stoelen geven wel weinig zijdelingse steun maar daar klagen er meer over. Het rijden in sneeuw in de Alpen (zonder winterbanden en/of kettingen) ging zonder problemen. De 4Grip deed zijn werk op voortreffelijke wijze.

Wat onderhoud betreft kan ik niet anders stellen dat dit mij ook erg meevalt. De intervals vind ik wel erg kort (om de 7500 Km) maar de prijzen zijn hier erg redelijk. Tot nu toe waren de kosten als volgt:
7.600 Km beurt €70,--
15.000 Km beurt €200,--
22.800 Km beurt €70,--
31.000 Km beurt €210,--.
Ik ben erg benieuwd of in Nederland ook dezelfde intervals worden aangehouden.

De piepende en knarsende ruitenwisser uit andere reviews herken ik wel maar dat is hier bij gebrek aan regen niet zo’n probleem. Bij een beladen auto bonkt de uitlaat wel irritant tegen de onderzijde van de auto en daar hebben ze bij de dealer nog steeds geen oplossing voor gevonden. Alle rubbers- en bevestigingspunten schijnen goed te zijn. Ook de versnelling (zonder gekraak) in de achteruit krijgen is een crime. Volgens de chef-monteur van onze lokale dealer is dit een typisch kwaal van de Ignis en helpt maar een ding, 2 keer HARD de koppeling intrappen en daarna pas in de achteruit schakelen. Dit helpt inderdaad in de meeste gevallen afdoende maar het blijft natuurlijk een minpunt. De radio/CD ziet er leuk uit maar klinkt wel erg blikkerig. Dat had voor een Blaupunkt wel iets beter gekund maar het kan natuurlijk ook aan de gemonteerde luidsprekerboxen liggen. Ook de rammelende hoedenplank herken ik en ben erg benieuwd wie daar een oplossing voor weet. De wagen heeft überhaupt wel een wat hoger “rammel gehalte” vergelekenen bijvoorbeeld met onze vorige auto, de Panda.

Samenvattend voldoet de auto uitstekend aan onze wensen, vooral de hoge zit, de binnenruimte (voor een dergelijk compacte) auto en de 4x4 mogelijkheid bevallen ons prima. Een (voor hier) zeer handzame “no nonsens” auto waar we nog lang in hopen te rijden. Ik zou op dit moment dan ook geen alternatief kunnen bedenken, behoudens enkele modellen die fors groter en ook beduidend duurder zijn.

Update

72.000 km
25 januari 2015

Inmiddels zijn wij alweer 4 jaar verder sinds de laatste review en ik kan zeggen dat de Ignis nog steeds bevalt. De auto brengt ons nog steeds naar alle plekken waar je met een normale personenauto onmogelijk kunt komen.

In 2012, bij 48.000 km, heb ik de Bridgestone Turanza banden vervangen voor Michelin Energy Saver banden. Ik wilde wat meer comfort en hopelijk ook een wat lager verbruik. Nou dat comfort was duidelijk te merken en het verbruik daalde iets. Van gemiddeld 1 op 12,5 naar 1 op 13,4. Nog steeds een hoog verbruik voor een dergelijke kleine motor maar een nog lager verbruik zit er dus niet meer in.

Onlangs kwam ik er echter achter dat die Michelin Energie Saver banden danwel comfortabeler zijn en ook tot een iets lager brandstofverbruik leiden maar de levensduur van de banden viel mij vies tegen. Met nog 6 mm profieldiepte bleken alle vier de banden op de wangen cracks te vertonen. Ik kwam er achter toen ik merkte dat alle banden binnen een week steeds zacht waren. Na regelmatige controle bleek dat ik zo’n 0,4 bar per week verloor. Ik kreeg al te horen dat de banden de Griekse APK dit jaar niet zouden overleven. Voor een band met een productiedatum in week 7 van 2012 en na slechts 2½ jaar gebruik zou dat niet mogen. Dat worden dus geen Michelins meer en weer terug naar de Bridgestones.

Wat onderhoud en kosten betreft het volgende:
39.000 km Kleine beurt € 85,—
53.000 km Grote beurt € 220,—
63.500 km Remblokken voor € 71,—
69.400 km Grote beurt € 185,—
72.000 km Schokbrekers (4x) € 295,—

Het afgelopen jaar had ik regelmatig het probleem dat de motor inhield bij gas geven. Het gele waarschuwingslampje van de motor ging dan meestal ook branden. Daarvoor 2 maal naar de lokale Suzuki dealer gegaan. Ik vermoedde een vervuilde inlaatklep (vuile benzine hier?). Na reiniging was het probleem dan ook over. Twee weken geleden trad het euvel weer op en toen zou het ineens aan de gassensor liggen. Een nieuwe gassensor zou €276,— kosten exclusief montage. Toen werd ik een beetje argwanend en ben ik toch maar even naar een allround monteur (old school) in een lokale workshop gereden die de gassensor verwisselde met een van een andere auto en tot de conclusie kwam dat er niets met de sensor aan de hand was. Waar hij wel binnen 5 minuten achter kwam was het feit dat de dealer de laatste 2 keer de boordcomputer niet had gereset waardoor die steeds de foutmelding vast hield. Na de boordcomputer te hebben gereset liep de motor weer als een naaimachientje. Kosten Niets!!!. Vanaf nu toch maar naar deze monteur. Een kwestie van vertrouwen. Ik heb overigens ook alle vier de schokbrekers bij deze monteur laten vervangen. Die bleken de ruige wegen hier niet te hebben overleefd. Daar kan ik na 72.000 km en ruim 6 jaar hobbelen niets van zeggen.

Ik lees wel eens reviews op Engelse sites waar de Ignis regelmatig de grond in geschreven wordt. Daar kan ik mij wat bij voorstellen als je een luxe, soepele, voor het gladde asfalt bestemde auto voor gebruik in de stad wenst. Maar ja, die condities heb ik hier niet en mij bevalt dit werkpaard, voor deze lokale omstandigheden, buitengewoon goed. De lignis brengt mij overal, op een redelijk comfortabele manier en tegen zeer redelijke gebruikskosten. Tot nu toe nog steeds zeer betrouwbaar en een heerlijk motortje.

De minpuntjes? Nou nog steeds die piepende ruitenwisser, de rammelende hoedenplank en uitlaat. Dat kreeg de dealer maar niet voor elkaar. Met die krakende achteruit versnelling heb ik inmiddels leren leven.

Een alternatief voor deze auto heb ik nog steeds niet gevonden in deze prijsklasse of ik moet de 4x4 eigenschappen schrappen. Dat wil ik voorlopig niet dus blijft de Ignis nog wel even in dienst.