Menu
| Uitvoering | 1.8 GL 4WD Coupé |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1987 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand bij aanschaf | 85.000 km |
| KM-stand laatst | 97.000 km |
Door een gelukkige samenloop van omstandigheden kwam ik in de positie om deze bijna nieuwe Subaru Allrad aan te schaffen. Al jaren ben ik gefascineerd door de prestaties die Subaru als eigenwijs Japans autoconcern weet neer te zetten. Boxermotoren, frameloze ramen, bruikbare ruimte in alle coupe modellen, betaalbare AWD techniek, en dat alles in een afwijkende "aantrekkelijke" koets en nog betrouwbaar ook.
Lekker afwijkend Japans dus.
De Coupe die ik heb kunnen aanschaffen is in werkelijk fabuleus uitmuntende staat. Onwaarschijnlijk dat de eerste eigenaar in 1987 de auto in de deelstaat Hessen in ontvangst heeft genomen en in 25 jaar tijd slechts 86000 kilometers onder de 13 inch wieltjes heeft laten doorglijden. Die wieltjes zijn overigens voorzien van smetteloze kunststof pandekseltjes met Subaru opschrift. Wel moet ik de Sawa winterbanden binnenkort eens laten vervangen door normaal rubber (zonder vlakke plekken door langdurig stilstaan).
Het interieur is volledig krasvrij en alle schakelaars knoppen en schuifjes functioneren zoals de auto 25 jaar geleden uit de fabriek is gekomen.
Het optionele Subaru schuifdak werkt feilloos en is voorzien van extra verduisterend schuifpaneel.
De buitenzijde van de Subaru is al even uniek en roest-schadevrij. Bekijks valt tegen met deze hoekige typisch Japanse Coupe.
Rijden met de Subaru is een aparte belevenis. De boxermotor roffelt er vrolijk op los en geeft de auto een levendig karakter. De besturing is licht en relatief indirect maar dat kan ook aan het dunne kunststof hoepeltje liggen. Grappig zijn de twee Subaru duimgreepjes op de stuurwielrand. Verder is niet te merken dat je met een 25 jaar oude auto op pad bent. Het verbruik van de door een carburateur gevoede motor is zo'n 1 op 10 en dat is gezien de leeftijd van de auto best acceptabel.
Kleine reparaties tot nu toe:
Distributieriemen vervangen (uit voorzorg) Waterpomp vernieuwd, stabilisatorstang rubbers vervangen en de auto uit laten lijnen.
Resumerend is het een zeer unieke comfortabele en ruime coupe die uitblinkt door AWD en dat lekkere boxer motortje
De trouwe Subaru heeft het afgelopen jaar geen slag verkeerd geslagen. Niet dat er nu zo heel verschrikkelijk veel kilometers mee gemaakt worden, want de auto staat de meeste tijd netjes onder een hoes in de stalling.
Maar komt de tijd dat de coupe weer even buiten mag rennen, dan start hij immer probleemloos en stemt mij met zijn gemoedelijke boxerpruttel positief.
De jaarlijkse APK was naar verwachting een wassen neus. De keurmeester adviseerde de V-snaren te vervangen, en dat is inmiddels door de garagist in kwestie gefikst.
De auto is het afgelopen jaar veelal gebruikt om puzzelritten te rijden en evenementen te bezoeken. Daarbij toont de auto zich een rustige metgezel. Heerlijk soepel en comfortabel, maar als het moet ook sportief aangezien de boxermotor met graagte toeren maakt. Bij gas loslaten knettert de wagen sportief als een Alfaatje in de uitlaatpijp.
Het is een plezierige ruime luxueuze coupe, betrouwbaar en best zuinig. 1 liter op elke 12 kilometer gaat er door de dubbele carburateurs.
De wagen geniet van een rustige oude dag, dus helemaal representatief voor dagelijks gebruik van een dergelijke Subaru is deze review niet. Maar gezien de degelijke bouw van de Subaru L serie heb ik daar alle vertrouwen in.
Het was weer een rustig jaar met de Subaru. Af en toe mocht hij op komen draven bij een youngtimer evenement en om een stukje te pruttelen op zaterdag of zondagmiddag.
Het blijft een heerlijke aparte automobiel die het beste uit de verf komt als er flink toeren worden gemaakt. Het nieuwe rijden is een gruwel voor de Subaru boxer en ik heb mij voorgenomen om vrijwel niemand anders meer achter het stuur te laten. Want dat zo snel mogelijk overschakelen naar een hogere versnelling is zelfs met een doeltreffende slag in het gelaat met de vlakke hand niet af te leren........ (Om nog maar te zwijgen over het terugschakelen naar de eerste versnelling zonder dat de auto stil staat brrr.)
U leest het al. Ik ben van de Leone gaan houden en ik koester hem. Dat ouderwetse geurtje van onverbrande benzine in de uitlaat, de roffelende boxer het gevoelloze sturen aan die dunne hoepel met duimgrepen en het blauwe bordeelachtige interieur. Maar het mooiste is toch als echte kenners de auto direct weten in te schatten als zijnde geen Nissan Sunny coupé maar als een witte raaf uit het land van de rijzende zon. Dat zijn overigens wel de zeldzame momenten want over het algemeen wordt de auto geen blik waardig gegund. Het maakt niet uit, het genieten is eenzijdig, maar daarom niet minder.
Sinds de laatste update doet zich een merkwaardig verschijnsel voor. De snelheidsmeter verdubbeld het aantal kilometers zodat invoegen op de snelweg volgens de speedometer met ruim 200 in het uur geschiedt. Het euvel verdwijnt weer als het contact even wordt uitgezet en opnieuw gestart wordt. Het is geen halszaak en niet de moeite van het repareren waard. Een paar nieuwe schokdempers achter waren echter wel degelijk de moeite waard. Ik kreeg al de indruk dat de boel aardig zwabberig in de kont was en de montage van een paar nieuwe Monroe's zorgde voor het gewenste effect.
Omdat de Subaru in de winter niet gebruikt wordt en ook een modderbad uitgesloten is was ik toch wel benieuwd naar de juiste werking van het 4WD systeem. Onder het rijden merk je er namelijk niets van als de knop van het 4WD verhaal wordt ingedrukt. De snelste en meest doeltreffende methode is vanuit stilstand met louter voorwielaandrijving op de pedalen te gaan staan. Gillend als een mager speenvarken trekt de Subaru richting horizon. Hetzelfde trucje toegepast met 4WD ingeschakeld zorgt voor een volledig vertrek zonder wielspin,zelfs op een nat wegdek.
Conclusie is dat het een fijne betrouwbare ondergewaardeerde youngtimer is.
Na een korte, maar dure, vrijerij met een Porsche bleek mijn oude Subaru nog immer te koop. Weliswaar bij een andere handelaar als waar ik haar had ingeruild. Maar blijkbaar wist ze nooit de gevoelige snaar bij een andere liefhebber te raken. Nadat de bodem van de schatkist in zicht was gekomen heb ik snel afscheid van de Porsche genomen om de Subaru weer in de armen te sluiten. Zo kan het dus voorkomen dat ik zowel de eerste alsmede de tweede Nederlandse eigenaar van de Subaru ben.
Die twee jaar in handen van twee verschillende handelaren hebben wel het nodige met haar gedaan. Bij beide heeft ze eerst vooraan in de etalage (lees voorportaal buiten aan de weg in weer en wind) gestaan om later te verkassen naar een plekje achterin de loods. Beide handelaren hadden overigens wel een zwakke plek in hun hart voor de Japanse coupé. Er was haar in ieder geval een nieuwe accu gegund.
Na de hernieuwde aankoop bleek dat ze dringend toe was aan een nieuwe APK. Ik heb de zaken maar direct voortvarend aangepakt door de boxer te verwennen met een uitgebreide onderhoudsbeurt waarbij alle vloeistoffen en filters plus bougies vervangen zijn. Daarna kon het grote genieten weer beginnen. Blijkbaar heb ik haar gemist, want wat is het toch een heerlijk relaxte coupé met een fijne boxermotor, goede stoelen en een aangenaam open dak.
Het verblijf in de open lucht heeft haar geen goed gedaan. Het lakwerk had haar glans verloren en de zwarte kunststof delen stonden er maar wat bleekjes bij. Het met geopende ramen in een stoffige loods staan maakt het interieur wat smoezelig. Geld heeft het allemaal toch al genoeg gekost dus een make-up beurt kon er ook nog wel bij. Voor ruim 250 euro is de dame onder handen genomen door een specialist. Het resultaat is verbluffend en de Subaru is nu werkelijk van binnen en van buiten nieuw.
Gekocht om nu altijd te blijven? Wie zal het zeggen, voorlopig heeft ze weer veilig onderdak en gezien de (des)interesse die ze in het youngtimercircuit heeft ondervonden kom ik er nooit meer fatsoenlijk vanaf ;)
Leonie lijdt een beetje een bestaan in de schaduw. Door het kwarttarief van de houderschapsbelasting mag ze in de winter de stalling niet verlaten en als het mooie weer er aan komt blijkt de keuze van transport eerder op de Kadett en de Cinquecento te vallen dan op de Subaru. Maar evengoed heb ik dit jaar toch een kleine 2000 kilometer op het telwerk kunnen bijschrijven. Helemaal zonder problemen is dit helaas niet gegaan want een kleine inspectie aan de onderzijde liet de nodige vettigheid zien.
Op zich een prima roestwering maar het is toch plezierig om te weten waar dat vet ontsnapt is. Alras bleken de aandrijfashoezen de boosdoeners te zijn. Aangezien het om een AWD gaat, en voorkomen beter is dan genezen, betekende dit een flinke kostenpost. Temeer daar ik er bij de garage achterkwam dat de radiateur zich ook aan het gedrag van de aandrijfashoezen was gaan aanpassen en koelvloeistof begon te lekken.
Enfin, hij staat nou eenmaal bij de garage dus ook maar een nieuwe Subaru radiateur laten plaatsen. Japanse onderdelen zijn nooit voordelig en Subaru is daarop ook nog een negatieve uitzondering.
Verder is de wagen probleemloos gebleven en draaft ze nu en dan op bij een auto-evenement waarbij ik bespeur dat er langzaamaan meer interesse komt voor de Japanse buitenbeentjes. Er staat waarachtig vaak een groepje liefhebbers bij te kletsen. Leoni is een laatbloeier, maar ze bloeit in ieder geval en dat is geweldig.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
